خشوع در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
#{{متن حدیث|إِذَا أَنْتَ هُدِيتَ لِقَصْدِكَ فَكُنْ أَخْشَعَ مَا تَكُونُ لِرَبِّكَ}}: هر گاه تو به مقصود خود رسیدی و به انگیزه‌ات [[هدایت]] شدی، پس (به شکرانه رسیدن به [[هدف]]) برای پروردگارت در خاشع‌ترین حالات باش. | #{{متن حدیث|إِذَا أَنْتَ هُدِيتَ لِقَصْدِكَ فَكُنْ أَخْشَعَ مَا تَكُونُ لِرَبِّكَ}}: هر گاه تو به مقصود خود رسیدی و به انگیزه‌ات [[هدایت]] شدی، پس (به شکرانه رسیدن به [[هدف]]) برای پروردگارت در خاشع‌ترین حالات باش. | ||
#{{متن حدیث|نِعْمَ عَوْنُ الدُّعَاءِ الْخُشُوعُ}}: چه خوب [[یار]] [[دعا]] است، خشوع و [[فروتنی]] در برابر [[حق]].<ref>[[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۱ (کتاب)|فرهنگ قرآن ج۱]]، ص ۶۹۸.</ref> | #{{متن حدیث|نِعْمَ عَوْنُ الدُّعَاءِ الْخُشُوعُ}}: چه خوب [[یار]] [[دعا]] است، خشوع و [[فروتنی]] در برابر [[حق]].<ref>[[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۱ (کتاب)|فرهنگ قرآن ج۱]]، ص ۶۹۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۶
این مدخل زیرشاخهٔ بحث خشوع است. خشوع از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: خشوع در قرآن - خشوع در حدیث - خشوع در نهج البلاغه - خشوع در کلام اسلامی - خشوع در اخلاق اسلامی - خشوع در معارف دعا و زیارات - خشوع در معارف و سیره سجادی - خشوع در معارف و سیره رضوی - پرسش‌های مرتبطکلمات قصار پیرامون خشوع
در غررالحکم و دررالکلم، در “باب خشوع” سخنانی به اقتصار، از مولی‌الموحدین امیرالمؤمنین، علی(ع)، بیان شده است که در اینجا به نقل پاره‌ای از آن کلمات می‌پردازیم.
- «كُلُّ شَيْءٍ خَاشِعٌ لِلَّهِ»: هر چیزی برای خدا خشوع‌کننده است.
- «مَنْ خَشَعَ قَلْبُهُ خَشَعَتْ جَوَارِحُهُ»: هر که در دلش خاشع شد و در برابر خدای با عظمت، فروتن گردید، اعضای بدن او خاشع خواهند گردید.
- «إِذَا أَنْتَ هُدِيتَ لِقَصْدِكَ فَكُنْ أَخْشَعَ مَا تَكُونُ لِرَبِّكَ»: هر گاه تو به مقصود خود رسیدی و به انگیزه‌ات هدایت شدی، پس (به شکرانه رسیدن به هدف) برای پروردگارت در خاشع‌ترین حالات باش.
- «نِعْمَ عَوْنُ الدُّعَاءِ الْخُشُوعُ»: چه خوب یار دعا است، خشوع و فروتنی در برابر حق.[۱]
منابع
پانویس
- ↑ امامی، عبدالنبی، فرهنگ قرآن ج۱، ص ۶۹۸.