خسوف و کسوف: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[خسوف و کسوف در قرآن]] - [[خسوف و کسوف در حدیث]] - [[خسوف و کسوف در معارف مهدویت]] - [[خسوف و کسوف در معارف دعا و زیارات]] - [[خسوف و کسوف در معارف و سیره سجادی]] - [[خسوف و کسوف در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = خسوف و کسوف (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[خسوف و کسوف در قرآن]] - [[خسوف و کسوف در حدیث]] - [[خسوف و کسوف در معارف مهدویت]] - [[خسوف و کسوف در معارف دعا و زیارات]] - [[خسوف و کسوف در معارف و سیره سجادی]] - [[خسوف و کسوف در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = خسوف و کسوف (پرسش)}}


خط ۱۷: خط ۱۶:


[[رده:خسوف و کسوف]]
[[رده:خسوف و کسوف]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۳

مقدمه

کسوف، از کسف، در اصل به معنای تحول از صورت اصلی و طبیعی است. کسوف خورشید و ماه، استتار و گرفتگی آنهاست. کسوف برای ماه‌گرفتگی و خورشیدگرفتگی هر دو به کار می‌رود. وقتی ماه میان زمین و خورشید قرار گیرد سایه آن بر زمین افتاده و خورشیدگرفتگی رخ می‌دهد و وقتی زمین بین خورشید و ماه قرار می‌گیرد، سایه زمین بر سطح ماه می‌افتد و ماه‌گرفتگی رخ می‌دهد.

امام سجاد(ع) در دعای رؤیت ماه نو عرض می‌کند: «آمَنْتُ بِمَنْ نَوَّرَ بِكَ‏ الظُّلَمَ... وَ امْتَهَنَكَ بِالزِّيَادَةِ وَ النُّقْصَانِ... وَ الْإِنَارَةِ وَ الْكُسُوفِ»[۱]؛ «ایمان آوردم به آن خداوندی که تاریکی‌ها را به فروغ تو روشن ساخت و... و به افزودن و کاستن... و درخشندگی و تیرگی در فرمان خود گرفت. خورشیدگرفتگی و ماه‌گرفتگی از آیات الهی است که در هنگام وقوع آنها خواندن نماز آیات واجب است».[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. نیایش چهل‌وسوم.
  2. التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، دارالکتب العلمیة، بیروت، ۱۴۳۰، چاپ سوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.
  3. شیرزاد، امیر، مقاله «خسوف و کسوف»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۳۷۶.