آیین قانونگذاری: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۳۱

مقدمه

جریان تصویب قوانین و قانونگذاری، دو مرحلۀ به طور کامل مشخص دارد:

مرحلۀ مقدماتی که پیشنهاد، در کمیسیون‌های تخصصی بررسی می‌شود؛
مرحلۀ شور، مذاکره و تصمیم که اساسا بر عهده جلسۀ عمومی است. با پیشنهاد لایحه یا طرح قانونی به مجلس قانونگذاری، جریان تصویب قوانین گشوده می‌شود. کم و کیف پیشنهاد یا ابتکار قانونی، با شیوه‌های مختلف به آگاهی عمومی می‌رسد و این امر به قوانین و آیین‌نامه‌های مجلس هر کشور بستگی دارد^[۱].

در تمامی مجالس قانونگذاری، به‌طور معمول سازماندهی، کار مجلس و آیین کار در گذشته طرح‌ریزی شده و طی آیین نامۀ داخلی به تصویب می‌رسد و به این ترتیب سعی بر آن می‌شود که کار مجلس متناسب با نیازهای فوری جامعه و با استفاده از شیوه‌های بهتر که حرکت مجلس را تندتر کند، انجام شود. قرائت لوایح، طرح‌ها و تکثیر آنها، کیفیت بحث موافق و مخالف و حدود اختیارات کمیسیون‌ها، میزان لازم برای بحث و بررسی و شور، حضور و غیاب، کیفیت اخذ رأی، ارتباط مجلس با مردم، تعداد کمیسیون‌ها و نظایر آن، از مسائلی است که در شیوه کار مجلس و سازمان قانونگذاری نقش فراوان دارد و امروز در جهان از مدرن‌ترین وسایل، برای عمق بخشیدن و سرعت دادن به کار مجلس، بهره‌برداری می‌شود و قدم‌های اساسی در جهت نو کردن سازمان و آیین کار دستگاه قانونگذار برداشته می‌شود^[۲]^[۳]

جستارهای وابسته

قانونگذاری

منابع

عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی ج۱

پانویس

↑ حقوق اساسی و نهادهای سیاسی، ص۴۳۵.
↑ فقه سیاسی، ج۱، ص۱۳۱.
↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص ۶۳.

[1] حقوق اساسی و نهادهای سیاسی، ص۴۳۵.

[2] فقه سیاسی، ج۱، ص۱۳۱.

[3] عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص ۶۳.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 #مرحلۀ [[شور]]، [[مذاکره]] و [[تصمیم]] که اساسا بر عهده جلسۀ عمومی است. با پیشنهاد لایحه یا طرح قانونی به مجلس قانونگذاری، جریان تصویب قوانین گشوده می‌شود. کم و کیف پیشنهاد یا [[ابتکار]] قانونی، با شیوه‌های مختلف به [[آگاهی]] عمومی می‌رسد و این امر به قوانین و آیین‌نامه‌های مجلس هر [[کشور]] بستگی دارد<ref>حقوق اساسی و نهادهای سیاسی، ص۴۳۵.</ref>.
 در تمامی مجالس قانونگذاری، به‌طور معمول [[سازماندهی]]، کار مجلس و [[آیین]] کار در گذشته طرح‌ریزی شده و طی آیین نامۀ داخلی به تصویب می‌رسد و به این ترتیب سعی بر آن می‌شود که کار مجلس متناسب با نیازهای فوری [[جامعه]] و با استفاده از شیوه‌های بهتر که حرکت مجلس را تندتر کند، انجام شود.
-قرائت لوایح، طرح‌ها و تکثیر آنها، کیفیت بحث موافق و [[مخالف]] و [[حدود اختیارات]] کمیسیون‌ها، [[میزان]] لازم برای بحث و بررسی و شور، حضور و غیاب، کیفیت اخذ [[رأی]]، [[ارتباط]] مجلس با [[مردم]]، تعداد کمیسیون‌ها و نظایر آن، از مسائلی است که در شیوه کار مجلس و سازمان قانونگذاری نقش فراوان دارد و امروز در [[جهان]] از مدرن‌ترین وسایل، برای عمق بخشیدن و سرعت دادن به کار مجلس، بهره‌برداری می‌شود و قدم‌های اساسی در [[جهت]] نو کردن سازمان و آیین کار دستگاه قانونگذار برداشته می‌شود<ref>فقه سیاسی، ج۱، ص۱۳۱.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص ۶۳.</ref>
+قرائت لوایح، طرح‌ها و تکثیر آنها، کیفیت بحث موافق و [[مخالف]] و [[حدود اختیارات]] کمیسیون‌ها، [[میزان]] لازم برای بحث و بررسی و شور، حضور و غیاب، کیفیت اخذ [[رأی]]، [[ارتباط]] مجلس با [[مردم]]، تعداد کمیسیون‌ها و نظایر آن، از مسائلی است که در شیوه کار مجلس و سازمان قانونگذاری نقش فراوان دارد و امروز در [[جهان]] از مدرن‌ترین وسایل، برای عمق بخشیدن و سرعت دادن به کار مجلس، بهره‌برداری می‌شود و قدم‌های اساسی در [[جهت]] نو کردن سازمان و آیین کار دستگاه قانونگذار برداشته می‌شود<ref>فقه سیاسی، ج۱، ص۱۳۱.</ref><ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص ۶۳.</ref>
 == جستارهای وابسته ==