مردم‌داری در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

| موضوع مرتبط = مردم‌داری

از اصحابش [[تفقد]] می‌کرد. اگر سه [[روز]]، یکی از [[اصحاب]] را نمی‌دید، سراغش را می‌گرفت. اگر مریض بود، [[عیادت]] می‌کرد و اگر [[گرفتاری]] داشت، کمکش می‌کرد.

در مجالس، تنها به یک فرد نگاه نمی‌کرد و یک فرد را طرف خطاب قرار نمی‌داد، بلکه نگاه‌های خود را میان جمع تقسیم می‌کرد. از اینکه بنشیند و دیگران [[خدمت]] کنند، [[تنفر]] داشت. پس از جا برمی‌خاست و در [[کارها]] شرکت می‌کرد. می‌گفت: [[خداوند]] [[کراهت]] دارد بنده‌ای را ببیند که برای خود نسبت به دیگران امتیازی قائل شده است»<ref>مرتضی مطهری، مقدمه‌ای بر جهان‌بینی اسلامی، ص۲۳۸.</ref>.<ref>[[حسن اردشیری لاجیمی|اردشیری لاجیمی، حسن]]، [[سیره نبوی از نگاه استاد مطهری (کتاب)|سیره نبوی از نگاه استاد مطهری]] ص ۵۰.</ref>.

== منابع ==

[[رده:مردم‌داری]]