شرح صدر در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "در یکی از مواردی که [[موسی]]{{ع}} مشغول [[نصیحت]] [[یاران]] خود بود، یکی از آنان برخاست و پیراهن خود را چاک نمود. در آن حال [[خداوند]] به او [[وحی]] فرمود که: ای [[موسی]]! به این مرد بگو پیراهن خود را چاک نکن، بلکه [[قلب]] خود را برای من فراخ و گشاده گردان"<ref>{{متن حدیث| عَنْ حَفْصِ بْنِ غِيَاثٍ عَنِ الصَّادِقِ{{ع}} قَالَ: بَيْنَا مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ يَعِظُ أَصْحَابَهُ إِذْ قَامَ رَجُلٌ فَشَقَ قَمِيصَهُ فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يَا مُوسَى قُلْ لَهُ لَا تَشُقَّ قَمِيصَكَ وَ لَكِنِ اشْرَحْ لِي عَنْ قَلْبِكَ}}؛ بحار الأنوار، ج۱۳، ص۳۵۲.</ref>؛ | #[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "در یکی از مواردی که [[موسی]]{{ع}} مشغول [[نصیحت]] [[یاران]] خود بود، یکی از آنان برخاست و پیراهن خود را چاک نمود. در آن حال [[خداوند]] به او [[وحی]] فرمود که: ای [[موسی]]! به این مرد بگو پیراهن خود را چاک نکن، بلکه [[قلب]] خود را برای من فراخ و گشاده گردان"<ref>{{متن حدیث| عَنْ حَفْصِ بْنِ غِيَاثٍ عَنِ الصَّادِقِ{{ع}} قَالَ: بَيْنَا مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ يَعِظُ أَصْحَابَهُ إِذْ قَامَ رَجُلٌ فَشَقَ قَمِيصَهُ فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يَا مُوسَى قُلْ لَهُ لَا تَشُقَّ قَمِيصَكَ وَ لَكِنِ اشْرَحْ لِي عَنْ قَلْبِكَ}}؛ بحار الأنوار، ج۱۳، ص۳۵۲.</ref>؛ | ||
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "چون [[خداوند]] [[اراده]] نماید که بنده‌ای را به کمال رساند، در [[قلب]] او نقطه‌ای سفید پدید آرد و قلبش را شنوا فرماید و فرشته‌ای را بر او گمارد که او را [[یاری]] کند؛ و چون برای بنده‌ای مقدّر فرماید که او را به کمال نرساند، در [[قلب]] او نقطه‌ای سیاه پدید آرد و قلبش را کَر گرداند و [[شیطانی]] را بر او گمارد تا او را [[گمراه]] سازد" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَيْراً نَكَتَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةً بَيْضَاءَ وَ فَتَحَ مَسَامِعَ قَلْبِهِ وَ وَكَّلَ بِهِ مَلَكاً يُسَدِّدُهُ وَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ سُوءاً نَكَتَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةً سَوْدَاءَ وَ سَدَّ مَسَامِعَ قَلْبِهِ وَ وَكَّلَ بِهِ شَيْطَاناً يُضِلُّهُ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۱۴.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۲۱۰-۲۱۱.</ref>. | #[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "چون [[خداوند]] [[اراده]] نماید که بنده‌ای را به کمال رساند، در [[قلب]] او نقطه‌ای سفید پدید آرد و قلبش را شنوا فرماید و فرشته‌ای را بر او گمارد که او را [[یاری]] کند؛ و چون برای بنده‌ای مقدّر فرماید که او را به کمال نرساند، در [[قلب]] او نقطه‌ای سیاه پدید آرد و قلبش را کَر گرداند و [[شیطانی]] را بر او گمارد تا او را [[گمراه]] سازد" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَيْراً نَكَتَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةً بَيْضَاءَ وَ فَتَحَ مَسَامِعَ قَلْبِهِ وَ وَكَّلَ بِهِ مَلَكاً يُسَدِّدُهُ وَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ سُوءاً نَكَتَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةً سَوْدَاءَ وَ سَدَّ مَسَامِعَ قَلْبِهِ وَ وَكَّلَ بِهِ شَيْطَاناً يُضِلُّهُ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۱۴.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۲۱۰-۲۱۱.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۱۰
این مدخل زیرشاخهٔ بحث شرح صدر است. شرح صدر از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: شرح صدر در قرآن - شرح صدر در حدیث - شرح صدر در نهج البلاغه - شرح صدر در اخلاق اسلامی - شرح صدر در فقه سیاسی - شرح صدر در جامعه‌شناسی اسلامی - شرح صدر در معارف و سیره نبوی - پرسش مرتبط نداردروایات مربوطه
- امام صادق(ع) فرمودند: "در یکی از مواردی که موسی(ع) مشغول نصیحت یاران خود بود، یکی از آنان برخاست و پیراهن خود را چاک نمود. در آن حال خداوند به او وحی فرمود که: ای موسی! به این مرد بگو پیراهن خود را چاک نکن، بلکه قلب خود را برای من فراخ و گشاده گردان"[۱]؛
- امام صادق(ع) فرمودند: "چون خداوند اراده نماید که بنده‌ای را به کمال رساند، در قلب او نقطه‌ای سفید پدید آرد و قلبش را شنوا فرماید و فرشته‌ای را بر او گمارد که او را یاری کند؛ و چون برای بنده‌ای مقدّر فرماید که او را به کمال نرساند، در قلب او نقطه‌ای سیاه پدید آرد و قلبش را کَر گرداند و شیطانی را بر او گمارد تا او را گمراه سازد" [۲][۳].
منابع
پانویس
- ↑ « عَنْ حَفْصِ بْنِ غِيَاثٍ عَنِ الصَّادِقِ(ع) قَالَ: بَيْنَا مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ يَعِظُ أَصْحَابَهُ إِذْ قَامَ رَجُلٌ فَشَقَ قَمِيصَهُ فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يَا مُوسَى قُلْ لَهُ لَا تَشُقَّ قَمِيصَكَ وَ لَكِنِ اشْرَحْ لِي عَنْ قَلْبِكَ»؛ بحار الأنوار، ج۱۳، ص۳۵۲.
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَيْراً نَكَتَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةً بَيْضَاءَ وَ فَتَحَ مَسَامِعَ قَلْبِهِ وَ وَكَّلَ بِهِ مَلَكاً يُسَدِّدُهُ وَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ سُوءاً نَكَتَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةً سَوْدَاءَ وَ سَدَّ مَسَامِعَ قَلْبِهِ وَ وَكَّلَ بِهِ شَيْطَاناً يُضِلُّهُ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۱۴.
- ↑ مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۲۱۰-۲۱۱.