اصحاب کساء: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اصحاب کساء در قرآن]] - [[اصحاب کساء در حدیث]] - [[اصحاب کساء در نهج البلاغه]] - [[اصحاب کساء در معارف دعا و زیارات]] - [[اصحاب کساء در کلام اسلامی]] - [[اصحاب کساء در گفتگوهای بین‌المذاهب]] - [[اصحاب کساء در عرفان اسلامی]]| پرسش مرتبط  = اصحاب کساء (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اصحاب کساء در قرآن]] - [[اصحاب کساء در حدیث]] - [[اصحاب کساء در نهج البلاغه]] - [[اصحاب کساء در معارف دعا و زیارات]] - [[اصحاب کساء در کلام اسلامی]] - [[اصحاب کساء در گفتگوهای بین‌المذاهب]] - [[اصحاب کساء در عرفان اسلامی]]| پرسش مرتبط  = اصحاب کساء (پرسش)}}


خط ۲۱: خط ۲۰:
{{فضائل امام علی}}
{{فضائل امام علی}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:فضائل امام علی]]
[[رده:فضائل امام علی]]
[[رده:اهل بیت]]
[[رده:اهل بیت]]
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]]
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]]

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۸

مقدمه

مقصود از اصحاب کساء، پیامبر خدا، امیرالمؤمنین، فاطمه زهرا، حسن و حسین(ع) است. این پنج تن معصوم، روزی با هم بودند و همه زیر یک ردا و پوششی قرار گرفتند. پیامبر خدا درباره آنان دعا کرد. سپس آیه قرآن نازل شد و اراده الهی را بر پاکی و طهارت این خاندان بیان کرد وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا[۱]. چون این پنج نفر زیر یک عبا و ردا خفته بودند به اصحاب کساء، اصحاب عبا، پنج تن آل عبا و آل عبا هم مشهور شدند. حدیث مفصّلی که این واقعه و فضایل این پنج معصوم را بیان می‌کند و به خواندن آن در مجالس توصیه شده، "حدیث کساء" نام دارد. آیه‌ای که درباره آنان نازل شد، دلیل عصمت آنان است[۲].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. و در خانه‌هایتان آرام گیرید و چون خویش‌آرایی دوره جاهلیت نخستین خویش‌آرایی مکنید و نماز بپا دارید و زکات بپردازید و از خداوند و فرستاده او فرمانبرداری کنید؛ جز این نیست که خداوند می‌خواهد از شما اصحاب کساء هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند؛ سوره احزاب، آیه: ۳۳.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۷.