اسید بن یعمر بن وهیب خزاعی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اسید بن یعمر بن وهیب خزاعی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اسید بن یعمر بن وهیب خزاعی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
خط ۱۹: | خط ۱۸: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:اصحاب پیامبر]] | [[رده:اصحاب پیامبر]] |
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۵
مقدمه
مشهور به «نعیت»[۱] که نامش را اَسد نیز گفتهاند[۲]. اما برخی همان اسید را درست دانستهاند[۳]. نعیت به معنای مرد بزرگوار و نیکو سابقه است و دو شاعر را به این لقب خواندهاند: یکی نعیت بن عمرو یشکری و دیگری «اسید بن یعمر»[۴].
اَسید شاعری از اهل حجاز در زمان رسول خدا(ص) بود[۵]. به گفته ابن حجر[۶]، ابوبشر اَمدی و مرزبانی در معجم الشعراء گفتهاند اسید در فتح مکه اشعاری سرود و در آن از اینکه رسول خدا(ص) پس از ترک مکه، برخی از خزاعیان را در مکه گذاشت، سخن گفت. دو بیت نخست شعر وی چنین است:
خطونا وَرَاءِ الْمُسْلِمِينَ بجحفل | ذوي عَضَدَ مِنْ خَيْلُنَا ورماح | |
على كُلِّ ورهاء الْقِتَالِ طمرة | إذا كَانَ يَوْمُ ذُو وَ غَيِّ وشياح .[۷] |
منابع
پانویس
- ↑ ابن ماکولا، ج۱، ص۵۶؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۷.
- ↑ ابن ماکولا، ج۱، ص۳۳۶.
- ↑ زبیدی، ج۱، ص۵۹۲.
- ↑ ابن ماکولا، ج۱، ص۵۶.
- ↑ ابن حجر، ج۶، ص۳۵۹.
- ↑ مرادینسب، حسین، مقاله «اسید بن یعمر بن وهیب خزاعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۸۳.