قرعه در قرآن: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
#داستان استفادة سران کنیسه از قرعه، جهت [[تعیین]] [[سرپرست]] برای [[مریم]] از [[امور غیبی]] و [[وحی]] شده به [[پیامبر]]؛ | #داستان استفادة سران کنیسه از قرعه، جهت [[تعیین]] [[سرپرست]] برای [[مریم]] از [[امور غیبی]] و [[وحی]] شده به [[پیامبر]]؛ | ||
#جواز استفاده از قرعه برای [[تعیین]] [[امر]] مجهول و [[رفع اختلاف]]<ref>[[محمد جعفر سعیدیانفر|سعیدیانفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۴۳۷.</ref>. | #جواز استفاده از قرعه برای [[تعیین]] [[امر]] مجهول و [[رفع اختلاف]]<ref>[[محمد جعفر سعیدیانفر|سعیدیانفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۴۳۷.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۲۴: | خط ۲۲: | ||
[[رده:قرعه در قرآن]] | [[رده:قرعه در قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۹
مقدمه
استفاده از قرعه در میان امتها به ویژه در آیین یهود سابقه طولانی دارد و در احکام از آن در تنگناها استفاده میشود. اما لفظ قرعه در قرآن نیامده و به یکی از روشهای آن یعنی قلم پرتاب کردن اشاره شده است.
- ﴿ذَلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ﴾[۱].
نکات
- داستان استفادة سران کنیسه از قرعه، جهت تعیین سرپرست برای مریم از امور غیبی و وحی شده به پیامبر؛
- جواز استفاده از قرعه برای تعیین امر مجهول و رفع اختلاف[۲].
منابع
پانویس
- ↑ «این از خبرهای نهانی است که به تو وحی میکنیم و تو هنگامی که آنان تیرچههای (قرعه) خود را (در آب) میافکندند تا (بدانند) کدام، مریم را سرپرستی کند و هنگامی که با هم (در این کار) ستیزه میورزیدند نزد آنان نبودی» سوره آل عمران، آیه ۴۴.
- ↑ سعیدیانفر و ایازی، فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۴۳۷.