نعیم بن دجاجه اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۰

مقدمه

شیخ طوسی، نعیم بن دجاجه اسدی که به او نعیم بن خارجه نیز گفته شده، از اصحاب امیرمؤمنان(ع) نیز به شمار آورده است^[۱].

از امام صادق(ع) نقل است که فرمود: امیرالمؤمنین(ع) شخصی را نزد بشر بن عطارد به علت سخن ناپسندی که گفته بود، فرستاد. هنگامی که نماینده امام(ع) نزد بنی‌اسد رسید، نعیم نزد بشر بن عطارد رفت و او را فراری داد. امام(ع) پس از اطلاع از فراری شدن بشر بن عطارد دستور داد که نعیم را بیاورند تا تنبیه شود، وقتی نعیم خدمت امام(ع) آمد، با جسارت و بی‌ادبی گفت: ای علی به خدا قسم، ایستادن در کنار شما ذلت است و جدا شدن از شما هم کفر است.

امام(ع) با شنیدن این سخن از او فرمود: "تو را بخشیدم؛ زیرا خداوند می‌فرماید: ادْفَعْ‌ بِالَّتِي‌ هِيَ‌ أَحْسَنُ‌ السَّيِّئَةَ^[۲]؛

اما جواب تو ای نعیم! این که گفتی ایستادن در کنار من ذلت است، این سخن تو گناهی است که تو مرتکب شدی و اما گفتارت که فراق من کفر است، سخن درست و ثوابی گفتی - زیرا فراق و جدایی از حضرت علی(ع) کفر است - و لذا آن گناهت به این کلام ثوابت پاک شد"^[۳].^[۴]

جستارهای وابسته

منابع

ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲

پانویس

↑ رجال طوسی، ص۶۰، ش۴.
↑ سوره مؤمنون، آیه ۹۶.
↑ فروع کافی، ج۷، ص۲۶۸؛ رجال کشی، ص۹۰، ش۱۴۴؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج۲، ص۱۱۳.
↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۳۸۷-۱۳۸۸.

[1] رجال طوسی، ص۶۰، ش۴.

[2] سوره مؤمنون، آیه ۹۶.

[3] فروع کافی، ج۷، ص۲۶۸؛ رجال کشی، ص۹۰، ش۱۴۴؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج۲، ص۱۱۳.

[4] ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۳۸۷-۱۳۸۸.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۲۲: / خط ۲۲: @@
 [[رده:مدخل]]
-[[رده:امام علی]]
+[[رده:اصحاب امام علی]]
-[[رده:نعیم بن دجاجه اسدی]]
 [[رده:اعلام]]