قرعه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
خط ۱۲: خط ۱۲:
#داستان استفادة سران کنیسه از قرعه، جهت [[تعیین]] [[سرپرست]] برای [[مریم]] از [[امور غیبی]] و [[وحی]] شده به [[پیامبر]]؛
#داستان استفادة سران کنیسه از قرعه، جهت [[تعیین]] [[سرپرست]] برای [[مریم]] از [[امور غیبی]] و [[وحی]] شده به [[پیامبر]]؛
#جواز استفاده از قرعه برای [[تعیین]] [[امر]] مجهول و [[رفع اختلاف]]<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۴۳۷.</ref>.
#جواز استفاده از قرعه برای [[تعیین]] [[امر]] مجهول و [[رفع اختلاف]]<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۴۳۷.</ref>.
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۴: خط ۲۲:


[[رده:قرعه در قرآن]]
[[رده:قرعه در قرآن]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۹

مقدمه

استفاده از قرعه در میان امت‌ها به ویژه در آیین یهود سابقه طولانی دارد و در احکام از آن در تنگناها استفاده می‌شود. اما لفظ قرعه در قرآن نیامده و به یکی از روش‌های آن یعنی قلم پرتاب کردن اشاره شده است.

  1. ﴿ذَلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ[۱].

نکات

  1. داستان استفادة سران کنیسه از قرعه، جهت تعیین سرپرست برای مریم از امور غیبی و وحی شده به پیامبر؛
  2. جواز استفاده از قرعه برای تعیین امر مجهول و رفع اختلاف[۲].

منابع

پانویس

  1. «این از خبرهای نهانی است که به تو وحی می‌کنیم و تو هنگامی که آنان تیرچه‌های (قرعه) خود را (در آب) می‌افکندند تا (بدانند) کدام، مریم را سرپرستی کند و هنگامی که با هم (در این کار) ستیزه می‌ورزیدند نزد آنان نبودی» سوره آل عمران، آیه ۴۴.
  2. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۴۳۷.