ثمود: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ثمود در قرآن]] - [[ثمود در علوم قرآنی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ثمود در قرآن]] - [[ثمود در علوم قرآنی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
| خط ۵: | خط ۴: | ||
نام قومی از [[قبایل]] [[عرب]] که [[خداوند]]، [[حضرت صالح]] را به عنوان [[پیامبر]] به سوی آنان برانگیخت و شتری عجیب و ویژه هم [[معجزه]] او بود ([[ناقه صالح]]). [[قوم ثمود]] در شمال [[حجاز]] می‌زیستند و قومی [[مغرور]]، [[متکبّر]]، [[متعصّب]] و بت‌پرست بودند. دعوت‌های [[حضرت صالح]] در آنان تأثیری نکرد و جز عدّه بسیار اندک، به [[خدا]] [[ایمان]] نیاوردند و [[طغیان]] را به جایی رساندند که آن [[ناقه]] [[معجزه]] را هم کشتند، [[خداوند]] عذابی فرستاد و همه هلاک شدند. | نام قومی از [[قبایل]] [[عرب]] که [[خداوند]]، [[حضرت صالح]] را به عنوان [[پیامبر]] به سوی آنان برانگیخت و شتری عجیب و ویژه هم [[معجزه]] او بود ([[ناقه صالح]]). [[قوم ثمود]] در شمال [[حجاز]] می‌زیستند و قومی [[مغرور]]، [[متکبّر]]، [[متعصّب]] و بت‌پرست بودند. دعوت‌های [[حضرت صالح]] در آنان تأثیری نکرد و جز عدّه بسیار اندک، به [[خدا]] [[ایمان]] نیاوردند و [[طغیان]] را به جایی رساندند که آن [[ناقه]] [[معجزه]] را هم کشتند، [[خداوند]] عذابی فرستاد و همه هلاک شدند. | ||
[[قرآن]] مکرّر از [[قوم]] عاد و [[ثمود]] و هلاکتشان با [[عذاب]] آسمانی به عنوان [[عبرت]] و از هدایت‌های پیامبرشان [[حضرت صالح]] یاد کرده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۶۶.</ref>. | [[قرآن]] مکرّر از [[قوم]] عاد و [[ثمود]] و هلاکتشان با [[عذاب]] آسمانی به عنوان [[عبرت]] و از هدایت‌های پیامبرشان [[حضرت صالح]] یاد کرده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۶۶.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۹: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۸
ثمود از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ثمود در قرآن - ثمود در علوم قرآنی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
نام قومی از قبایل عرب که خداوند، حضرت صالح را به عنوان پیامبر به سوی آنان برانگیخت و شتری عجیب و ویژه هم معجزه او بود (ناقه صالح). قوم ثمود در شمال حجاز می‌زیستند و قومی مغرور، متکبّر، متعصّب و بت‌پرست بودند. دعوت‌های حضرت صالح در آنان تأثیری نکرد و جز عدّه بسیار اندک، به خدا ایمان نیاوردند و طغیان را به جایی رساندند که آن ناقه معجزه را هم کشتند، خداوند عذابی فرستاد و همه هلاک شدند.
قرآن مکرّر از قوم عاد و ثمود و هلاکتشان با عذاب آسمانی به عنوان عبرت و از هدایت‌های پیامبرشان حضرت صالح یاد کرده است[۱].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۶۶.