المنتخب فی جمیع المراثی و الخطب (کتاب): تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-*[ +* [)) |
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sدربارهٔ پدیدآورنده\s\=\=↵\{\{\:(.*)\}\}' به '== دربارهٔ پدیدآورنده == {{پدیدآورنده کتاب | پدیدآورنده کتاب = $1}}') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
== دربارهٔ پدیدآورنده == | == دربارهٔ پدیدآورنده == | ||
{{ | {{پدیدآورنده کتاب | ||
| پدیدآورنده کتاب = فخرالدین طریحی}} | |||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۴
المنتخب فی جمیع المراثی و الخطب | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | فخرالدین طریحی |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات مؤسسه الأعلمی للمطبوعات|انتشارات انتشارات مؤسسه الأعلمی للمطبوعات]][[رده:انتشارات انتشارات مؤسسه الأعلمی للمطبوعات]] |
محل نشر | بیروت، لبنان |
سال نشر | ۱۴۲۴ق ، ۱۳۸۲ش ش |
شابک | ۹۶۴-۶۰۴۶-۳۳-۹ |
المنتخب فی جمیع المراثی و الخطب، کتابی است که با زبان عربی به بررسی موضوع گزارش واقعۀ عاشورا و شهادت امام حسین میپردازد. پدیدآورندهٔ این اثر فخرالدین طریحی است و انتشارات مؤسسه الأعلمی للمطبوعات انتشار آن را به عهده داشته است.
دربارهٔ کتاب
فخر الدین بن محمد علی بن احمد طریحی، مؤلف مجمع البحرین، مجموعهای از احادیث و مراثی درباره امام حسین(ع) و برخی دیگر از امامان(ع) را گرد آورد و به قصد گریاندن مؤمنان و تشویق به سوگواری، آنها را به صورت جُنگ، سامان داد. المنتخب، تاریخنگاریِ علمیِ زندگی یا قیام امام حسین(ع) نیست و اکثر مطالب آن، بدون ذکر مأخذ و احادیث آن نیز به صورت مُرسَل است و سَره و ناسَره در آن به هم در آمیخته است. از اینرو، آن را متناسب با هدف و شیوه مؤلف، المجالس الطریحیة و یا المجالس الفخریة نیز نامیدهاند. ضعف دیگر کتاب، اختلافات موجود در نسخههای متفاوت آن است که میتواند نشانگر تصرفات بعدی در آن باشد[۱]. محدث نوری، المنتخب طریحی را مشتمل بر مطالب موهون و غیر موهون میداند[۲] و میرزا محمد ارباب قمی، وجود مسامحات فراوان را در آن، گوشزد کرده و روایات مختص آن را معتبر ندانسته است[۳][۴].
فهرست کتاب
دربارهٔ پدیدآورنده
فخرالدین طریحی (پدیدآورنده) |
---|
فخرالدين بن محمد علی بن احمد بن علی طریحی معروف به فخرالدین طریحی (متولد ۹۷۹ ق نجف / متوفای ۱۰۸۵ یا ۱۰۸۷ق)، از مفسران قرآن کریم و عالمان دینی امامیه در قرن یازدهم. تحصیلات خود را نزد اساتیدی همچون: «محمد بن جابر نجفی»، «امیر شرفالدین علی شولستانی» و «محمود بن حسامالدین بن درویش» به اتمام رساند. «غریب القرآن»، «غریب الحدیث»، «جامع المقال فی تمییز المشترکة من الرجال»، «الفخریة الکبری»، «مجمع البحرین»، «جواهر التفسیر لتحفة الامیر» و «المنتخب فی جمیع المراثی و الخطب» برخی از این آثار است[۵] |
پانویس
- ↑ ر.ک: سخن شیخ آقا بزرگ تهرانی در الذریعة (ج ۲۲، ص۴۲۰، ش۷۶۹۶).
- ↑ لؤلؤ و مرجان، ص۲۸۷.
- ↑ اربعین حسینیه، ص۶۴.
- ↑ محمدی ریشهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین، ص: ۳۷-۳۸.
- ↑ وبگاه علما و عرفا