چکمه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>این\sمدخل\sاز\sچند\sمنظر\sمتفاوت\،\sبررسی\sمیشود\:<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = | ||
| خط ۹: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[کفش]] خاصّی که [[نظامیان]] برپا می‌‌کنند، به‌ویژه در میدان [[نبرد]]. آنچه در اذهان عموم از این کلمه تداعی میشود، “چکمه شمر” است که در آخرین لحظات [[حیات]] [[سید الشهدا]]{{ع}} با چکمه بر روی سینه آن [[حضرت]] رفت و آنگاه سر مبارکش را از تن جدا کرد. تعبیر مقاتل چنین است که: {{عربی|و جلس على صدر الحسين و قبض على لحيته و هم بقتله}}<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۵۶.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۴۷.</ref>. | [[کفش]] خاصّی که [[نظامیان]] برپا می‌‌کنند، به‌ویژه در میدان [[نبرد]]. آنچه در اذهان عموم از این کلمه تداعی میشود، “چکمه شمر” است که در آخرین لحظات [[حیات]] [[سید الشهدا]]{{ع}} با چکمه بر روی سینه آن [[حضرت]] رفت و آنگاه سر مبارکش را از تن جدا کرد. تعبیر مقاتل چنین است که: {{عربی|و جلس على صدر الحسين و قبض على لحيته و هم بقتله}}<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۵۶.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۴۷.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۲: | خط ۱۹: | ||
[[رده:چکمه]] | [[رده:چکمه]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | ||
نسخهٔ ۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۰۳
چکمه از چند منظر متفاوت، بررسی میشود: چکمه در حدیث - چکمه در کلام اسلامی - چکمه در معارف و سیره حسینی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
کفش خاصّی که نظامیان برپا می‌‌کنند، به‌ویژه در میدان نبرد. آنچه در اذهان عموم از این کلمه تداعی میشود، “چکمه شمر” است که در آخرین لحظات حیات سید الشهدا(ع) با چکمه بر روی سینه آن حضرت رفت و آنگاه سر مبارکش را از تن جدا کرد. تعبیر مقاتل چنین است که: و جلس على صدر الحسين و قبض على لحيته و هم بقتله[۱][۲].
منابع
پانویس
- ↑ بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۵۶.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۴۷.