جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۲
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[ابراهیم بن ابی بلاد]]<ref>ر.ک: أ. منابع [[شیعی]]: [[رجال البرقی]]، ص۴۸، ص۵۵؛ [[رجال]] الکشی ([[اختیار]] معرفة الرجال)، ص۵۰۴، ح۹۶۹؛ رجال النجاشی، ص۲۲، ش۳۲؛ رجال الطوسی، ص۱۵۸ (ش ۱۷۵۶)، ۳۳۱ (ش ۴۹۲۶) و۳۵۲ (ش ۵۲۱۲)؛ [[الفهرست]] ([[طوسی]])، ص۲۲، ش۲۲؛ معالم العلماء، ص۴۲، ش۱۷؛ [[خلاصة الأقوال]] ([[رجال العلامة الحلی]])، ص۳، ش۴؛ ایضاح الإشتباه، ص۸۷، ش۲۱؛ [[الرجال]] ([[ابن داوود]])، ص۱۲، ش۹؛ التحریر الطاووسی، ص۱۵، ش۵؛ [[نقد الرجال]]، ج۱، ص۵۰، ش۳۳؛ جامع الرواة، ج۱، ص۱۶؛ إکلیل المنهج، ص۶۸، ش۲۰؛ [[منتهی المقال]]، ج۱، ص۱۴۶، ش۲۲؛ طرائف المقال، ج۱، ص۳۹۴، ش۳۰۹۳؛ شعب المقال، ص۴۲، ش۱۰؛ رجال الخاقانی، ص۱۱۷؛ [[تنقیح المقال]]، ج۳، ص۲۱۱، ش۷۹؛ أعیان الشیعه، ج۲، ص۲۳۷، ش۴۶۸؛ مستدرکات [[علم رجال الحدیث]]، ج۱، ص۱۰۲، ش۵۷؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۷۲، ش۷۳؛ قاموس الرجال، ج۱، ص۱۳۹، ش۴۰. | [[ابراهیم بن ابی بلاد]]<ref>ر.ک: أ. منابع [[شیعی]]: [[رجال البرقی]]، ص۴۸، ص۵۵؛ [[رجال]] الکشی ([[اختیار]] معرفة الرجال)، ص۵۰۴، ح۹۶۹؛ رجال النجاشی، ص۲۲، ش۳۲؛ رجال الطوسی، ص۱۵۸ (ش ۱۷۵۶)، ۳۳۱ (ش ۴۹۲۶) و۳۵۲ (ش ۵۲۱۲)؛ [[الفهرست]] ([[طوسی]])، ص۲۲، ش۲۲؛ معالم العلماء، ص۴۲، ش۱۷؛ [[خلاصة الأقوال]] ([[رجال العلامة الحلی]])، ص۳، ش۴؛ ایضاح الإشتباه، ص۸۷، ش۲۱؛ [[الرجال]] ([[ابن داوود]])، ص۱۲، ش۹؛ التحریر الطاووسی، ص۱۵، ش۵؛ [[نقد الرجال]]، ج۱، ص۵۰، ش۳۳؛ جامع الرواة، ج۱، ص۱۶؛ إکلیل المنهج، ص۶۸، ش۲۰؛ [[منتهی المقال]]، ج۱، ص۱۴۶، ش۲۲؛ طرائف المقال، ج۱، ص۳۹۴، ش۳۰۹۳؛ شعب المقال، ص۴۲، ش۱۰؛ رجال الخاقانی، ص۱۱۷؛ [[تنقیح المقال]]، ج۳، ص۲۱۱، ش۷۹؛ أعیان الشیعه، ج۲، ص۲۳۷، ش۴۶۸؛ مستدرکات [[علم رجال الحدیث]]، ج۱، ص۱۰۲، ش۵۷؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۷۲، ش۷۳؛ قاموس الرجال، ج۱، ص۱۳۹، ش۴۰. | ||
ب. منابع [[سنی]]: لسان [[المیزان]]، ج۱، ص۴۱، ش۸۲.</ref> در سند ۱۱ [[روایت]] [[تفسیر کنز الدقائق]]<ref>ر.ک: تفسیر کنز الدقائق، ج۳، ص۳۹۲، ج۵، ص۵۵۸؛ ج۶، ص۳۷۷؛ ج۷، ص۲۲۸؛ و... نیز در دو سند: عن یحیی بن إبراهیم بن أبی البلاد، عن أبیه. (تفسیر کنز الدقائق، ج۷، ص۲۲۸ و ۳۸۲).</ref> به نقل از کتب [[الکافی]]، [[تفسیر عیاشی]]، [[علل الشرائع (کتاب)|علل الشرائع]]، [[کمال الدین]] و... یاد شده است؛ نمونه‌اش: {{متن حدیث|و في فروعه: عدة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد بن عیسى، عن الحسین بن سعید، عن إبراهیم بن أبی البلاد، عن أبیه، عن أبی جعفر{{ع}} قال: لَيْسَ مِنْ نَفْسٍ اِلاّ وَ قَدْ فَرَضَ اللّهُ لَها رِزْقَها حَلالاً يَأتيها فى عافيَةٍ وَعُرِضَ لَها بِالْحَرامِ مِنْ وَجْهٍ آخَرَ فَاِنْ هىَ تَناوَلَتْ مِنَ الْحَرامِ شَيئا قاصَّها بِهِ مِنَالْحَلالِ الَّذى فَرَضَ اللّهُ لَها وَ عِنْدَ اللّهِ سِواهُما فَضْلٌ كَبيرٌ و هو قوله - عز وجل -: {{متن قرآن|وَاسْأَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ}}}}<ref>و بخشش خداوند را درخواست کنید سوره نساء، آیه ۳۲.</ref> | ب. منابع [[سنی]]: لسان [[المیزان]]، ج۱، ص۴۱، ش۸۲.</ref> در سند ۱۱ [[روایت]] [[تفسیر کنز الدقائق]]<ref>ر.ک: تفسیر کنز الدقائق، ج۳، ص۳۹۲، ج۵، ص۵۵۸؛ ج۶، ص۳۷۷؛ ج۷، ص۲۲۸؛ و... نیز در دو سند: عن یحیی بن إبراهیم بن أبی البلاد، عن أبیه. (تفسیر کنز الدقائق، ج۷، ص۲۲۸ و ۳۸۲).</ref> به نقل از کتب [[الکافی]]، [[تفسیر عیاشی]]، [[علل الشرائع (کتاب)|علل الشرائع]]، [[کمال الدین]] و... یاد شده است؛ نمونه‌اش: {{متن حدیث|و في فروعه: عدة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد بن عیسى، عن الحسین بن سعید، عن إبراهیم بن أبی البلاد، عن أبیه، عن أبی جعفر{{ع}} قال: لَيْسَ مِنْ نَفْسٍ اِلاّ وَ قَدْ فَرَضَ اللّهُ لَها رِزْقَها حَلالاً يَأتيها فى عافيَةٍ وَعُرِضَ لَها بِالْحَرامِ مِنْ وَجْهٍ آخَرَ فَاِنْ هىَ تَناوَلَتْ مِنَ الْحَرامِ شَيئا قاصَّها بِهِ مِنَالْحَلالِ الَّذى فَرَضَ اللّهُ لَها وَ عِنْدَ اللّهِ سِواهُما فَضْلٌ كَبيرٌ و هو قوله - عز وجل -: {{متن قرآن|وَاسْأَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ}}}}<ref>و بخشش خداوند را درخواست کنید سوره نساء، آیه ۳۲.</ref><ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۳، ص۳۹۲ به گزارش از الکافی، ج۵، ص۸۰، ح۲.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۷۰-۱۷۱.</ref> | ||
==شرح حال [[راوی]]== | ==شرح حال [[راوی]]== | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
#ابراهیم بن ابی بلاد [[امام جواد]]{{ع}} را درک کرده است. | #ابراهیم بن ابی بلاد [[امام جواد]]{{ع}} را درک کرده است. | ||
#دارای [[حُسن]] حال است<ref>{{عربی|و یظهر منه مضافاً إلی نباهته؛ درکه للجواد{{ع}} و تکنیته بأبی إسماعیل}}؛ (تعلیقة علی منهج المقال، ج۲، ص۲۳۷).</ref>. | #دارای [[حُسن]] حال است<ref>{{عربی|و یظهر منه مضافاً إلی نباهته؛ درکه للجواد{{ع}} و تکنیته بأبی إسماعیل}}؛ (تعلیقة علی منهج المقال، ج۲، ص۲۳۷).</ref>. | ||
#[[کنیه]] وی ابواسماعیل است. | # [[کنیه]] وی ابواسماعیل است. | ||
[[آیت الله خویی]]<ref>{{عربی|فعدم تعرض النجاشی و غیره لروایته عن أبی جعفر الجواد{{ع}} إنما لعدم عثورهم علیها}}؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۷۴، ش۷۳).</ref> و [[علامه شوشتری]]<ref>{{عربی|و منه یظهر درکه الجواد{{ع}} و إن لم یعده البرقی و الشیخ فی أصحابه}}؛ (قاموس الرجال، ج۱، ص۱۴۱).</ref> نیز با استناد به همین [[روایت]]، ابراهیم را از [[اصحاب امام جواد]]{{ع}} شمرده‌اند.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۷۲-۱۷۴.</ref> | [[آیت الله خویی]]<ref>{{عربی|فعدم تعرض النجاشی و غیره لروایته عن أبی جعفر الجواد{{ع}} إنما لعدم عثورهم علیها}}؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۷۴، ش۷۳).</ref> و [[علامه شوشتری]]<ref>{{عربی|و منه یظهر درکه الجواد{{ع}} و إن لم یعده البرقی و الشیخ فی أصحابه}}؛ (قاموس الرجال، ج۱، ص۱۴۱).</ref> نیز با استناد به همین [[روایت]]، ابراهیم را از [[اصحاب امام جواد]]{{ع}} شمرده‌اند.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۷۲-۱۷۴.</ref> | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
استظهار یادشده نقدپذیر است: | استظهار یادشده نقدپذیر است: | ||
#به استناد [[روایات]] «باب النبیذ» کافی، که این روایت در آن باب ذکر شده، قضیه نبیذ مربوط به [[امام باقر]]{{ع}} است و [[راوی]] آن هم [[ابوالبلاد]]، [[پدر]] ابراهیم است؛ زیرا در این باب مرحوم [[کلینی]] چند روایت را نقل کرده که روایت مورد بحث، روایت پنجم است؛ ولی روایت چهارم که [[شبیه]] روایت پنجم است، با این سند نقل شده است: {{متن حدیث|مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي الْبِلَادِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ غَيْرِ وَاحِدٍ حَضَرَ مَعَهُ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي جَعْفَرٍ{{ع}} فَقُلْتُ يَا جَارِيَةُ اسْقِينِي مَاءً فَقَالَ لَهَا اسْقِيهِ مِنْ نَبِيذِي...}}<ref>الکافی، ج۶، ص۴۱۶، ح۴.</ref>؛ به قرینه این روایت می‌‌توان گفت اولاً مراد از اَبوجعفر در روایت مورد بحث، امام باقر{{ع}} است نه [[امام جواد]]{{ع}} و عبارت [[ابن الرضا]] در روایت یادشده از افزوده‌های نساخ به شمار می‌آید و مؤید دیگرش این است که در بعضی نسخه‌ها اَبوجعفر مطلق ضبط شده<ref>ر.ک: الکافی (ط - دارالحدیث)، ج۱۲، ص۷۳۳، ح۱۲۳۲۴.</ref> و ثانیاً راوی از اَبوجعفر{{ع}}، ابوالبلاد است؛ نه پسرش ابراهیم). | #به استناد [[روایات]] «باب النبیذ» کافی، که این روایت در آن باب ذکر شده، قضیه نبیذ مربوط به [[امام باقر]]{{ع}} است و [[راوی]] آن هم [[ابوالبلاد]]، [[پدر]] ابراهیم است؛ زیرا در این باب مرحوم [[کلینی]] چند روایت را نقل کرده که روایت مورد بحث، روایت پنجم است؛ ولی روایت چهارم که [[شبیه]] روایت پنجم است، با این سند نقل شده است: {{متن حدیث|مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي الْبِلَادِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ غَيْرِ وَاحِدٍ حَضَرَ مَعَهُ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي جَعْفَرٍ{{ع}} فَقُلْتُ يَا جَارِيَةُ اسْقِينِي مَاءً فَقَالَ لَهَا اسْقِيهِ مِنْ نَبِيذِي...}}<ref>الکافی، ج۶، ص۴۱۶، ح۴.</ref>؛ به قرینه این روایت می‌‌توان گفت اولاً مراد از اَبوجعفر در روایت مورد بحث، امام باقر{{ع}} است نه [[امام جواد]]{{ع}} و عبارت [[ابن الرضا]] در روایت یادشده از افزوده‌های نساخ به شمار می‌آید و مؤید دیگرش این است که در بعضی نسخه‌ها اَبوجعفر مطلق ضبط شده<ref>ر.ک: الکافی (ط - دارالحدیث)، ج۱۲، ص۷۳۳، ح۱۲۳۲۴.</ref> و ثانیاً راوی از اَبوجعفر{{ع}}، ابوالبلاد است؛ نه پسرش ابراهیم). | ||
#از بررسی روایات به دست می‌آید که موضوع نبیذ در [[زمان امامان]] [[امام باقر]] و [[امام صادق]]{{عم}} [[مبتلا]] به بوده، از این رو از [[حکم]] نبیذ از این دو بزرگوار سؤال شده است <ref>ر.ک: الکافی، ج۶، ص۴۱۵ - ۴۱۷، باب النبیذ، ح۱ - ۷.</ref> | #از بررسی روایات به دست می‌آید که موضوع نبیذ در [[زمان امامان]] [[امام باقر]] و [[امام صادق]]{{عم}} [[مبتلا]] به بوده، از این رو از [[حکم]] نبیذ از این دو بزرگوار سؤال شده است <ref>ر.ک: الکافی، ج۶، ص۴۱۵ - ۴۱۷، باب النبیذ، ح۱ - ۷.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۷۴-۱۷۵.</ref> | ||
==نتیجه== | ==نتیجه== | ||
با توجه به مطالب گذشته، ابراهیم بن ابی بلاد چهار [[امام]] [[معصوم]]{{عم}} را [[درک]] کرده، چنان که [[رجالیان]] به آن تصریح کردند. افزون بر آن، از آن بزرگواران [[حدیث]] نیز نقل کرده است: | با توجه به مطالب گذشته، ابراهیم بن ابی بلاد چهار [[امام]] [[معصوم]]{{عم}} را [[درک]] کرده، چنان که [[رجالیان]] به آن تصریح کردند. افزون بر آن، از آن بزرگواران [[حدیث]] نیز نقل کرده است: | ||
#[[روایت]] از [[امام باقر]]{{ع}}: {{متن حدیث|حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَيْنِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي الْبِلَادِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ{{ع}} تَنْظُرُ فِي كُتُبِ أَبِيكَ فَقَالَ نَعَمْ فَقُلْتُ سَيْفُ رَسُولِ اللَّهِ وَ دِرْعُهُ فَقَالَ قَدْ كَانَ فِي مَوْضِعِ كَذَا وَ كَذَا فَأَتَى ذَلِكَ الْمَوْضِعَ مُسَافِرٌ وَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ ثُمَّ سَكَتَ}}<ref>بصائر الدرجات، ج۱، ص۱۸۰، ح۱۹.</ref>؛ | # [[روایت]] از [[امام باقر]]{{ع}}: {{متن حدیث|حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَيْنِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي الْبِلَادِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ{{ع}} تَنْظُرُ فِي كُتُبِ أَبِيكَ فَقَالَ نَعَمْ فَقُلْتُ سَيْفُ رَسُولِ اللَّهِ وَ دِرْعُهُ فَقَالَ قَدْ كَانَ فِي مَوْضِعِ كَذَا وَ كَذَا فَأَتَى ذَلِكَ الْمَوْضِعَ مُسَافِرٌ وَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ ثُمَّ سَكَتَ}}<ref>بصائر الدرجات، ج۱، ص۱۸۰، ح۱۹.</ref>؛ | ||
#روایت از [[امام صادق]]{{ع}}: {{متن حدیث|عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي الْبِلَادِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} عَنْ ذَبِيحَةِ الْخَصِيِ فَقَالَ لَا بَأْسَ}}<ref>تهذیب الأحکام، ج۹، ص۷۳، ح۳۱۲.</ref>؛ | #روایت از [[امام صادق]]{{ع}}: {{متن حدیث|عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي الْبِلَادِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} عَنْ ذَبِيحَةِ الْخَصِيِ فَقَالَ لَا بَأْسَ}}<ref>تهذیب الأحکام، ج۹، ص۷۳، ح۳۱۲.</ref>؛ | ||
#روایت از [[امام کاظم]]{{ع}}: {{متن حدیث|عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي الْبِلَادِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي الْحَسَنِ{{ع}} أَيُّ شَيْءٍ لِمَنْ صَلَّى صَلَاةَ جَعْفَرٍ؟...}}<ref>ثواب الأعمال، ص۴۰.</ref>؛ این روایت را [[شیخ صدوق]] در من لایحضره الفنیه نقل کرده و نوشته: {{متن حدیث|...قُلْتُ لِأَبِي الْحَسَنِ يَعْنِي مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ{{ع}}}}<ref>من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۵۵۳، ح۱۵۳۶.</ref>. | #روایت از [[امام کاظم]]{{ع}}: {{متن حدیث|عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي الْبِلَادِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي الْحَسَنِ{{ع}} أَيُّ شَيْءٍ لِمَنْ صَلَّى صَلَاةَ جَعْفَرٍ؟...}}<ref>ثواب الأعمال، ص۴۰.</ref>؛ این روایت را [[شیخ صدوق]] در من لایحضره الفنیه نقل کرده و نوشته: {{متن حدیث|...قُلْتُ لِأَبِي الْحَسَنِ يَعْنِي مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ{{ع}}}}<ref>من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۵۵۳، ح۱۵۳۶.</ref>. | ||
#روایت از [[امام رضا]]{{ع}}: {{متن حدیث|عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ، عَنِ ابْنِ أَسْبَاطٍ، عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي الْبِلَادِ، قَالَ: صَلَّيْتُ خَلْفَ الرِّضَا{{ع}} فِي الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ صَلَاةَ اللَّيْلِ، فَلَمَّا فَرَغَ جَعَلَ مَكَانَ الضَّجْعَةِ سَجْدَةً}}<ref>الکافی، ج۳، ص۴۴۸، ح۲۶.</ref>؛ | #روایت از [[امام رضا]]{{ع}}: {{متن حدیث|عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ، عَنِ ابْنِ أَسْبَاطٍ، عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي الْبِلَادِ، قَالَ: صَلَّيْتُ خَلْفَ الرِّضَا{{ع}} فِي الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ صَلَاةَ اللَّيْلِ، فَلَمَّا فَرَغَ جَعَلَ مَكَانَ الضَّجْعَةِ سَجْدَةً}}<ref>الکافی، ج۳، ص۴۴۸، ح۲۶.</ref>؛ | ||
[[آیت الله بروجردی]] ایشان را از طبقه پنجم شمرده است<ref>الموسوعة الرجالیه (طبقات رجال التهذیب) ص۱۵؛ (طبقات رجال الکافی) ص۲۶.</ref> | [[آیت الله بروجردی]] ایشان را از طبقه پنجم شمرده است<ref>الموسوعة الرجالیه (طبقات رجال التهذیب) ص۱۵؛ (طبقات رجال الکافی) ص۲۶.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۷۵-۱۷۶.</ref> | ||
==استادان و [[شاگردان]] [[راوی]]== | ==استادان و [[شاگردان]] [[راوی]]== | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
افزون بر اینها سه نفر از [[اصحاب اجماع]] ([[ابن ابی عمیر]]، [[صفوان بن یحیی]]، [[حسن بن محبوب]]) از ایشان [[حدیث]] نقل کرده‌اند<ref>ر.ک: الخصال، ج۲، ص۳۹۳، ح۹۴؛ ثواب الأعمال، ص۱۸؛ کمال الدین، ج۱، ص۱۲۷، ح۱.</ref>. | افزون بر اینها سه نفر از [[اصحاب اجماع]] ([[ابن ابی عمیر]]، [[صفوان بن یحیی]]، [[حسن بن محبوب]]) از ایشان [[حدیث]] نقل کرده‌اند<ref>ر.ک: الخصال، ج۲، ص۳۹۳، ح۹۴؛ ثواب الأعمال، ص۱۸؛ کمال الدین، ج۱، ص۱۲۷، ح۱.</ref>. | ||
[[ابن حجر عسقلانی]] از رجالیان بزرگ [[اهل سنت]]: {{عربی|"إبراهیم بن أبی البلاد و اسم أبی البلاد یحیی بن سلیم الغطفانی یکنی أبا إسماعیل، ذکره الطوسی فی رجال جعفر الصادق من الشیعة و قال: کان ثقة فقیهاً قاریاً و عمر دهراً طویلاً حتی کاتبه علی بن موسی الرضا برسالة روی عنه ابناه یحیی و محمد و محمد بن سهل بن الیسع و آخرون"}}<ref>لسان المیزان، ج۱، ص۴۱، ش۸۲.</ref> | [[ابن حجر عسقلانی]] از رجالیان بزرگ [[اهل سنت]]: {{عربی|"إبراهیم بن أبی البلاد و اسم أبی البلاد یحیی بن سلیم الغطفانی یکنی أبا إسماعیل، ذکره الطوسی فی رجال جعفر الصادق من الشیعة و قال: کان ثقة فقیهاً قاریاً و عمر دهراً طویلاً حتی کاتبه علی بن موسی الرضا برسالة روی عنه ابناه یحیی و محمد و محمد بن سهل بن الیسع و آخرون"}}<ref>لسان المیزان، ج۱، ص۴۱، ش۸۲.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۶۸-۱۶۹.</ref> | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||