طعن در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۷

مقدمه

صدمه زدن، آسیب رساندن^[۱]، عیب‌جویی کردن ^[۲]. اصل آن به معنای ضربه زدن (سیخ زدن) با آنچه اثر می‌گذارد^[۳] یا زدن به نقطه‌ای از چیزی یا بر چیزی به قصد تخریب و ضرر زدن (مادّی یا معنوی)^[۴].

﴿وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ﴾^[۵].

طعن در قرآن کریم تنها در امور معنوی به کار رفته است: ﴿لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّينِ﴾^[۶]، ﴿وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ﴾^[۷] و مراد استهزا و تکذیب و عیب‌جویی در دین است^[۸].

از سیاست‌های مخالفان و دشمنان اسلام و دعوت الهی، طعنه زدن و عیب‌جویی کردن از آیات و احکام الهی بود. جریان نفاق و اهل کتاب (به‌ویژه یهود) با مستمسک قرار دادن برخی آیات الهی به تقبیح و تنقیص اسلام می‌پرداختند. برخی شاعران و بزرگان قریش نیز به زبان شعر و نظم مسلمانان را استهزا می‌کردند^[۹].^[۱۰]

منابع

نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس

↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۰.
↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۲.
↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۸۱۲.
↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۸۱.
↑ «و اگر پیمانشان را پس از بستن بشکنند و به دینتان طعنه زنند با پیشگامان کفر که به هیچ پیمانی پایبند نیستند کارزار کنید باشد که باز ایستند» سوره توبه، آیه ۱۲.
↑ «برخی از یهودیان کلمات را از جایگاه (راستین) آن جابه‌جا می‌کنند و با پیچاندن زبانشان و از سر طعنه بر دین می‌گویند» سوره نساء، آیه ۴۶.
↑ «به دینتان طعنه زنند» سوره توبه، آیه ۱۲.
↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۸۱.
↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۰، ص۱۲۳.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۰۲-۴۰۳.

[1] حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۰.

[2] بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۲.

[3] ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۸۱۲.

[4] حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۸۱.

[5] «و اگر پیمانشان را پس از بستن بشکنند و به دینتان طعنه زنند با پیشگامان کفر که به هیچ پیمانی پایبند نیستند کارزار کنید باشد که باز ایستند» سوره توبه، آیه ۱۲.

[6] «برخی از یهودیان کلمات را از جایگاه (راستین) آن جابه‌جا می‌کنند و با پیچاندن زبانشان و از سر طعنه بر دین می‌گویند» سوره نساء، آیه ۴۶.

[7] «به دینتان طعنه زنند» سوره توبه، آیه ۱۲.

[8] حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۸۱.

[9] وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۰، ص۱۲۳.

[10] نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۰۲-۴۰۳.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{امامت}}
 {{مدخل مرتبط
 | موضوع مرتبط = طعن
@@ خط ۱۲: / خط ۱۱: @@
 {{متن قرآن|وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ}}<ref>«و اگر پیمانشان را پس از بستن بشکنند و به دینتان طعنه زنند با پیشگامان کفر که به هیچ پیمانی پایبند نیستند کارزار کنید باشد که باز ایستند» سوره توبه، آیه ۱۲.</ref>.
-[[طعن]] در [[قرآن کریم]] تنها در [[امور معنوی]] به کار رفته است: {{متن قرآن|لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّينِ}}<ref>«برخی از یهودیان کلمات را از جایگاه (راستین) آن جابه‌جا می‌کنند و با پیچاندن زبانشان و از سر طعنه بر دین می‌گویند» سوره نساء، آیه ۴۶.</ref>، {{متن قرآن|وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ}}<ref>«به دینتان طعنه زنند » سوره توبه، آیه ۱۲.</ref> و مراد [[استهزا]] و [[تکذیب]] و [[عیب‌جویی]] در [[دین]] است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۸۱.</ref>.
+[[طعن]] در [[قرآن کریم]] تنها در [[امور معنوی]] به کار رفته است: {{متن قرآن|لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّينِ}}<ref>«برخی از یهودیان کلمات را از جایگاه (راستین) آن جابه‌جا می‌کنند و با پیچاندن زبانشان و از سر طعنه بر دین می‌گویند» سوره نساء، آیه ۴۶.</ref>، {{متن قرآن|وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ}}<ref>«به دینتان طعنه زنند» سوره توبه، آیه ۱۲.</ref> و مراد [[استهزا]] و [[تکذیب]] و [[عیب‌جویی]] در [[دین]] است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۸۱.</ref>.
 از سیاست‌های [[مخالفان]] و [[دشمنان اسلام]] و [[دعوت الهی]]، [[طعنه]] زدن و [[عیب‌جویی]] کردن از [[آیات]] و [[احکام الهی]] بود. جریان [[نفاق]] و [[اهل کتاب]] (به‌ویژه [[یهود]]) با مستمسک قرار دادن برخی [[آیات الهی]] به تقبیح و تنقیص [[اسلام]] می‌پرداختند. برخی [[شاعران]] و بزرگان [[قریش]] نیز به زبان [[شعر]] و [[نظم]] [[مسلمانان]] را استهزا می‌کردند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۰، ص۱۲۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۰۲-۴۰۳.</ref>