خشع: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[خشع در قرآن]] - [[خشع در حدیث]] - [[خشع در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = خشع (پرسش)}} | |||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ خشع در قرآن]] - [[خشع در حدیث]] - [[خشع در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = خشع (پرسش)}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
* [[فروتنی]]<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۸۲.</ref>، خاکساری<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۴۹.</ref>، دیده بر [[زمین]] افکندن<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۱، ص۱۱۲.</ref>. | * [[فروتنی]]<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۸۲.</ref>، خاکساری<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۴۹.</ref>، دیده بر [[زمین]] افکندن<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۱، ص۱۱۲.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|يَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِينَ}}<ref>«ما را به امید و بیم میخواندند و در برابر ما فروتن بودند» سوره انبیاء، آیه ۹۰.</ref>. | *{{متن قرآن|يَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِينَ}}<ref>«ما را به امید و بیم میخواندند و در برابر ما فروتن بودند» سوره انبیاء، آیه ۹۰.</ref>. | ||
*[[خشوع]] حالتی است که بیشتر در [[قلب]]، سپس در چشم و سرانجام در سخن [[ظهور]] مییابد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۶۲.</ref> و مترادف [[خضوع]] است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۵۵.</ref>. | * [[خشوع]] حالتی است که بیشتر در [[قلب]]، سپس در چشم و سرانجام در سخن [[ظهور]] مییابد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۶۲.</ref> و مترادف [[خضوع]] است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۵۵.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۳
مقدمه
- فروتنی[۱]، خاکساری[۲]، دیده بر زمین افکندن[۳].
- ﴿يَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِينَ﴾[۴].
- خشوع حالتی است که بیشتر در قلب، سپس در چشم و سرانجام در سخن ظهور مییابد[۵] و مترادف خضوع است.[۶].
منابع
پانویس
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۸۲.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۴۹.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۱، ص۱۱۲.
- ↑ «ما را به امید و بیم میخواندند و در برابر ما فروتن بودند» سوره انبیاء، آیه ۹۰.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۶۲.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۵۵.