مقام عبودیت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{مقام معصوم}} | {{مقام معصوم}} | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">مدخلهای وابسته به این بحث:</div> | : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[مقام معصوم]]''' و مرتبط با مدخل '''[[عبودیت]]''' است. مدخلهای وابسته به این بحث:</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عبودیت در قرآن]] | [[عبودیت در حدیث]] | [[عبودیت در عرفان اسلامی]] | [[عبودیت معصوم]] | [[درجات قرب الهی]]</div> | : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عبودیت در قرآن]] | [[عبودیت در حدیث]] | [[عبودیت در عرفان اسلامی]] | [[عبودیت معصوم]] | [[درجات قرب الهی]]</div> |
نسخهٔ ۱۹ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۱۹
- اين مدخل از زیرشاخههای بحث مقام معصوم و مرتبط با مدخل عبودیت است. مدخلهای وابسته به این بحث:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل عبودیت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
از جمله مقامات امامان معصوم(ع) مقام عبودیت که در زیارت جامعه کبیره با عبارت "الْمُطِيعُونَ لِلَّهِ" آمده است.
واژه شناسی لغوی
امامان معصوم(ع)؛ فرمانبرداران خالص خداوند
- " الْمُطِيعُونَ لِلَّهِ "؛ "سلام بر امامان معصوم(ع) که بنده خالص و فرمانبردار حقاند و بس فرمانبرداری از سر عشق"[۱].
- شارح صحیفه سجادیه مرحوم سید علیخان شیرازی میگوید: "برای آنکه اطاعت جزو فضایل شمرده شود، باید دارای این شرایط باشد[۲]:
- اطاعت معصومین از خداوند، اعمّ از پیامبران و امامان(ع) مطلق است، مقطعی و موسمی نیست. آنان مطيع همه احکام حضرت حقاند، واجبات، مستحبّات، مکروهات و مباحات، تمامی اینها را حکم حضرت حق دانسته پایبند و ملتزم به آن هستند[۸].
- ریشه نافرمانی در این گلهای بیخار جهان هستی خشکانده شده است. ریشه نافرمانی، هوا و هوس و خودخواهی است، این رذیله در آنان راه ندارد و چون معصوماند، لذا مطیع به نحو اطلاق خداوند هستند و این فضیلت برتر از فضیلت در عبادت به معنای خاصّ آن؛ یعنی نماز و روزه و دیگر عبادات است؛ زیرا چه بسا کسانی اهل اینها هستند، اما مطيع محض و بیچون و چرای ذات مقدّس حق نیستند[۹].
- امیرمؤمنان علی(ع) در مورد شیطان میفرماید:"شیطان، شش هزار سال که معلوم نیست از سالهای دنیاست، یا از سالهای آخرت، خدا را عبادت کرد[۱۰][۱۱].
- البتّه برای خود آن حضرت و سایر انسانهای کامل معصوم، روشن است لكن برای انسانهای عادی معلوم نیست و آن ذوات قدسی بر اساس مصالحی نخواستند بیان کنند[۱۲].
- شیطان با این همه عبادت، چون اطاعت بیچون و چرا از خداوند نداشت، از درگاه ذات احدیّت رانده شد[۱۳].
- امام صادق(ع) فرمود:"هنگامی که ابلیس، مأمور به سجده بر آدم شد، او گفت: پروردگار من! به عزّتت سوگند! اگر مرا از سجده بر آدم معاف داری، به گونهای تو را عبادت خواهم کرد که کسی مانند آن عبادت نکرده باشد، خدای متعال فرمود: من دوست دارم آنگونه که خودم میخواهم اطاعت شوم نه آنگونه که تو میخواهی"[۱۴][۱۵].
امامان معصوم(ع) تکلیف محوران الهی
- " وَ بِأَمْرِهِ تَعْمَلُونَ "؛ "فرمانی که شما اهل بیت(ع) را فرماندهی میکند، تنها و تنها فرمان خداوند است و بس". این یعنی "تکلیف محوری" و همانی است که خداوند، حضرت اسماعیل(ع) را به آن میستاید آنجا که در برابر فرمان خداوند مبنی بر ذبحش فرمود:﴿﴿ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ ﴾﴾[۱۶][۱۷].
- جالب این است که حضرت اسماعیل(ع) نفرمود: " پدرم! مرا ذبح کن" بلکه فرمود: "آنچه امر خداست انجام ده!"؛ یعنی مهم، امر خداوند است[۱۸].
- امامان معصوم(ع) تجسّم تکلیف مداری بودند که در حقیقت، این ویژگی، قطب نمای تمام حرکات سیاسی آنان بود و تنوّع شیوهها در موضعگیریها برخاسته از این خطّ راهبردی است[۱۹].
منابع
پانویس
- ↑ در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۱۶۵.
- ↑ در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۱۶۵.
- ↑ در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۱۶۵.
- ↑ در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۱۶۵.
- ↑ در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۱۶۵.
- ↑ رياض السالكين، ج۳، ص:۳۱۰.
- ↑ در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۱۶۵.
- ↑ در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۱۶۵.
- ↑ در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۱۶۵.
- ↑ " وَ كَانَ قَدْ عَبَدَ اللَّهَ سِتَّةَ آلَافِ سَنَةٍ لَا يُدْرَى أَ مِنْ سِنِي الدُّنْيَا أَمْ مِنْ سِنِي الْآخِرَةِ"؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲.
- ↑ در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۱۶۶.
- ↑ در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۱۶۶.
- ↑ در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۱۶۶.
- ↑ "أُمِرَ إِبْلِيسُ بِالسُّجُودِ لآِدَمَ فَقَالَ يَا رَبِّ وَ عِزَّتِكَ إِنْ أَعْفَيْتَنِي مِنَ السُّجُودِ لآِدَمَ لَأَعْبُدَنَّكَ عِبَادَةً مَا عَبَدَكَ أَحَدٌ قَطُّ مِثْلَهَا قَالَ اللَّهُ جَلَّ جَلَالُهُ إِنِّي أُحِبُّ أَنْ أُطَاعَ مِنْ حَيْثُ أُرِيدُ"؛بحارالأنوار، ج۲، ۲۶۲.
- ↑ در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۱۶۶.
- ↑ ای پدر! آنچه فرمان مییابی انجام ده که- اگر خداوند بخواهد- مرا از شکیبایان خواهی یافت؛ سوره صافات، آیه:۱۰۲.
- ↑ در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۵۶۰.
- ↑ در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۵۶۰.
- ↑ در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۵۶۰.