امنیت پیش از ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-*[ +* [))
خط ۲۲: خط ۲۲:
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:امام مهدی]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:امنیت پیش از ظهور]]
[[رده:امنیت پیش از ظهور]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۲

مقدمه

  • بر اثر تجاوز قدرت‌های بزرگ، امنیت از میان حکومت‌های کوچک و ملت ضعیف رخت برخواهد بست و آزادی و امنیت مفهومی نخواهد داشت. رسول خدا (ص) می‌فرمایند: ظهور مهدی (ع) هنگامی خواهد بود که دنیا آشفته و پر از هرج‌ومرج گردد و گروهی به گروه دیگر یورش برند، نه بزرگ به کوچک رحم کند و نه نیرومند بر ضعیف[۱]. جنایات بسیاری پیش از ظهور حضرت در جهان رخ می‌دهد که اعدام کودکان خردسال، سوزاندن کودکان، قطعه‌قطعه کردن آدم‌ها با ارّه از جمله آن‌هاست. حضرت علی (ع) می‌فرمایند: سفیانی گروهی را مأمور می‌کند تا کودکان را در محلی جمع کنند، آن‌گاه روغن را برای سوزاندن آنان داغ می‌کند، کودکان می‌گویند: اگر پدران ما با تو مخالفت کردند، گناه ما چیست که باید سوزانده شویم‌؟ او دو تن به نام‌های حسن و حسین را از میان کودکان بیرون می‌کشد و به دار می‌آویزد. پس از آن به سوی کوفه می‌رود و همان رفتار را با کودکان آن‌جا انجام می‌دهد و از آن‌جا بیرون می‌رود و باز جنایت می‌کند و در حالی که در دستش نیزه‌ای قرار دارد، زنی باردار را دستگیر می‌کند و آن را به یکی از یارانش می‌سپارد و فرمان می‌دهد که در وسط‍‌ خیابان به او تجاوز کند. او پس از تجاوز، شکم زن را می‌درد و جنینش را بیرون می‌آورد و هیچ کس نمی‌تواند چنین وضعیت هولناکی را تغییر دهد[۲].
  • ابو حمزه ثمالی می‌گوید: امام باقر (ع) فرمود: ای ابا حمزه! حضرت قائم (ع) قیام نمی‌کند مگر در دورانی که خوف و ترس شدید و مصیبت‌ها و فتنه‌ها بر جامعه حاکم باشد... تا جایی که هر آرزومندی هرشب و روز آرزوی مرگ می‌کند[۳].
  • به اسارت رفتن مسلمانان[۴]، فرورفتن در زمین، افزایش مرگ‌های ناگهانی[۵]، ناامیدی مردم از نجات[۶]، نداشتن دادرس و پناه[۷] و جنگ و کشتار[۸] از جمله اوضاع پیش از ظهور است[۹].

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۰ و ۱۵۴.
  2. عقد الدرر، ص ۹۴؛ الشیعة و الرجعة، ج ۱، ص ۱۵۵.
  3. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۸؛ غیبة طوسی، ص ۲۷۴.
  4. ملاحم ابن طاووس، ص ۱۳۲.
  5. امالی شجری، ج ۲، ص ۲۷۷.
  6. ینابیع المودّه، ص ۴۴۰.
  7. عقد الدرر، ص ۴۳.
  8. غیبة نعمانی، ص ۲۷۱.
  9. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۲۴.