شتر: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{نبوت}} | {{نبوت}} | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[شتر در قرآن]] - [[شتر در حدیث]] - [[شتر در کلام اسلامی]]| پرسش مرتبط = شتر (پرسش)}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*در [[قرآن]] [[آیات]] بسیاری در باره شتر رسیده و اهمیت آن به این [[دلیل]] است که جغرافیای [[نزول قرآن]] چنین اقتضایی میکند و [[عرب]] برای شتر اهمیت بسیار قائل است. در این مدخل افزون بر توجه به شگفتی [[خلقت]] شتر، از [[قربانی]] کردن آن به عنوان [[سپاس]] و تشکر به [[دستور خداوند]] که در آغاز [[بعثت پیامبر]] رسیده یاد شده است. | *در [[قرآن]] [[آیات]] بسیاری در باره شتر رسیده و اهمیت آن به این [[دلیل]] است که جغرافیای [[نزول قرآن]] چنین اقتضایی میکند و [[عرب]] برای شتر اهمیت بسیار قائل است. در این مدخل افزون بر توجه به شگفتی [[خلقت]] شتر، از [[قربانی]] کردن آن به عنوان [[سپاس]] و تشکر به [[دستور خداوند]] که در آغاز [[بعثت پیامبر]] رسیده یاد شده است. |
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۵۸
مقدمه
- در قرآن آیات بسیاری در باره شتر رسیده و اهمیت آن به این دلیل است که جغرافیای نزول قرآن چنین اقتضایی میکند و عرب برای شتر اهمیت بسیار قائل است. در این مدخل افزون بر توجه به شگفتی خلقت شتر، از قربانی کردن آن به عنوان سپاس و تشکر به دستور خداوند که در آغاز بعثت پیامبر رسیده یاد شده است.
- ﴿أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ﴾[۱]
- ﴿إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ﴾[۲]
نکات
- خداوند در کنار دعوت به نظر در آفرینش آسمان، به ملموسترین نعمت و پدیده مهم و پیچیده برای عرب مخاطب را مطرح است.
- به جای تعبیر به معنای ضد ابتر که خبر از اعطای آن میکند و به شکرانه آن از پیامبر میخواهد که نیایش را بجا آورد و شتر قربانی کند، یعنی موجودی که تداوم بخش دعوت رسالت است، از کوثر یعنی چشمه سار همیشه جاری یاد میکند که در دنیا وظیفه هدایت را به عهده میگیرد و نمیگذارد این چراغ خاموش شود و در آخرت تبدیل به نهری میشود که مؤمنان را سیراب میکند[۳].
منابع
پانویس
- ↑ «آیا به شتر نمینگرند که چگونه آن را آفریدهاند؟» سوره غاشیه، آیه ۱۷.
- ↑ «ما به تو «کوثر» دادیم * پس برای پروردگارت نماز بگزار و قربانی کن!» سوره کوثر، آیه ۱-۲.
- ↑ سعیدیانفر و ایازی، فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم، ج۱، ص ۷۵۹.