بستن آب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پانویس) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
[[رده:واقعه کربلا]] | [[رده:واقعه کربلا]] | ||
[[رده:جنایت های سپاه عمر سعد در واقعه کربلا]] | [[رده:جنایت های سپاه عمر سعد در واقعه کربلا]] | ||
نسخهٔ ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث عاشورا است. بستن آب از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بستن آب در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
شیوه ناجوانمردانه تشنه نگه‌داشتن طرف در جنگ، برای از پای در آوردن او. درحادثه کربلا سپاه عمر سعد به دستور ابن زیاد، از رسیدن آب به خیمه‌گاه امام حسینS جلوگیری کردند. از روز هفتم محرم، عمر سعد کسی را به نام عمرو بن حجاج با پانصد سوار بر شریعه فرات مامور کرد. آنان فرات را در محاصره خویش قرار دادند و از سه روز به شهادت امام حسینS مانده، مانع آب برداشتن اصحاب او از فرات شدند[۱]. این کار که به تشنگی امام و اصحاب و فرزندانش در روز عاشورا انجامید، از سوزناکترین حادثه‌های کربلا بود و امام و یاران و اطفالش لب تشنه ماندند[۲].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ اعیان الشیعه،ج ۱، ص ۵۹۹،الکامل فی التاریخ، ج ۲، ص ۵۵۶
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۷۷.