تدارک در فقه سیاسی

این مدخل زیرشاخهٔ بحث تدارک است. تدارک از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: تدارک در قرآن - تدارک در حدیث - تدارک در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبط

مقدمه

• تدارک: فریادرسی و دستگیری‌ کردن و اغاثه. اصل آن "درک" به معنای لحوق و وصل (پیوستن).
• ﴿لَوْلَا أَنْ تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ﴾.
• تدارک به معنای دستگیری‌ کردن و پشتیبانی که معمولاً با نعمت استعمال می‌شود، در فرهنگ سیاسی قرآن به خداوند نسبت داده شده است. جبران نقیصه و خطیئه با تدارک الهی، به معنای دادن توفیق توبه و پذیرش توبه از بندگان محقق می‌شود. این فعل پسندیده که با رحمت و فضل خداوند همساز است، در جامعه انسانی نیز باید جاری و ساری گردد تا همه با تدارک یکدیگر، به همپوشانی اجتماعی نایل شوند.

منابع

• نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم