زیارت اهل بیت: تفاوت میان نسخهها
(←منابع) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = اهل بیت | | موضوع مرتبط = اهل بیت | ||
خط ۱۶: | خط ۱۵: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[اصحاب کساء]] | * [[اصحاب کساء]] | ||
* [[هدایتگر]] | * [[هدایتگر]] | ||
خط ۴۴: | خط ۴۳: | ||
==[[:رده:آثار اهل بیت|منبعشناسی جامع اهل بیت]]== | ==[[:رده:آثار اهل بیت|منبعشناسی جامع اهل بیت]]== | ||
{{ | {{منبع جامع}} | ||
* [[:رده:کتابشناسی کتابهای اهل بیت|کتابشناسی اهل بیت]] | * [[:رده:کتابشناسی کتابهای اهل بیت|کتابشناسی اهل بیت]] | ||
* [[:رده:مقالهشناسی مقالههای اهل بیت|مقالهشناسی اهل بیت]] | * [[:رده:مقالهشناسی مقالههای اهل بیت|مقالهشناسی اهل بیت]] | ||
خط ۵۸: | خط ۵۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:وظایف قلبی و عاطفی امت نسبت به اهل بیت]] | [[رده:وظایف قلبی و عاطفی امت نسبت به اهل بیت]] | ||
[[رده:توسل]] | [[رده:توسل]] |
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۴
مقدمه
مهمترین هدف در زیارت، اتصاف زائر به اوصاف مزور است از این رو، دستورهای اکیدی درباره زیارت اهل بیت(ع) و کیفیت آن رسیده است؛ چنانکه سیره سلف صالح از اولیای خدا نیز چنین بوده است و روایات فراوان جوامع روایی، شاهد گویای آن است.
حضرت رسول(ص) میفرمایند: ای مردم! خاندانم را در حال حیات و پس از حیاتم بزرگ شمارید و آنها را احترام کنید و برتری دهید [۱].
رسول خدا(ص) میفرمایند: زیارت، مودت را تثبیت میکند [۲].
امام رضا(ع) زیارت امام را عهد و پیمانی بر گردن شیعیان و پیروان امام میدانند و میفرمایند: هر امامی بر گردن دوستان و شیعیانش پیمانی دارد. از علامات و موجبات کمال وفای به آن پیمان، زیارت قبور ایشان است؛ پس کسانی که با رغبت به زیارتشان بروند و برای تصدیق رغبت و شوق، اینان را زیارت کنند، روز قیامت شفیعشان خواهند بود [۳].
جستارهای وابسته
منبعشناسی جامع اهل بیت
منابع
پانویس
- ↑ «أَيُّهَا النَّاسُ! عَظِّمُوا أَهْلَ بَيْتِي فِي حَيَاتِي وَ مِنْ بَعْدِي وَ أَكْرِمُوهُمْ وَ فَضِّلُوهُمْ»؛ مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۹، ص۶۵.
- ↑ «الزِّيَارَةُ تُثْبِتُ الْمَوَدَّةَ»؛ مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۱۰، ص۳۷۴.
- ↑ «إِنَّ لِكُلِّ إِمَامٍ عَهْداً فِي عُنُقِ أَوْلِيَائِهِ وَ شِيعَتِهِ وَ إِنَّ مِنْ تَمَامِ الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ وَ حُسْنِ الْأَدَاءِ زِيَارَةَ قُبُورِهِمْ فَمَنْ زَارَهُمْ رَغْبَةً فِي زِيَارَتِهِمْ وَ تَصْدِيقاً بِمَا رَغِبُوا فِيهِ كَانَ أَئِمَّتُهُمْ شُفَعَاءَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»؛ من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۵۷۷.