جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۲
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
ابان بن تغلب<ref>ر.ک: أ. منابع [[شیعی]] ([[رجال]] البرقی)، ص۹ و ۱۶؛ رجال الکشی ([[اختیار]] معرفة الرجال)، ص۳۳۰ - ۳۳۱، ح۶۰۱ - ۶۰۴؛ رجال النجاشی، ص۱۰، ش۷؛ [[الرجال]](ابن الغضائری)، ص۱۲۴، ش۲۱۶؛ رجال الطوسی، ص۱۰۹ (ش ۱۰۶۶)، ۱۲۶ (ش ۱۲۶۵) و۱۶۴ (ش ۱۸۷۱)؛ [[الفهرست]] ([[طوسی]])، ص۴۴، ش۶۱؛ معالم العلماء، ص۶۳، ش۱۳۹؛ إیضاح الإشتباه، ص۸۱، ش۳؛ خلاصة الأقوال (رجال العلامة الحلی)، ص۲۱، ش۱؛ الرجال (ابن [[داوود]])، ص۹، ش۴؛ التحریر الطاووسی، ص۶۹، ش۴۱؛ [[نقد]] الرجال، ج۱، ص۴۰، ش۱۴؛ جامع الرواة، ج۱، ص۹؛ إکلیل المنهج، ص۴۰ و ۵۵ (ش۱۲)؛ منتهی المقال، ج۱، ص۱۳۲، ش۱۱؛ [[تنقیح المقال]]، ج۳، ص۸۰، ش۳۱؛ [[سماء]] المقال، ج۲، ص۳۳۹؛ أعیان الشیعه، ج۱، ص۱۲۸ - ۱۲۹، ۱۳۹ و۱۶۰، ج۲، ص۹۶؛ مستدرکات [[علم رجال الحدیث]]، ج۱، ص۸۶، ش۲۵؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۳۱، ش۲۸؛ [[تهذیب]] المقال، ج۱، ص۲۱۴؛ الذریعه، ج۲، ص۱۳۵، ش۵۰۳؛ ج۴، ص۲۳۹، ش۱۱۶۹؛ ج۱۶، ص۴۶، ش۱۹۲؛ ج۱۷، ص۵۶، ش۳۰۹. | ابان بن تغلب<ref>ر.ک: أ. منابع [[شیعی]] ([[رجال]] البرقی)، ص۹ و ۱۶؛ رجال الکشی ([[اختیار]] معرفة الرجال)، ص۳۳۰ - ۳۳۱، ح۶۰۱ - ۶۰۴؛ رجال النجاشی، ص۱۰، ش۷؛ [[الرجال]](ابن الغضائری)، ص۱۲۴، ش۲۱۶؛ رجال الطوسی، ص۱۰۹ (ش ۱۰۶۶)، ۱۲۶ (ش ۱۲۶۵) و۱۶۴ (ش ۱۸۷۱)؛ [[الفهرست]] ([[طوسی]])، ص۴۴، ش۶۱؛ معالم العلماء، ص۶۳، ش۱۳۹؛ إیضاح الإشتباه، ص۸۱، ش۳؛ خلاصة الأقوال (رجال العلامة الحلی)، ص۲۱، ش۱؛ الرجال (ابن [[داوود]])، ص۹، ش۴؛ التحریر الطاووسی، ص۶۹، ش۴۱؛ [[نقد]] الرجال، ج۱، ص۴۰، ش۱۴؛ جامع الرواة، ج۱، ص۹؛ إکلیل المنهج، ص۴۰ و ۵۵ (ش۱۲)؛ منتهی المقال، ج۱، ص۱۳۲، ش۱۱؛ [[تنقیح المقال]]، ج۳، ص۸۰، ش۳۱؛ [[سماء]] المقال، ج۲، ص۳۳۹؛ أعیان الشیعه، ج۱، ص۱۲۸ - ۱۲۹، ۱۳۹ و۱۶۰، ج۲، ص۹۶؛ مستدرکات [[علم رجال الحدیث]]، ج۱، ص۸۶، ش۲۵؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۳۱، ش۲۸؛ [[تهذیب]] المقال، ج۱، ص۲۱۴؛ الذریعه، ج۲، ص۱۳۵، ش۵۰۳؛ ج۴، ص۲۳۹، ش۱۱۶۹؛ ج۱۶، ص۴۶، ش۱۹۲؛ ج۱۷، ص۵۶، ش۳۰۹. | ||
ب. منابع [[سنی]]: الفهرست ([[ابن ندیم]])، ص۲۷۶؛ الطبقات الکبری، ج۶، ص۳۶۰؛ العلل، ج۳، ص۲۸۴، ش۵۲۶۰؛ التاریخ الکبیر، ج۱، ص۴۵۳، ش۱۴۴۵؛ ضعفاء العقیلی، ج۱، ص۳۶، ش۲؛ الجرح و التعدیل، ج۲، ص۲۹۶، ش۱۰۹۰؛ الثقات ([[ابن حبان]])، ج۶، ص۶۷؛ مشاهیر [[علماء]] الأمصار، ص۲۵۹، ش۱۲۹۷، [[الکامل]] فی ضعفاء الرجال، ج۱، ص۳۸۹، ش۲۰۷؛ [[تاریخ]] أسماء الثقات، ص۳۸، ش۸۱؛ الکاشف، ج۱، ص۲۰۵، ش۱۰۴؛ المغنی فی الضعفاء، ج۱، ص۱۱، ش۲؛ [[میزان]] الاعتدال، ج۱، ص۵، ش۲؛ إکمال تهذیب الکمال، ج۱، ص۱۵۷، ش۱۷۳؛ [[تقریب]] التهذیب، ج۱، ص۵۰، ش۱۳۶؛ تهذیب التهذیب، ج۱، ص۸۱، ش۱۶۶؛ لسان [[المیزان]]، ج۱، ص۹. </ref>، ۴۹ بار در [[اسناد روایات]] [[تفسیر کنز الدقائق]]<ref>ر.ک: تفسیر کنز الدقائق، ج۲، ص۱۵۵ و ۳۶۶؛ ج۳، ص۱۰۱، ۲۲۳ و۵۸۲؛ ج۴، ص۷۷، ۹۳ و۲۴۲؛ و....</ref> آمده و منبع اصلی آنها کتاب‌های کافی، [[احتجاج]]، [[تفسیر عیاشی]]، [[کمال الدین]] و... است؛ مانند {{متن حدیث|عن أبان بن تغلب قال قلت لأبي عبد الله{{ع}}: كان [[رسول الله]]{{صل}} أعطى فاطمة فدكا قال: كان وقفها، فأنزل [[الله]]: {{متن قرآن|وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ}}<ref>و حقّ خویشاوند را به او برسان و نیز (حقّ) مستمند و در راه مانده را و هیچ‌گونه فراخ‌رفتاری مورز سوره اسراء، آیه ۲۶.</ref> فأعطاها [[رسول الله]]{{صل}} حقها، قلت: رسول الله{{صل}} أعطاها قال: بل الله أعطاها}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۷، ص۳۹۱ به گزارش از تفسیر العیاشی، ج۲، ص۲۸۷، ح۴۷.</ref> | ب. منابع [[سنی]]: الفهرست ([[ابن ندیم]])، ص۲۷۶؛ الطبقات الکبری، ج۶، ص۳۶۰؛ العلل، ج۳، ص۲۸۴، ش۵۲۶۰؛ التاریخ الکبیر، ج۱، ص۴۵۳، ش۱۴۴۵؛ ضعفاء العقیلی، ج۱، ص۳۶، ش۲؛ الجرح و التعدیل، ج۲، ص۲۹۶، ش۱۰۹۰؛ الثقات ([[ابن حبان]])، ج۶، ص۶۷؛ مشاهیر [[علماء]] الأمصار، ص۲۵۹، ش۱۲۹۷، [[الکامل]] فی ضعفاء الرجال، ج۱، ص۳۸۹، ش۲۰۷؛ [[تاریخ]] أسماء الثقات، ص۳۸، ش۸۱؛ الکاشف، ج۱، ص۲۰۵، ش۱۰۴؛ المغنی فی الضعفاء، ج۱، ص۱۱، ش۲؛ [[میزان]] الاعتدال، ج۱، ص۵، ش۲؛ إکمال تهذیب الکمال، ج۱، ص۱۵۷، ش۱۷۳؛ [[تقریب]] التهذیب، ج۱، ص۵۰، ش۱۳۶؛ تهذیب التهذیب، ج۱، ص۸۱، ش۱۶۶؛ لسان [[المیزان]]، ج۱، ص۹. </ref>، ۴۹ بار در [[اسناد روایات]] [[تفسیر کنز الدقائق]]<ref>ر.ک: تفسیر کنز الدقائق، ج۲، ص۱۵۵ و ۳۶۶؛ ج۳، ص۱۰۱، ۲۲۳ و۵۸۲؛ ج۴، ص۷۷، ۹۳ و۲۴۲؛ و....</ref> آمده و منبع اصلی آنها کتاب‌های کافی، [[احتجاج]]، [[تفسیر عیاشی]]، [[کمال الدین]] و... است؛ مانند {{متن حدیث|عن أبان بن تغلب قال قلت لأبي عبد الله{{ع}}: كان [[رسول الله]]{{صل}} أعطى فاطمة فدكا قال: كان وقفها، فأنزل [[الله]]: {{متن قرآن|وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ}}<ref>و حقّ خویشاوند را به او برسان و نیز (حقّ) مستمند و در راه مانده را و هیچ‌گونه فراخ‌رفتاری مورز سوره اسراء، آیه ۲۶.</ref> فأعطاها [[رسول الله]]{{صل}} حقها، قلت: رسول الله{{صل}} أعطاها قال: بل الله أعطاها}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۷، ص۳۹۱ به گزارش از تفسیر العیاشی، ج۲، ص۲۸۷، ح۴۷.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۰۵-۱۰۶.</ref> | ||
==شرح حال [[راوی]]== | ==شرح حال [[راوی]]== | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
[[نجاشی]]: {{عربی|وكان قارئاً من وجوه القراء، فقيهاً، لغوياً...، وكان أبان مقدماً في كل فن من العلم في القرآن والفقه والحديث والأدب واللغة والنحو}}<ref>رجال النجاشی، ص۱۱، ش۷.</ref>. | [[نجاشی]]: {{عربی|وكان قارئاً من وجوه القراء، فقيهاً، لغوياً...، وكان أبان مقدماً في كل فن من العلم في القرآن والفقه والحديث والأدب واللغة والنحو}}<ref>رجال النجاشی، ص۱۱، ش۷.</ref>. | ||
[[عمر کحاله]]: {{عربی|مفسر، قارئ، محدث، فقيه، اديب، لغوي و نحوي}}<ref>معجم المؤلفین، ج۱، ص۱.</ref> | [[عمر کحاله]]: {{عربی|مفسر، قارئ، محدث، فقيه، اديب، لغوي و نحوي}}<ref>معجم المؤلفین، ج۱، ص۱.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۰۶-۱۰۷.</ref> | ||
==آثار [[قرآنی]] ابان بن تغلب== | ==آثار [[قرآنی]] ابان بن تغلب== | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
[[شیخ طوسی]]: {{عربی|وصنف كتاب الغريب في القرآن وذكر شواهده من الشعر}}<ref>الفهرست (طوسی)، ص۴۵، ش۶۱.</ref>. | [[شیخ طوسی]]: {{عربی|وصنف كتاب الغريب في القرآن وذكر شواهده من الشعر}}<ref>الفهرست (طوسی)، ص۴۵، ش۶۱.</ref>. | ||
[[ابن ندیم]]: {{عربی|أبان بن تغلب وله من الكتب، كتاب معاني القرآن لطيف - كتاب القراءات. كتاب من الأصول في الرواية على مذاهب الشيعة}}<ref>الفهرست (ابن ندیم)، ص۲۷۶.</ref>؛ نیز کتاب التفسیر، [[لابن تغلب]]<ref>الفهرست (ابن ندیم)، ص۳۶.</ref> | [[ابن ندیم]]: {{عربی|أبان بن تغلب وله من الكتب، كتاب معاني القرآن لطيف - كتاب القراءات. كتاب من الأصول في الرواية على مذاهب الشيعة}}<ref>الفهرست (ابن ندیم)، ص۲۷۶.</ref>؛ نیز کتاب التفسیر، [[لابن تغلب]]<ref>الفهرست (ابن ندیم)، ص۳۶.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۰۷-۱۰۸.</ref> | ||
==یادآوری== | ==یادآوری== | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
{{عربی|قال السیوطی فی الأوائل: أول من جمع القراءة و ألفها حفص بن عمرو الدوری...، والصواب أن أول من ألف فیه أبان؛ لأن إبن الناصح فی شرح الشاطبیة قال: إن حفص بن عمرو أخذ عن الیزیدی یحیی بن المبارک و الیزیدی أخذ عن عمرو بن العلاء و مات عمرو بن العلاء ۱۵۴ أو ۱۵۵ اه و أبان مات ۱۴۱}}. (أعیان الشیعه، ج۱، ص۱۳۱)؛ نیز ر.ک: (تأسیس الشیعه، ص۳۱۹ - ۳۲۰).</ref>. | {{عربی|قال السیوطی فی الأوائل: أول من جمع القراءة و ألفها حفص بن عمرو الدوری...، والصواب أن أول من ألف فیه أبان؛ لأن إبن الناصح فی شرح الشاطبیة قال: إن حفص بن عمرو أخذ عن الیزیدی یحیی بن المبارک و الیزیدی أخذ عن عمرو بن العلاء و مات عمرو بن العلاء ۱۵۴ أو ۱۵۵ اه و أبان مات ۱۴۱}}. (أعیان الشیعه، ج۱، ص۱۳۱)؛ نیز ر.ک: (تأسیس الشیعه، ص۳۱۹ - ۳۲۰).</ref>. | ||
سخن [[نجاشی]] [[کلام]] این دو بزرگوار را [[تأیید]] می‌کند که درباره [[ابان]] نوشته است: {{عربی|و کان أبان مقدماً فی کل فن من العلم فی القرآن و الفقه و الحدیث و الأدب و اللغة و النحو،...}}<ref>رجال النجاشی، ص۱۱، ش۷.</ref> | سخن [[نجاشی]] [[کلام]] این دو بزرگوار را [[تأیید]] می‌کند که درباره [[ابان]] نوشته است: {{عربی|و کان أبان مقدماً فی کل فن من العلم فی القرآن و الفقه و الحدیث و الأدب و اللغة و النحو،...}}<ref>رجال النجاشی، ص۱۱، ش۷.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۰۸-۱۱۰.</ref> | ||
==طبقه [[راوی]]== | ==طبقه [[راوی]]== | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
از [[تاریخ]] ولادت ابان گزارشی نرسیده؛ لکن [[وفات]] وی در [[زمان]] [[حیات]] [[امام صادق]]{{ع}} در سال ۱۴۱ (ق)<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۱۳، ش۷؛ رجال الطوسی، ص۱۰۹، ش۱۰۶۶؛ مشاهیر علماء الأمصار، ص۲۵۹، ش۱۲۹۷؛ تهذیب الکمال، ج۲، ص۸، ش۱۳۵؛ الکاشف، ج۱، ص۲۰۵، ش۱۰۴؛ سیر أعلام النبلاء، ج۶، ص۳۰۸، ش۱۳۱.</ref> در [[شهر کوفه]]، همزمان با [[خلافت]] [[منصور دوانیقی]]<ref>ر.ک: الطبقات الکبری، ج۶، ص۳۶۰.</ref> بوده است. | از [[تاریخ]] ولادت ابان گزارشی نرسیده؛ لکن [[وفات]] وی در [[زمان]] [[حیات]] [[امام صادق]]{{ع}} در سال ۱۴۱ (ق)<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۱۳، ش۷؛ رجال الطوسی، ص۱۰۹، ش۱۰۶۶؛ مشاهیر علماء الأمصار، ص۲۵۹، ش۱۲۹۷؛ تهذیب الکمال، ج۲، ص۸، ش۱۳۵؛ الکاشف، ج۱، ص۲۰۵، ش۱۰۴؛ سیر أعلام النبلاء، ج۶، ص۳۰۸، ش۱۳۱.</ref> در [[شهر کوفه]]، همزمان با [[خلافت]] [[منصور دوانیقی]]<ref>ر.ک: الطبقات الکبری، ج۶، ص۳۶۰.</ref> بوده است. | ||
[[آیت الله بروجردی]] ایشان را در [[طبقات رجال]] کافی از کبار طبقه چهارم شمرده است<ref> ر.ک: الموسوعة الرجالیه (طبقات رجال الکافی)، ص۲۲.</ref> | [[آیت الله بروجردی]] ایشان را در [[طبقات رجال]] کافی از کبار طبقه چهارم شمرده است<ref> ر.ک: الموسوعة الرجالیه (طبقات رجال الکافی)، ص۲۲.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۰۳-۱۰۴.</ref> | ||
==استادان و [[شاگردان]] [[راوی]]== | ==استادان و [[شاگردان]] [[راوی]]== | ||
[[ابان بن تغلب]] از کسان بسیاری مانند [[فضیل بن زبیر]]، [[مجاهد]]، [[عبدالأعلی تغلبی]]، [[علی بن محمد بن بشیر]]<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۹، ص۶۰۴؛ ج۱۰، ص۸۸؛ ج۱۳، ص۵۴ و ۱۵۳.</ref>، [[سلیم بن قیس هلالی]]<ref>الخصال، ج۲، ص۴۷۵، ح۳۸.</ref>، زراره، ابوحمزه، [[سعید بن مسیب]]<ref>الکافی، ج۴، ص۱۴۰، ح۹، ج۵، ص۱۶۲، ح۲، ج۶، ص۲۰۴، ح۱۰.</ref>، [[عکرمة]]، [[سعید بن جبیر]]<ref>الأمالی (صدوق)، ص۳۶ (ح۱۱) و ۲۴۶ (ح۷).</ref>، [[سفیان بن ابی لیلی]]<ref>ثواب الأعمال، ص۳۲؛ الخصال، ج۲، ص۳۵۳، ح۳۴.</ref>، [[ابوبصیر]]<ref>رجال الکشی (اختیار معرفة الرجال)، ص۱۳۳، ح۲۱۰.</ref> و... [[روایت]] کرده که از [[مشایخ]] [[حدیثی]] وی به شمار می‌آیند، چنان که بسیاری از وی روایت کرده‌اند که از شاگردان حدیثی وی به شمار می‌روند؛ مانند [[عبدالرحمن بن حجاج]]، [[مفضل بن صالح|ابوجمیلة]]، [[زید قتات]]، [[رفاعة]]، [[جمیل بن دراج]]، [[محمد بن سلام]]، [[جمیل بن صالح]]، [[ابراهیم بن فضل]]، [[حماد]]، [[هشام بن سالم]]، [[عبدالله بن حماد]] و...<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۲، ص۳۶۶؛ ج۳، ص۱۰۱ و ۲۲۳، ج۵، ص۲۷۹ و۵۷۵؛ ج۶، ص۴۴۰؛ ج۸، ص۲۹۲؛ ج۹، ص۲۴۲ و ۴۴۶؛ ج۱۱، ص۳۱۷، ج۱۳، ص۹۶.</ref> | [[ابان بن تغلب]] از کسان بسیاری مانند [[فضیل بن زبیر]]، [[مجاهد]]، [[عبدالأعلی تغلبی]]، [[علی بن محمد بن بشیر]]<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۹، ص۶۰۴؛ ج۱۰، ص۸۸؛ ج۱۳، ص۵۴ و ۱۵۳.</ref>، [[سلیم بن قیس هلالی]]<ref>الخصال، ج۲، ص۴۷۵، ح۳۸.</ref>، زراره، ابوحمزه، [[سعید بن مسیب]]<ref>الکافی، ج۴، ص۱۴۰، ح۹، ج۵، ص۱۶۲، ح۲، ج۶، ص۲۰۴، ح۱۰.</ref>، [[عکرمة]]، [[سعید بن جبیر]]<ref>الأمالی (صدوق)، ص۳۶ (ح۱۱) و ۲۴۶ (ح۷).</ref>، [[سفیان بن ابی لیلی]]<ref>ثواب الأعمال، ص۳۲؛ الخصال، ج۲، ص۳۵۳، ح۳۴.</ref>، [[ابوبصیر]]<ref>رجال الکشی (اختیار معرفة الرجال)، ص۱۳۳، ح۲۱۰.</ref> و... [[روایت]] کرده که از [[مشایخ]] [[حدیثی]] وی به شمار می‌آیند، چنان که بسیاری از وی روایت کرده‌اند که از شاگردان حدیثی وی به شمار می‌روند؛ مانند [[عبدالرحمن بن حجاج]]، [[مفضل بن صالح|ابوجمیلة]]، [[زید قتات]]، [[رفاعة]]، [[جمیل بن دراج]]، [[محمد بن سلام]]، [[جمیل بن صالح]]، [[ابراهیم بن فضل]]، [[حماد]]، [[هشام بن سالم]]، [[عبدالله بن حماد]] و...<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۲، ص۳۶۶؛ ج۳، ص۱۰۱ و ۲۲۳، ج۵، ص۲۷۹ و۵۷۵؛ ج۶، ص۴۴۰؛ ج۸، ص۲۹۲؛ ج۹، ص۲۴۲ و ۴۴۶؛ ج۱۱، ص۳۱۷، ج۱۳، ص۹۶.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۱۲.</ref> | ||
==جایگاه [[حدیثی]] [[راوی]]== | ==جایگاه [[حدیثی]] [[راوی]]== | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
بر این اساس، فراوان در کتب رجالی از [[ابان بن تغلب]] [[ستایش]] شده و [[رجالیان]] با تعابیر بسیار بلندی از وی یاد کرده‌اند: | بر این اساس، فراوان در کتب رجالی از [[ابان بن تغلب]] [[ستایش]] شده و [[رجالیان]] با تعابیر بسیار بلندی از وی یاد کرده‌اند: | ||
#[[نجاشی]]: {{عربی|عظيم المنزلة في أصحابنا، لقي علي بن الحسين و أباجعفر و أباعبدالله{{عم}}، روي عنهم، و كانت له عندهم منزلة و قدم}}<ref>رجال النجاشی، ص۱۰، ش۷.</ref>. | # [[نجاشی]]: {{عربی|عظيم المنزلة في أصحابنا، لقي علي بن الحسين و أباجعفر و أباعبدالله{{عم}}، روي عنهم، و كانت له عندهم منزلة و قدم}}<ref>رجال النجاشی، ص۱۰، ش۷.</ref>. | ||
#[[شیخ طوسی]]: {{عربی|ثقة جليل القدر عظيم المنزلة في أصحابنا لقي أبا محمد علي بن الحسين و أبا جعفر و أباعبدالله{{عم}} و روي عنهم، و كانت له عندهم خطوة و قدم}}<ref>الفهرست (طوسی)، ص۴۴، ش۶۱.</ref>. | # [[شیخ طوسی]]: {{عربی|ثقة جليل القدر عظيم المنزلة في أصحابنا لقي أبا محمد علي بن الحسين و أبا جعفر و أباعبدالله{{عم}} و روي عنهم، و كانت له عندهم خطوة و قدم}}<ref>الفهرست (طوسی)، ص۴۴، ش۶۱.</ref>. | ||
#[[صاحب معالم]] (فرزند[[شهید ثانی]]): {{عربی|روي فيه أحاديث جليلة تقتضي تفخيمه و تعظيمه، و حاله في الثقة و الجلالة شهير جداً لا ضرورة إلي الاستدلال عليه بخبر خاص}}<ref>التحریر الطاووسی، ص۶۹ - ۷۰، ش۴۱.</ref> | # [[صاحب معالم]] (فرزند[[شهید ثانی]]): {{عربی|روي فيه أحاديث جليلة تقتضي تفخيمه و تعظيمه، و حاله في الثقة و الجلالة شهير جداً لا ضرورة إلي الاستدلال عليه بخبر خاص}}<ref>التحریر الطاووسی، ص۶۹ - ۷۰، ش۴۱.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۱۳-۱۱۵.</ref> | ||
==دیدگاه رجالیان [[اهل سنت]]== | ==دیدگاه رجالیان [[اهل سنت]]== | ||
| خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
[[رجالیان]] اهل سنت به این هم بسنده نکردند و به [[جعل روایت]] از زبان [[ابان بن تغلب]] در [[مدح]] [[خلفا]] پرداختند: {{متن حدیث|... عَنْ هَارُونَ بْنِ مُوسَى <ref>هارون بن موسی النحوی، أبو عبدالله، صاحب القرائة و العربیة کان یهودیاً فأسلم. (تاریخ الإسلام (الذهبی)، ج۱۰، ص۴۹۳).</ref> عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنْ عَطِيَّةَ الْعَوْفِيِّ عَنْ أَبِي سَعِيدِ الْخُدْرِيِّ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}: إِنَّ الرَّجُلَ مِنْ أَهْلِ عِلِّيِّينَ يُشْرِقُ عَلَيَّ أَهْلِ الْجَنَّةِ فيضيء وَجْهَهُ كَأَنَّهُ كَوْكَبُ دُرِّيُّ وَ إِنْ أبابكر وَ عُمَرَ مِنْهُمْ وَ أَ نَعَماً؛ قَالَ هَارُونُ هَكَذَا جَاءَ فِي الْحَدِيثِ }}<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج۳۰، ص۱۹۰.</ref>. | [[رجالیان]] اهل سنت به این هم بسنده نکردند و به [[جعل روایت]] از زبان [[ابان بن تغلب]] در [[مدح]] [[خلفا]] پرداختند: {{متن حدیث|... عَنْ هَارُونَ بْنِ مُوسَى <ref>هارون بن موسی النحوی، أبو عبدالله، صاحب القرائة و العربیة کان یهودیاً فأسلم. (تاریخ الإسلام (الذهبی)، ج۱۰، ص۴۹۳).</ref> عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنْ عَطِيَّةَ الْعَوْفِيِّ عَنْ أَبِي سَعِيدِ الْخُدْرِيِّ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}: إِنَّ الرَّجُلَ مِنْ أَهْلِ عِلِّيِّينَ يُشْرِقُ عَلَيَّ أَهْلِ الْجَنَّةِ فيضيء وَجْهَهُ كَأَنَّهُ كَوْكَبُ دُرِّيُّ وَ إِنْ أبابكر وَ عُمَرَ مِنْهُمْ وَ أَ نَعَماً؛ قَالَ هَارُونُ هَكَذَا جَاءَ فِي الْحَدِيثِ }}<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج۳۰، ص۱۹۰.</ref>. | ||
این روایت ساختگی است؛ زیرا تنها هارون نحوی آن را گزارش کرده و از [[راوی]] دیگری نقل نشده، از این رو [[دارقطنی]] چنین گفته است: تفرد به هارون النحوی<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج۳۰، ص۱۹۰.</ref> | این روایت ساختگی است؛ زیرا تنها هارون نحوی آن را گزارش کرده و از [[راوی]] دیگری نقل نشده، از این رو [[دارقطنی]] چنین گفته است: تفرد به هارون النحوی<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج۳۰، ص۱۹۰.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۱۵-۱۱۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||