عتبات عالیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '{{امامت}} ==مقدمه==' به '{{امامت}} ==مقدمه==')
خط ۳: خط ۳:
عتبه، به معنی آستانۀ در است، چه بالا یا پایین. [[عتبات]]، نام بالغلبه است مشاهد متبرکه را، مانند [[مشهد]] [[حضرت علی]]{{ع}} و [[حضرت حسین]]{{ع}} و دیگر مزارات [[امامان]]<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>.
عتبه، به معنی آستانۀ در است، چه بالا یا پایین. [[عتبات]]، نام بالغلبه است مشاهد متبرکه را، مانند [[مشهد]] [[حضرت علی]]{{ع}} و [[حضرت حسین]]{{ع}} و دیگر مزارات [[امامان]]<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>.
عتبه در معنای کلّی خود، شامل همۀ حرم‌های [[معصومین]] و آستانه‌های مقدسه می‌شود که درگاه آنها مورد [[تکریم]] و بوسیدن و [[زیارت]] شیفتگان قرار می‌گیرد؛ اما [[زیارت]] [[عتبات]]، که اغلب همراه با [[زیارت]] [[حج]] مطرح می‌شود، بیشتر [[زیارت کربلا]]، [[نجف]]، [[کاظمین]] و [[سامرا]] مراد است<ref>مجموعه ۱۱ جلدی «موسوعة العتبات المقدسه»، به معرفی تاریخچه و مختصات اینگونه عتبات مقدسه در ایران، حجاز، عراق، شام و فلسطین پرداخته است.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۳۲.</ref>.
عتبه در معنای کلّی خود، شامل همۀ حرم‌های [[معصومین]] و آستانه‌های مقدسه می‌شود که درگاه آنها مورد [[تکریم]] و بوسیدن و [[زیارت]] شیفتگان قرار می‌گیرد؛ اما [[زیارت]] [[عتبات]]، که اغلب همراه با [[زیارت]] [[حج]] مطرح می‌شود، بیشتر [[زیارت کربلا]]، [[نجف]]، [[کاظمین]] و [[سامرا]] مراد است<ref>مجموعه ۱۱ جلدی «موسوعة العتبات المقدسه»، به معرفی تاریخچه و مختصات اینگونه عتبات مقدسه در ایران، حجاز، عراق، شام و فلسطین پرداخته است.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۳۲.</ref>.
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۴

مقدمه

عتبه، به معنی آستانۀ در است، چه بالا یا پایین. عتبات، نام بالغلبه است مشاهد متبرکه را، مانند مشهد حضرت علی(ع) و حضرت حسین(ع) و دیگر مزارات امامان[۱]. عتبه در معنای کلّی خود، شامل همۀ حرم‌های معصومین و آستانه‌های مقدسه می‌شود که درگاه آنها مورد تکریم و بوسیدن و زیارت شیفتگان قرار می‌گیرد؛ اما زیارت عتبات، که اغلب همراه با زیارت حج مطرح می‌شود، بیشتر زیارت کربلا، نجف، کاظمین و سامرا مراد است[۲][۳].

منابع

پانویس

  1. لغت‌نامه، دهخدا.
  2. مجموعه ۱۱ جلدی «موسوعة العتبات المقدسه»، به معرفی تاریخچه و مختصات اینگونه عتبات مقدسه در ایران، حجاز، عراق، شام و فلسطین پرداخته است.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۳۲.