قتیل العبرات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>این\sمدخل\sاز\sچند\sمنظر\sمتفاوت\،\sبررسی\sمی‌شود\:<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = | ||
| خط ۹: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[امامان]] نیز توصیۀ فراوان بر [[عزاداری]] و [[گریستن]] بر [[مصائب]] آن [[حضرت]] داشته‌اند. [[روایت]] از [[امام حسین]]{{ع}} است که: {{متن حدیث|أَنَا قَتِيلُ الْعَبَرَاتِ}}<ref>منتهی الامال، محدث قمی (چاپ هجرت)، ج۱، ص۵۳۸؛ اثبات الهداه، ج۵، ص۱۹۸، (عبارت آن قتیل العبره است).</ref>. من کشتۀ اشک‌هایم. در [[حدیث]] دیگری فرموده است: {{متن حدیث|أَنَا قَتِيلُ الْعَبْرَةِ لاَ يَذْكُرُنِي مُؤْمِنٌ إِلاَّ اِسْتَعْبَرَ}}<ref>امالی، صدوق، ص۱۱۸؛ مناقب، ابن شهر آشوب، ج۴، ص۸۷.</ref>. من کشتۀ اشکم. هیچ مؤمنی مرا یاد نمی‌کند، مگر آنکه [[اشک]] در چشمانش می‌آید. این صفت، در [[زیارتنامه‌ها]] هم برای آن [[شهید]] [[کربلا]] آمده است، از جمله: {{متن حدیث|وَ صَلِّ عَلَى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ الرَّشِيدِ قَتِيلِ الْعَبَرَاتِ وَ أَسِيرِ الْكُرُبَاتِ...}}<ref>مفاتیح الجنان، ص۴۶۰ (زیارت مخصوص اول).</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۸۲.</ref>. | [[امامان]] نیز توصیۀ فراوان بر [[عزاداری]] و [[گریستن]] بر [[مصائب]] آن [[حضرت]] داشته‌اند. [[روایت]] از [[امام حسین]]{{ع}} است که: {{متن حدیث|أَنَا قَتِيلُ الْعَبَرَاتِ}}<ref>منتهی الامال، محدث قمی (چاپ هجرت)، ج۱، ص۵۳۸؛ اثبات الهداه، ج۵، ص۱۹۸، (عبارت آن قتیل العبره است).</ref>. من کشتۀ اشک‌هایم. در [[حدیث]] دیگری فرموده است: {{متن حدیث|أَنَا قَتِيلُ الْعَبْرَةِ لاَ يَذْكُرُنِي مُؤْمِنٌ إِلاَّ اِسْتَعْبَرَ}}<ref>امالی، صدوق، ص۱۱۸؛ مناقب، ابن شهر آشوب، ج۴، ص۸۷.</ref>. من کشتۀ اشکم. هیچ مؤمنی مرا یاد نمی‌کند، مگر آنکه [[اشک]] در چشمانش می‌آید. این صفت، در [[زیارتنامه‌ها]] هم برای آن [[شهید]] [[کربلا]] آمده است، از جمله: {{متن حدیث|وَ صَلِّ عَلَى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ الرَّشِيدِ قَتِيلِ الْعَبَرَاتِ وَ أَسِيرِ الْكُرُبَاتِ...}}<ref>مفاتیح الجنان، ص۴۶۰ (زیارت مخصوص اول).</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۸۲.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:قتیل العبرات]] | [[رده:قتیل العبرات]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۸
قتیل العبرات از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: قتیل العبرات در حدیث - قتیل العبرات در تاریخ اسلامی - قتیل العبرات در معارف و سیره حسینی - پرسش‌های مرتبطقتیل العبرات کشتۀ اشک‌ها. از لقب‌های سید الشهدا(ع) است. شهیدی که هم یادش گریه آور است و هم اشک ریختن در سوک او ثواب دارد و موجب احیای عاشوراست.
مقدمه
امامان نیز توصیۀ فراوان بر عزاداری و گریستن بر مصائب آن حضرت داشته‌اند. روایت از امام حسین(ع) است که: «أَنَا قَتِيلُ الْعَبَرَاتِ»[۱]. من کشتۀ اشک‌هایم. در حدیث دیگری فرموده است: «أَنَا قَتِيلُ الْعَبْرَةِ لاَ يَذْكُرُنِي مُؤْمِنٌ إِلاَّ اِسْتَعْبَرَ»[۲]. من کشتۀ اشکم. هیچ مؤمنی مرا یاد نمی‌کند، مگر آنکه اشک در چشمانش می‌آید. این صفت، در زیارتنامه‌ها هم برای آن شهید کربلا آمده است، از جمله: «وَ صَلِّ عَلَى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ الرَّشِيدِ قَتِيلِ الْعَبَرَاتِ وَ أَسِيرِ الْكُرُبَاتِ...»[۳][۴].
منابع
پانویس
- ↑ منتهی الامال، محدث قمی (چاپ هجرت)، ج۱، ص۵۳۸؛ اثبات الهداه، ج۵، ص۱۹۸، (عبارت آن قتیل العبره است).
- ↑ امالی، صدوق، ص۱۱۸؛ مناقب، ابن شهر آشوب، ج۴، ص۸۷.
- ↑ مفاتیح الجنان، ص۴۶۰ (زیارت مخصوص اول).
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۸۲.