عبدالله بن حوزه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[عبدالله بن حوزه در تاریخ اسلامی]] - [[عبدالله بن حوزه در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[عبدالله بن حوزه در تاریخ اسلامی]] - [[عبدالله بن حوزه در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط  = }}


خط ۲۰: خط ۱۹:


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل‌ وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
* [[مسروق بن وائل حضرمی]]
* [[مسروق بن وائل حضرمی]]
{{پایان مدخل‌ وابسته}}
{{پایان مدخل‌ وابسته}}
خط ۲۶: خط ۲۵:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
#[[پرونده:87443.jpg|22px]] [[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|'''دوزخیان جاوید''']]
# [[پرونده:87443.jpg|22px]] [[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|'''دوزخیان جاوید''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۳۳: خط ۳۲:


[[رده:قاتلان امام حسین]]
[[رده:قاتلان امام حسین]]
[[رده:عبدالله بن حوزه]]
[[رده:عبدالله بن حوزه]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۸

عبدالله بن حوزه یکی از نیروهای تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.

مقدمه

عبدالله بن حوزه از قبیله بنی تمیم بود.

در روز عاشورا، عبدالله بن حوزه برای تضعیف روحیه یاران امام حسین(ع) گستاخانه فریاد زد: «ای حسین(ع)! تو را به آتش دوزخ بشارت باد».

امام فرمود: «نه چنان است من بر پروردگاری مهربان و شفیعی که فرمانش برند، درآیم».

آنگاه امام نامش را پرسید. به او گفتند: «عبدالله بن حوزه است».

سپس امام دعا فرمودند: «خداوندا، او را در آتش بینداز».

پس از اینکه امام حسین(ع) عبدالله بن حوزه را نفرین نمود، اسب او سرکشی کرد و به تاخت درآمد. عبدالله از اسب افتاد در حالی که یک پایش به رکاب بود. اسب می‌تاخت و سر او به هر مانعی برخورد می‌کرد و بالاخره مُرد.

مسروق بن وائل حضرمی که خود شاهد مرگ عبدالله حوزه بود سپاه کوفه را ترک کرده و برگشت. بعدها گفت: «از این خاندان (اهل بیت(ع)) چیزی دیدم که هرگز حاضر به جنگ با آنان نمی‌شوم»[۱].[۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. انساب الاشراف، ج۳، ص۳۹۸؛ تاریخ طبری، ج ۵، ص۴۳۰-۴۳۱؛ ارشاد ج۲، ص۲۴۰؛ الکامل فی التاریخ، ج ۴، ص۶۶؛ البدایه و النهایه، ج ۸، ص۱۸۱.
  2. محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۰۶.