امام مهدی می‌فرماید هر کس بگوید مرا دیده دروغ می‌گوید اما از شخصیت‌های بزرگی نقل شده که حضرت را دیده‌اند این تناقض نیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«پیش از بیان پاسخ ابتدا متن توقیع شریف را ذکر می‏‌کنیم، آن‏‌گاه به بررسی سندی و دلالی آن می‏‌پردازیم. در توقیع منسوب به آن حضرت خطاب به [[علی بن محمد سمری]] آمده است: "ای [[علی بن محمد سمری]]! خداوند اجر برادران دینی تو را در سوگ تو افزون کند. تو زندگی را شش روز دیگر بدرود خواهی گفت. کار خویش را سامان بخش و به کسی در مورد جانشینی خود در نیابت خاصه وصیت نکن که غیبت کامل کبری آغاز گردیده و ظهور جز به اذن الهی تحقّق نیابد و آن، پس از مدّتی دراز و قساوت دل‏‌ها و آکنده شدن زمین از جور و ستم خواهد بود. آگاه باشید هرکس پیش از [[خروج سفیانی]] و [[صیحه آسمانی]] ادعای مشاهده ما را داشته باشند، سخت دروغ‏‌گو و افترا زننده است"<ref>‏‌ {{عربی|اندازه=120%|" يَا عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ السَّمُرِيَّ أَعْظَمَ اللَّهُ أَجْرَ إِخْوَانِكَ فِيكَ فَإِنَّكَ‏ مَيِّتٌ‏ مَا بَيْنَكَ‏ وَ بَيْنَ‏ سِتَّةِ أَيَّامٍ‏ فَاجْمَعْ أَمْرَكَ وَ لَا تُوصِ إِلَى أَحَدٍ يَقُومُ مَقَامَكَ بَعْدَ وَفَاتِكَ فَقَدْ وَقَعَتِ الْغَيْبَةُ الثَّانِيَةُ فَلَا ظُهُورَ إِلَّا بَعْدَ إِذْنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ ذَلِكَ بَعْدَ طُولِ الْأَمَدِ وَ قَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ امْتِلَاءِ الْأَرْضِ جَوْراً وَ سَيَأْتِي شِيعَتِي مَنْ يَدَّعِي الْمُشَاهَدَةَ أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْيَانِيِّ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَاذِبٌ مُفْتَرٍ ‏‏‏‏‏"}}؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۶۰، ح ۷؛ احتجاج طبرسی، ج ۲، ص ۲۹۷.</ref>‏‌ از این توقیع استفاده می‏‌شود کسانی که پیش از [[خروج سفیانی]] و شنیده شدن‏‌ صیحه آسمانی، ادعای رؤیت و مشاهده کنند، "کذّاب و مفتری" خواهند بود و تکذیب آنان لازم است. بخشی از این توقیع، نهی از وصیت و سفارش خاص "بعد از [[علی بن محمد سمری]]" است و مدعیان خاص را پس از وی ردّ می‏‌کند و کسانی که تا هنگام ظهور حضرت، چنین ادعایی بکنند، باید تکذیب شوند. همچنین از این توقیع استفاده می‏‌شود که ظهور حضرت در بین مردم، به اجازه خدا و پس از مدّت طولانی است؛ آن‏‌گاه که قلب‏‌ها سخت گردد و زمین پر از ستم شود. با توجه به اینکه خواص یاران حضرت در [[غیبت صغری]] ایشان را مشاهده کرده‏‌اند، توقیع نفی ظهور و رؤیت کلّی می‏‌کند و جمله {{عربی|اندازه=120%|"فَلَا ظُهُورَ  ...‏‏‏‏‏"}} این معنا را می‏‌رساند؛ زیرا ظهور به معنای بروز پس از خفا است. و "لای نفس جنس"، همراه استثنا بدین معنا است که هیچ ظهوری ندارد و افراد، وی را مشاهده نمی‏‌کنند؛ مگر پس از اذن الهی‏‌ <ref>‏‌ ر. ک: چشم به راه مهدی، ص ۴۸.</ref>‏‌.