نظام اداری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = نظام | | موضوع مرتبط = نظام | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۰: | ||
در سال پانزدهم [[هجری]] که با [[فتح]] ایران، [[ثروت]] زیادی به دست [[مسلمانان]] افتاد، [[عمر]] [[خلیفه دوم]] - [[تصمیم]] گرفت تا درآمد [[دولت]] را با رعایت مرتبه و [[میزان]] [[استحقاق]]، بین مسلمانان تقسیم کند، اما چگونگی و اجرای آن را نمی‌دانست. از این‌رو، یکی از [[ایرانیان]] ساکن [[مدینه]] به وی یاد‌آوری کرد تا مانند ایرانیان، دفتری برای نگهداری درآمد و هزینه دولت ترتیب دهد و عمر چنین کرد و برای مسلمانان، با رعایت تقدم آنها در [[اسلام]] و حضور در [[جنگ‌ها]] و نیز برای [[همسران]] و [[خویشاوندان]] [[رسول الله]] مقرری [[تعیین]] کرد. در همین راستا، چند [[دبیر]] [[انتخاب]] نمود تا طبقات [[مردم]] را مرتب کنند. آنها برای این منظور ابتدا از [[عباس]] - [[عموی پیامبر]]{{صل}} - آغاز و پس از وی به [[بنی هاشم]] و دیگر مسلمانان پرداختند. در دورۀ [[امویان]]، به [[دلیل]] گستردگی قلمرو دولت اسلام، در نظام اداری دگرگونی حاصل شد و سراسر قلمرو اسلام به پنج [[ولایت]] بزرگ تقسیم گشت: | در سال پانزدهم [[هجری]] که با [[فتح]] ایران، [[ثروت]] زیادی به دست [[مسلمانان]] افتاد، [[عمر]] [[خلیفه دوم]] - [[تصمیم]] گرفت تا درآمد [[دولت]] را با رعایت مرتبه و [[میزان]] [[استحقاق]]، بین مسلمانان تقسیم کند، اما چگونگی و اجرای آن را نمی‌دانست. از این‌رو، یکی از [[ایرانیان]] ساکن [[مدینه]] به وی یاد‌آوری کرد تا مانند ایرانیان، دفتری برای نگهداری درآمد و هزینه دولت ترتیب دهد و عمر چنین کرد و برای مسلمانان، با رعایت تقدم آنها در [[اسلام]] و حضور در [[جنگ‌ها]] و نیز برای [[همسران]] و [[خویشاوندان]] [[رسول الله]] مقرری [[تعیین]] کرد. در همین راستا، چند [[دبیر]] [[انتخاب]] نمود تا طبقات [[مردم]] را مرتب کنند. آنها برای این منظور ابتدا از [[عباس]] - [[عموی پیامبر]]{{صل}} - آغاز و پس از وی به [[بنی هاشم]] و دیگر مسلمانان پرداختند. در دورۀ [[امویان]]، به [[دلیل]] گستردگی قلمرو دولت اسلام، در نظام اداری دگرگونی حاصل شد و سراسر قلمرو اسلام به پنج [[ولایت]] بزرگ تقسیم گشت: | ||
#[[حجاز]] و بخش مرکزی [[عربستان]]؛ | # [[حجاز]] و بخش مرکزی [[عربستان]]؛ | ||
#[[مصر]] علیا و سفلی؛ | # [[مصر]] علیا و سفلی؛ | ||
#[[عراق]] [[عرب]] ([[بابل]] و آشور)؛ | # [[عراق]] [[عرب]] ([[بابل]] و آشور)؛ | ||
#[[عراق عجم]](بخشی از [[ایران]]، [[آذربایجان]] و قسمتی از [[آسیای صغیر]])؛ | # [[عراق عجم]](بخشی از [[ایران]]، [[آذربایجان]] و قسمتی از [[آسیای صغیر]])؛ | ||
#[[آفریقای شمالی]] تا حدود مصر، اسپانیا و جزایر سیسیل که مرکز آن "قیروان" بود<ref>تاریخ الاسلام، ج۳، ص۲۶۸ و ج۴، ص۳۲۶؛ الکامل فی التاریخ، ج۸، ص۷۷؛ صبح الاعشی، ج۳، ص۲۷۶؛ تحفة الامراء فی تاریخ الوزاء، ص۱۵۶؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۸ به بعد؛ قوانین الدواوین، ص۱۰۸-۸۵.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۷۵.</ref>. | # [[آفریقای شمالی]] تا حدود مصر، اسپانیا و جزایر سیسیل که مرکز آن "قیروان" بود<ref>تاریخ الاسلام، ج۳، ص۲۶۸ و ج۴، ص۳۲۶؛ الکامل فی التاریخ، ج۸، ص۷۷؛ صبح الاعشی، ج۳، ص۲۷۶؛ تحفة الامراء فی تاریخ الوزاء، ص۱۵۶؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۸ به بعد؛ قوانین الدواوین، ص۱۰۸-۸۵.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۷۵.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۵: | ||
[[رده:نظام]] | [[رده:نظام]] | ||
نسخهٔ ۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۳۸
این مدخل زیرشاخهٔ بحث نظام است. نظام اداری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: نظام اداری در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
نظام اداری در حکومت اسلامی به طور کلی، شبیه نظام اداری ایران و روم بود. گرچه انتظار آن بود که با تسلط اعراب بر عراق، ایران، مصر، شام و آفریقا، نظام اداری حکومت دگرگون شود؛ اما چنین نشد و اعراب در ابتدا از سیستم اداری ایران و روم پیروی کرده و با گذشت زمان، بخشی از نظام اداری به اقتضای عقاید دینی و مصالح مردم تعدیل گردید.
در سال پانزدهم هجری که با فتح ایران، ثروت زیادی به دست مسلمانان افتاد، عمر خلیفه دوم - تصمیم گرفت تا درآمد دولت را با رعایت مرتبه و میزان استحقاق، بین مسلمانان تقسیم کند، اما چگونگی و اجرای آن را نمی‌دانست. از این‌رو، یکی از ایرانیان ساکن مدینه به وی یاد‌آوری کرد تا مانند ایرانیان، دفتری برای نگهداری درآمد و هزینه دولت ترتیب دهد و عمر چنین کرد و برای مسلمانان، با رعایت تقدم آنها در اسلام و حضور در جنگ‌ها و نیز برای همسران و خویشاوندان رسول الله مقرری تعیین کرد. در همین راستا، چند دبیر انتخاب نمود تا طبقات مردم را مرتب کنند. آنها برای این منظور ابتدا از عباس - عموی پیامبر(ص) - آغاز و پس از وی به بنی هاشم و دیگر مسلمانان پرداختند. در دورۀ امویان، به دلیل گستردگی قلمرو دولت اسلام، در نظام اداری دگرگونی حاصل شد و سراسر قلمرو اسلام به پنج ولایت بزرگ تقسیم گشت:
- حجاز و بخش مرکزی عربستان؛
- مصر علیا و سفلی؛
- عراق عرب (بابل و آشور)؛
- عراق عجم(بخشی از ایران، آذربایجان و قسمتی از آسیای صغیر)؛
- آفریقای شمالی تا حدود مصر، اسپانیا و جزایر سیسیل که مرکز آن "قیروان" بود[۱][۲].
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ الاسلام، ج۳، ص۲۶۸ و ج۴، ص۳۲۶؛ الکامل فی التاریخ، ج۸، ص۷۷؛ صبح الاعشی، ج۳، ص۲۷۶؛ تحفة الامراء فی تاریخ الوزاء، ص۱۵۶؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۸ به بعد؛ قوانین الدواوین، ص۱۰۸-۸۵.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۷۵.