سوید بن حارث قینقاعی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۴

مقدمه

از زندگانی و نسب سوید اطلاع چندانی در دست نیست، جز آنکه در برخی منابع از یهودیان بنی‌قینقاع و از مخالفان رسول خدا(ص)شمرده شده است.^[۱] وی پس از مدتی مسلمان شد و برپایه احتمالی، تاریخ اسلام آوردن او به نبرد بنی‌قینقاع و تبعید آنان از مدینه در سال دوم هجری بازمی‌گردد که در آن رویداد، یهودیان بنی‌قینقاع مدینه را ترک کردند ^[۲] و بنا بر برخی گزارش‌ها اسلام آوردند و در مدینه ماندند؛ اما اسلام او واقعی نبود و از این رو از منافقان شمرده شده است.^[۳] بنی‌قینقاع از همپیمانان پیشین قبایل خزرج بودند^[۴] و روابط نزدیکی با آنان داشتند.

در گزارشی، پس از هجرت رسول خدا(ص) به مدینه، محبوبیتی که آن حضرت پیدا کرد، سبب حسادت گروهی از سران و بزرگان یهود شد و در صدد کارشکنی برآمدند، از این‌رو شماری از مردم مدینه را که به ظاهر و از ترس افکار عمومی یا برای حفظ جان و مال خویش مسلمان شده بودند با خود همراه ساختند. همراه ‌شدگان، منافقانی بودند که با یهودیان جلسات و رفت و آمدهای مخفیانه داشتند و از جمله آنان سوید بن حارث از قبیله بنی‌قینقاع بود.^[۵]

بنا بر روایت ابن‌عباس، آیه ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَكُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ أَوْلِيَاءَ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ﴾^[۶] درباره سوید و یکی دیگر از اعضای بنی‌قینقاع نازل شده است. این‌دو با اینکه اسلام اظهار کردند، در صف منافقان بودند، از این‌رو خداوند مسلمانان را از ارتباط نزدیک و صمیمانه با یهودیانِ به ظاهر مسلمان که دین پیامبر را مسخره می‌کنند، بازداشت^[۷] هرچند شأن نزول آیه، همچنین گزارش برخی منابع تاریخی ^[۸]در همین باره‌اند، متن آیه به یهودیان مسلمان‌شده اشاره‌ای ندارد و تأکیدش بر یهودیان و کافرانی است که دین مسلمانان را مسخره می‌کردند، از این رو بعید نیست نزول آیه هنگامی بوده است که آن دو هنوز مسلمان نشده بودند.^[۹]

منابع

اکبری کارمزدی، محمد، مقاله «سوید بن حارث قینقاعی»، دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۶

پانویس

↑ السیرة النبویه، ج۱، ص۵۱۴.
↑ المغازی، ج۱، ص۱۷۶ - ۱۷۷؛ دلائل النبوه، ج۳، ص ۱۸۳.
↑ نک: السیرة النبویه، ج۱، ص۵۱۳ - ۵۱۴؛ امتاع الاسماع، ج۱۴، ص۳۶۷ - ۳۷۹.
↑ المغازی، ج۱، ص۱۷۹؛ ج۲، ص۵۱۰؛ دلائل النبوه، ج ۳، ص۱۷۴.
↑ السیرة النبویه، ج۱، ص۵۱۳ - ۵۱۴.
↑ «ای مؤمنان! آنان را که دینتان را به ریشخند و بازی می‌گیرند- یعنی کسانی را که پیش از شما به آنان کتاب داده شده است و (یا) کافران را- سرور مگیرید و اگر مؤمنید از خداوند پروا کنید» سوره مائده، آیه ۵۷.
↑ جامع البیان، ج۶، ص۱۸۷؛ التبیان، ج۳، ص۵۶۸؛ اسباب النزول، ص۲۰۲.
↑ السیرة النبویه، ج۱، ص۵۶۸؛ عیون الاثر، ج۱، ص۲۵۰.
↑ اکبری کارمزدی، محمد، مقاله «سوید بن حارث قینقاعی»، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱۶.

[1] السیرة النبویه، ج۱، ص۵۱۴.

[2] المغازی، ج۱، ص۱۷۶ - ۱۷۷؛ دلائل النبوه، ج۳، ص ۱۸۳.

[3] نک: السیرة النبویه، ج۱، ص۵۱۳ - ۵۱۴؛ امتاع الاسماع، ج۱۴، ص۳۶۷ - ۳۷۹.

[4] المغازی، ج۱، ص۱۷۹؛ ج۲، ص۵۱۰؛ دلائل النبوه، ج ۳، ص۱۷۴.

[5] السیرة النبویه، ج۱، ص۵۱۳ - ۵۱۴.

[6] «ای مؤمنان! آنان را که دینتان را به ریشخند و بازی می‌گیرند- یعنی کسانی را که پیش از شما به آنان کتاب داده شده است و (یا) کافران را- سرور مگیرید و اگر مؤمنید از خداوند پروا کنید» سوره مائده، آیه ۵۷.

[7] جامع البیان، ج۶، ص۱۸۷؛ التبیان، ج۳، ص۵۶۸؛ اسباب النزول، ص۲۰۲.

[8] السیرة النبویه، ج۱، ص۵۶۸؛ عیون الاثر، ج۱، ص۲۵۰.

[9] اکبری کارمزدی، محمد، مقاله «سوید بن حارث قینقاعی»، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{امامت}}
 {{مدخل مرتبط
 | موضوع مرتبط = سوید بن حارث قینقاعی