آیه کفایت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '{{آیات امامت}}↵↵== پانویس ==↵{{پانویس}}↵↵{{امام علی}}↵{{فضائل اهل بیت}}↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} {{امام علی}} {{فضائل اهل بیت}} رده:آیات امامت [[رده:') |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
==شأن نزول== | ==شأن نزول== | ||
{{اصلی|شأن نزول آیه کفایت}} | {{اصلی|شأن نزول آیه کفایت}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۰: | ||
{{امام علی}} | {{امام علی}} | ||
{{فضائل اهل بیت}} | {{فضائل اهل بیت}} | ||
[[رده:آیات امامت]] | |||
[[رده:آیه کفایت]] | [[رده:آیه کفایت]] | ||
[[رده:آیات نامدار]] | [[رده:آیات نامدار]] | ||
نسخهٔ ۲۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۰
این مدخل زیرشاخهٔ بحث آیات امامت امام علی است. آیه کفایت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: آیه کفایت در قرآن - آیه کفایت در حدیث - آیه کفایت در کلام اسلامی - آیه کفایت در گفتگوهای بین‌المذاهب - پرسش‌های مرتبطمتن آیه: ﴿وَكَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ الْقِتَالَ﴾[۱]
مقدمه
- بیست و پنجمین آیه از سوره احزاب به آیه کفایت مشهور است. خداوند متعال در این آیه می‌فرمایند: و خداوند (زحمت)جنگ را از مؤمنان برداشت. سیوطی در "الدار المنثور" از ابن مسعود در ذیل آیه چنین نقل می‌‌کند: مقصود از مؤمنین در این آیه، علی (ع) است.
شأن نزول
پانویس
- ↑ «... و خداوند در جنگ، مؤمنان را بسنده شد...» سوره احزاب، آیه ۲۵.
