شتر: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
#{{متن قرآن|إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ}}<ref>«ما به تو «کوثر» دادیم * پس برای پروردگارت نماز بگزار و قربانی کن!» سوره کوثر، آیه ۱-۲.</ref> | #{{متن قرآن|إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ}}<ref>«ما به تو «کوثر» دادیم * پس برای پروردگارت نماز بگزار و قربانی کن!» سوره کوثر، آیه ۱-۲.</ref> | ||
==نکات== | ==نکات== | ||
#[[خداوند]] در کنار [[دعوت]] به نظر در [[آفرینش آسمان]]، به ملموس‌ترین [[نعمت]] و پدیده مهم و پیچیده برای [[عرب]] مخاطب را مطرح است. | # [[خداوند]] در کنار [[دعوت]] به نظر در [[آفرینش آسمان]]، به ملموس‌ترین [[نعمت]] و پدیده مهم و پیچیده برای [[عرب]] مخاطب را مطرح است. | ||
#به جای تعبیر به معنای ضد ابتر که خبر از اعطای آن می‌کند و به شکرانه آن از [[پیامبر]] می‌خواهد که [[نیایش]] را بجا آورد و شتر [[قربانی]] کند، یعنی موجودی که تداوم بخش [[دعوت]] [[رسالت]] است، از [[کوثر]] یعنی چشمه سار همیشه جاری یاد می‌کند که در [[دنیا]] [[وظیفه]] [[هدایت]] را به عهده می‌گیرد و نمی‌گذارد این چراغ خاموش شود و در [[آخرت]] تبدیل به نهری می‌شود که [[مؤمنان]] را سیراب می‌کند<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۷۵۹.</ref>. | #به جای تعبیر به معنای ضد ابتر که خبر از اعطای آن می‌کند و به شکرانه آن از [[پیامبر]] می‌خواهد که [[نیایش]] را بجا آورد و شتر [[قربانی]] کند، یعنی موجودی که تداوم بخش [[دعوت]] [[رسالت]] است، از [[کوثر]] یعنی چشمه سار همیشه جاری یاد می‌کند که در [[دنیا]] [[وظیفه]] [[هدایت]] را به عهده می‌گیرد و نمی‌گذارد این چراغ خاموش شود و در [[آخرت]] تبدیل به نهری می‌شود که [[مؤمنان]] را سیراب می‌کند<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۷۵۹.</ref>. | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
[[رده:شتر]] | [[رده:شتر]] | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۰
شتر از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: شتر در قرآن - شتر در حدیث - شتر در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- در قرآن آیات بسیاری در باره شتر رسیده و اهمیت آن به این دلیل است که جغرافیای نزول قرآن چنین اقتضایی می‌کند و عرب برای شتر اهمیت بسیار قائل است. در این مدخل افزون بر توجه به شگفتی خلقت شتر، از قربانی کردن آن به عنوان سپاس و تشکر به دستور خداوند که در آغاز بعثت پیامبر رسیده یاد شده است.
أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ
[۱]- إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ[۲]
نکات
- خداوند در کنار دعوت به نظر در آفرینش آسمان، به ملموس‌ترین نعمت و پدیده مهم و پیچیده برای عرب مخاطب را مطرح است.
- به جای تعبیر به معنای ضد ابتر که خبر از اعطای آن می‌کند و به شکرانه آن از پیامبر می‌خواهد که نیایش را بجا آورد و شتر قربانی کند، یعنی موجودی که تداوم بخش دعوت رسالت است، از کوثر یعنی چشمه سار همیشه جاری یاد می‌کند که در دنیا وظیفه هدایت را به عهده می‌گیرد و نمی‌گذارد این چراغ خاموش شود و در آخرت تبدیل به نهری می‌شود که مؤمنان را سیراب می‌کند[۳].
منابع
پانویس
- ↑ «آیا به شتر نمی‌نگرند که چگونه آن را آفریده‌اند؟» سوره غاشیه، آیه ۱۷.
- ↑ «ما به تو «کوثر» دادیم * پس برای پروردگارت نماز بگزار و قربانی کن!» سوره کوثر، آیه ۱-۲.
- ↑ سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۱، ص ۷۵۹.