تکبر در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ')
خط ۸: خط ۸:
==روایات مربوطه==
==روایات مربوطه==
#یکی از [[یاران امام]] [[صادق]]{{ع}} می‌گوید: از آن [[حضرت]] درباره پائین‌ترین مرحله [[خروج از دین]] سؤال کردم؛ آن [[حضرت]] فرمودند: "پائین‌ترین مرحله آن، کِبر است"<ref>{{متن حدیث| عَنْ حُكَيْمٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} عَنْ أَدْنَى الْإِلْحَادِ فَقَالَ إِنَّ الْكِبْرَ أَدْنَاهُ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۰۹.</ref>؛
#یکی از [[یاران امام]] [[صادق]]{{ع}} می‌گوید: از آن [[حضرت]] درباره پائین‌ترین مرحله [[خروج از دین]] سؤال کردم؛ آن [[حضرت]] فرمودند: "پائین‌ترین مرحله آن، کِبر است"<ref>{{متن حدیث| عَنْ حُكَيْمٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} عَنْ أَدْنَى الْإِلْحَادِ فَقَالَ إِنَّ الْكِبْرَ أَدْنَاهُ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۰۹.</ref>؛
#[[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: "عزَّت و تکبُّر، دو [[لباس]] [[الهی]] هستند، از این رو هرکس به یکی از آنها دست دراز کند، [[خداوند]] او را با روی صورت به جهنّم می‌اندازد" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ{{ع}}‌ الْعِزُّ رِدَاءُ اللَّهِ وَ الْكِبْرُ إِزَارُهُ فَمَنْ تَنَاوَلَ شَيْئاً مِنْهُ أَكَبَّهُ اللَّهُ فِي جَهَنَّمَ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۰۹.</ref>؛
# [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: "عزَّت و تکبُّر، دو [[لباس]] [[الهی]] هستند، از این رو هرکس به یکی از آنها دست دراز کند، [[خداوند]] او را با روی صورت به جهنّم می‌اندازد" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ{{ع}}‌ الْعِزُّ رِدَاءُ اللَّهِ وَ الْكِبْرُ إِزَارُهُ فَمَنْ تَنَاوَلَ شَيْئاً مِنْهُ أَكَبَّهُ اللَّهُ فِي جَهَنَّمَ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۰۹.</ref>؛
#[[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: "تکبُّر [[لباس]] [[خداوند]] است، و [[متکبّر]] درباره [[لباس]] [[خداوند]] با او به [[نزاع]] برخاسته است" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ{{ع}} قَالَ: الْكِبْرُ رِدَاءُ اللَّهِ وَ الْمُتَكَبِّرُ يُنَازِعُ اللَّهَ رِدَاءَهُ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۰۹.</ref>؛
# [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: "تکبُّر [[لباس]] [[خداوند]] است، و [[متکبّر]] درباره [[لباس]] [[خداوند]] با او به [[نزاع]] برخاسته است" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ{{ع}} قَالَ: الْكِبْرُ رِدَاءُ اللَّهِ وَ الْمُتَكَبِّرُ يُنَازِعُ اللَّهَ رِدَاءَهُ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۰۹.</ref>؛
#[[امام باقر]]{{ع}} و [[امام صادق]]{{ع}} هر دو فرمودند: "کسی که در قلبش به اندازه ذرّه‌ای از تکبُّر باشد، به [[بهشت]] داخل نخواهد شد" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ{{ع}} وَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالا لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ مَنْ فِي قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ مِنْ كِبْرٍ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۰.</ref>؛
# [[امام باقر]]{{ع}} و [[امام صادق]]{{ع}} هر دو فرمودند: "کسی که در قلبش به اندازه ذرّه‌ای از تکبُّر باشد، به [[بهشت]] داخل نخواهد شد" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ{{ع}} وَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالا لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ مَنْ فِي قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ مِنْ كِبْرٍ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۰.</ref>؛
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "در [[قیامت]]، [[متکبّران]] به‌صورت ذرّه‌هائی ظاهر می‌شوند که [[مردمان]] آنان را لگدکوب می‌نمایند؛ تا [[خداوند]] از حساب همه فراغت یابد" <ref>{{متن حدیث| عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ عَنْ أَخِيهِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} يَقُولُ‌ إِنَّ الْمُتَكَبِّرِينَ يُجْعَلُونَ فِي صُوَرِ الذَّرِّ يَتَوَطَّأُهُمُ النَّاسُ حَتَّى يَفْرُغَ اللَّهُ مِنَ الْحِسَابِ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۱.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۱۷۷-۱۷۸.</ref>.
# [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "در [[قیامت]]، [[متکبّران]] به‌صورت ذرّه‌هائی ظاهر می‌شوند که [[مردمان]] آنان را لگدکوب می‌نمایند؛ تا [[خداوند]] از حساب همه فراغت یابد" <ref>{{متن حدیث| عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ عَنْ أَخِيهِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} يَقُولُ‌ إِنَّ الْمُتَكَبِّرِينَ يُجْعَلُونَ فِي صُوَرِ الذَّرِّ يَتَوَطَّأُهُمُ النَّاسُ حَتَّى يَفْرُغَ اللَّهُ مِنَ الْحِسَابِ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۱.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۱۷۷-۱۷۸.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
#[[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۲''']]
# [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۲''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۵

روایات مربوطه

  1. یکی از یاران امام صادق(ع) می‌گوید: از آن حضرت درباره پائین‌ترین مرحله خروج از دین سؤال کردم؛ آن حضرت فرمودند: "پائین‌ترین مرحله آن، کِبر است"[۱]؛
  2. امام باقر(ع) فرمودند: "عزَّت و تکبُّر، دو لباس الهی هستند، از این رو هرکس به یکی از آنها دست دراز کند، خداوند او را با روی صورت به جهنّم می‌اندازد" [۲]؛
  3. امام باقر(ع) فرمودند: "تکبُّر لباس خداوند است، و متکبّر درباره لباس خداوند با او به نزاع برخاسته است" [۳]؛
  4. امام باقر(ع) و امام صادق(ع) هر دو فرمودند: "کسی که در قلبش به اندازه ذرّه‌ای از تکبُّر باشد، به بهشت داخل نخواهد شد" [۴]؛
  5. امام صادق(ع) فرمودند: "در قیامت، متکبّران به‌صورت ذرّه‌هائی ظاهر می‌شوند که مردمان آنان را لگدکوب می‌نمایند؛ تا خداوند از حساب همه فراغت یابد" [۵][۶].

منابع

پانویس

  1. « عَنْ حُكَيْمٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع) عَنْ أَدْنَى الْإِلْحَادِ فَقَالَ إِنَّ الْكِبْرَ أَدْنَاهُ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۰۹.
  2. « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ(ع)‌ الْعِزُّ رِدَاءُ اللَّهِ وَ الْكِبْرُ إِزَارُهُ فَمَنْ تَنَاوَلَ شَيْئاً مِنْهُ أَكَبَّهُ اللَّهُ فِي جَهَنَّمَ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۰۹.
  3. « عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(ع) قَالَ: الْكِبْرُ رِدَاءُ اللَّهِ وَ الْمُتَكَبِّرُ يُنَازِعُ اللَّهَ رِدَاءَهُ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۰۹.
  4. « عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(ع) وَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالا لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ مَنْ فِي قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ مِنْ كِبْرٍ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۰.
  5. « عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ عَنْ أَخِيهِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع) يَقُولُ‌ إِنَّ الْمُتَكَبِّرِينَ يُجْعَلُونَ فِي صُوَرِ الذَّرِّ يَتَوَطَّأُهُمُ النَّاسُ حَتَّى يَفْرُغَ اللَّهُ مِنَ الْحِسَابِ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۱.
  6. مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۱۷۷-۱۷۸.