چه اصراری است که امامان معصوم در دوازده تن منحصر شوند تا لازم آید خداوند قوانین طبیعت را به خاطر امام دوازدهم تعطیل کند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '==پرسش‌های وابسته== {{پرسمان ' به '{{پرسمان '
جز (جایگزینی متن - '==پرسش‌های وابسته== {{پرسمان ' به '{{پرسمان ')
خط ۲۳: خط ۲۳:
::::::امّا در جواب اینکه چرا برای حفظ [[امام دوازدهم]] {{ع}} [[قوانین]] طبیعت را تعطیل کرده است، باید گفت که این اوّلین مرتبه نیست که [[خداوند متعال]] برای نگهداری از فردی که حکمتش اقتضا می‏‌‏کند، قانون طبیعت را تعطیل می‏‌‏نماید. در آن هنگام که [[ابراهیم]] {{ع}} را در [[آتش]] افکندند، تنها راه جلوگیری از نابودیش، تعطیل این قانون بود. پس به [[آتش]] گفته شد که بر [[ابراهیم]] خنک و [[سلامت]] شو! و این‏چنین شد. دریا برای [[موسی]] {{ع}} شکافته شد. کار بر [[رومیان]] مشتبه شد و پنداشتند که [[عیسی]] {{ع}} را دستگیر کرده‏‌اند، در حالی‏که دستگیر نکرده بودند. [[پیامبر خاتم|حضرت محمّد]] {{صل}} از خانه خود که در محاصره انبوه قریشیان بود و آنان ساعت‌ها در کمین او بودند تا بر وی بتازند، بیرون رفت و کسی او را ندید، زیرا [[خداوند]] می‏‌خواست تا پیامبرش را از چشمه‌ای آنان پوشیده دارد. لذا هرگاه پاسداری از زندگانی یکی از حجّت‏‌های خداوندی، برای ادامه کارش و پایان بردن نقش سازنده‌‏اش ضروری باشد، [[الطاف]] [[خداوند]] دخالت کرده و برای حفظ او، یکی از [[قوانین طبیعی]] را به حالت تعطیل در می‏‌‏آورد. و برعکس، اگر مدّت [[مأموریت]] او سرآمده باشد، و [[وظیفه الهی]] تعیین‏ شده‏‌اش را به انجام رسانده باشد، هماهنگ با [[قوانین طبیعی]] حیات با [[مرگ]] روبرو می‏‌‏شود، یا به [[شهادت]] می‏‌‏رسد. جای بسی شگفتی است که گروهی، همه این مطالب را در جای خود که پیرامون تعطیل شدن قانونی از [[قوانین]] طبیعت است، پذیرفته‌‏اند، امّا هنگامی که با [[عقیده شیعه]]، در مورد [[طول عمر]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} روبرو می‏‌شوند، انگشت [[حیرت]] به دهان می‏‌‏گیرند و این گونه [[عقاید]] را غیرعاقلانه و غیرمنطقی می‏‌‏دانند؟»<ref>[[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص ۸۶-۸۹.</ref>.
::::::امّا در جواب اینکه چرا برای حفظ [[امام دوازدهم]] {{ع}} [[قوانین]] طبیعت را تعطیل کرده است، باید گفت که این اوّلین مرتبه نیست که [[خداوند متعال]] برای نگهداری از فردی که حکمتش اقتضا می‏‌‏کند، قانون طبیعت را تعطیل می‏‌‏نماید. در آن هنگام که [[ابراهیم]] {{ع}} را در [[آتش]] افکندند، تنها راه جلوگیری از نابودیش، تعطیل این قانون بود. پس به [[آتش]] گفته شد که بر [[ابراهیم]] خنک و [[سلامت]] شو! و این‏چنین شد. دریا برای [[موسی]] {{ع}} شکافته شد. کار بر [[رومیان]] مشتبه شد و پنداشتند که [[عیسی]] {{ع}} را دستگیر کرده‏‌اند، در حالی‏که دستگیر نکرده بودند. [[پیامبر خاتم|حضرت محمّد]] {{صل}} از خانه خود که در محاصره انبوه قریشیان بود و آنان ساعت‌ها در کمین او بودند تا بر وی بتازند، بیرون رفت و کسی او را ندید، زیرا [[خداوند]] می‏‌خواست تا پیامبرش را از چشمه‌ای آنان پوشیده دارد. لذا هرگاه پاسداری از زندگانی یکی از حجّت‏‌های خداوندی، برای ادامه کارش و پایان بردن نقش سازنده‌‏اش ضروری باشد، [[الطاف]] [[خداوند]] دخالت کرده و برای حفظ او، یکی از [[قوانین طبیعی]] را به حالت تعطیل در می‏‌‏آورد. و برعکس، اگر مدّت [[مأموریت]] او سرآمده باشد، و [[وظیفه الهی]] تعیین‏ شده‏‌اش را به انجام رسانده باشد، هماهنگ با [[قوانین طبیعی]] حیات با [[مرگ]] روبرو می‏‌‏شود، یا به [[شهادت]] می‏‌‏رسد. جای بسی شگفتی است که گروهی، همه این مطالب را در جای خود که پیرامون تعطیل شدن قانونی از [[قوانین]] طبیعت است، پذیرفته‌‏اند، امّا هنگامی که با [[عقیده شیعه]]، در مورد [[طول عمر]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} روبرو می‏‌شوند، انگشت [[حیرت]] به دهان می‏‌‏گیرند و این گونه [[عقاید]] را غیرعاقلانه و غیرمنطقی می‏‌‏دانند؟»<ref>[[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص ۸۶-۸۹.</ref>.


==پرسش‌های وابسته==
{{پرسمان معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی)}}
{{پرسمان معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی)}}


۲۱۸٬۶۲۴

ویرایش