رجال البرقی (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sپیوند\sبه\sبیرون\s\=\= \*\[(.*)\] \*\[(.*)\] \*\[(.*)\]' به '') |
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sدربارهٔ پدیدآورنده\s\=\=↵\{\{\:(.*)\}\}' به '== دربارهٔ پدیدآورنده == {{پدیدآورنده کتاب | پدیدآورنده کتاب = $1}}') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
== دربارهٔ پدیدآورنده == | == دربارهٔ پدیدآورنده == | ||
{{ | {{پدیدآورنده کتاب | ||
| پدیدآورنده کتاب = احمد بن محمد برقی}} | |||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۲
رجال البرقی | |
---|---|
زبان | عربی |
نویسنده | احمد بن محمد برقی |
موضوع | علم رجال |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات مؤسسه امام صادق(ع)|انتشارات انتشارات مؤسسه امام صادق(ع)]][[رده:انتشارات انتشارات مؤسسه امام صادق(ع)]] |
محل نشر | قم، ایران |
سال نشر | ۱۴۳۳ ق، ۱۳۹۱ ش |
شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۰۹-۲۲۲۱-۷ |
شماره ملی | ۷۳۳۶۱۹۷ |
رجال البرقی کتابی است به زبان عربی که به بررسی و معرفی رجال حدیثی و اصحاب موثق پیامبر اسلام(ص) و ائمه(ع) میپردازد. این کتاب به قلم احمد بن محمد برقی نوشته شده و انتشارات مؤسسه امام صادق(ع) نشر آن را به عهده داشته است.
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «در این نوشتار سعی شده است روات معتبر حدیثی که مورد تأیید نویسنده بودهاند معرفی شده و مختصری از جایگاه راوی بودن آنان در نقل احادیث اهل ّبیت بیان گردد. نویسنده نخست به معرفی اصحاب پیامبر اسلام که از آن حضرت نقل حدیث میکردهاند و افرادی موثق در نقل حدیث بودهاند میپردازد و سپس اصحاب حضرت علی(ع) و یازده امام پس از ایشان را به صورتی اجمالی معرفی مینماید. پس از آن اسامی زنانی که از زنان پیامبر و از زنان ائمه نقل حدیث میکردند ذرک شده و مختصری از جایگاه آنان در نقل حدیث در پاورقی کتاب سخن به میان آمده است»
فهرست کتاب
دربارهٔ پدیدآورنده
احمد بن محمد برقی (پدیدآورنده) |
---|
احمد بن محمد بن خالد بن عبدالرحمان بَرْقی مشهور به البرقی محدث، مورخ و عالم رجالی شیعه در قرن سوم قمری (متولد حدود ۲۰۰ ق؛ متوفی ۲۷۴ یا ۲۸۰ ق)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون: اسماعیل بن مهران، حسن بن علی وَشّاء، عبدالرحمان بن حَمّاد، علی بن اَسباط و داوود بن قاسم بغدادی به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشتهٔ تحریر درآورده است. «رجال البرقی»، «المحاسن»، «اختلاف الحدیث»، «التراجم و التعاطف» و «ادب المعاشرة» برخی از این آثار است[۱]. |