شواذ آل محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(...) |
جز (جایگزینی متن - '== پرسش‌های وابسته == ==' به '==') |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*در حدیثی از [[امام باقر]] {{ع}} آمده که از شرّ [[سفیانی]] پرهیز کن و از شرّ آن عدّه از آل محمد که شذوذ دارند برحذر باش<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۸.</ref>. منظور از شوّاذ [[آل محمد]] {{صل}} افراد تکرو، کجرو و فرصت‌طلبی هستند که از جهت نسبت به [[اهل بیت]] منسوب‌اند، ولی برای به دست آوردن حکومت به ادّعاهای دروغین متوسل می‌شوند تا بدین‌وسیله افراد مذهبی و باحرارت را به طرف خود جذب کنند<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۹۹۳.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۳۸.</ref>. | *در حدیثی از [[امام باقر]] {{ع}} آمده که از شرّ [[سفیانی]] پرهیز کن و از شرّ آن عدّه از آل محمد که شذوذ دارند برحذر باش<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۸.</ref>. منظور از شوّاذ [[آل محمد]] {{صل}} افراد تکرو، کجرو و فرصت‌طلبی هستند که از جهت نسبت به [[اهل بیت]] منسوب‌اند، ولی برای به دست آوردن حکومت به ادّعاهای دروغین متوسل می‌شوند تا بدین‌وسیله افراد مذهبی و باحرارت را به طرف خود جذب کنند<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۹۹۳.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۳۸.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. امام مهدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- در حدیثی از امام باقر (ع) آمده که از شرّ سفیانی پرهیز کن و از شرّ آن عدّه از آل محمد که شذوذ دارند برحذر باش[۱]. منظور از شوّاذ آل محمد (ص) افراد تکرو، کجرو و فرصت‌طلبی هستند که از جهت نسبت به اهل بیت منسوب‌اند، ولی برای به دست آوردن حکومت به ادّعاهای دروغین متوسل می‌شوند تا بدین‌وسیله افراد مذهبی و باحرارت را به طرف خود جذب کنند[۲].[۳].
منابع
پانویس
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۸.
- ↑ روزگار رهایی، ج ۲، ص ۹۹۳.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۳۸.