جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
بدون خلاصۀ ویرایش |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = کفر | | موضوع مرتبط = کفر | ||
خط ۱۸: | خط ۱۷: | ||
#'''[[دعوت]] [[شیطان]] از [[مؤمنان]] برای [[کفر عملی]] ([[نافرمانی خدا]])'''؛ «ای [[خداوند]]! شیطان، آن [[دشمن]] تو (...) اینک بر من غلبه یافته است؛ پس در آن حال که از [[گناهان]] خُرد که هلاک من در آنها بود و [[گناهان بزرگ]] که [[تباهی]] مرا در پی داشت، به سوی تو گریختم، مرا به سر درآورد، تا چون [[مرتکب معصیت]] تو شدم و به [[کردار]] زشتم سزاوار [[خشم]] تو گشتم، لگام عذر خویش بازچید و سخن کفرش بر من خواند سپس بر من پشت کرد و از من [[بیزاری]] جست»<ref>نیایش سیودوم.</ref><ref>اشاره به این آیه: {{متن قرآن|إِذْ قَالَ لِلْإِنْسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِنْكَ}} «همچون شیطان که به آدمی گفت: کافر شو و چون کافر شد گفت: من از تو بیزارم» سوره حشر، آیه ۱۶.</ref>. | #'''[[دعوت]] [[شیطان]] از [[مؤمنان]] برای [[کفر عملی]] ([[نافرمانی خدا]])'''؛ «ای [[خداوند]]! شیطان، آن [[دشمن]] تو (...) اینک بر من غلبه یافته است؛ پس در آن حال که از [[گناهان]] خُرد که هلاک من در آنها بود و [[گناهان بزرگ]] که [[تباهی]] مرا در پی داشت، به سوی تو گریختم، مرا به سر درآورد، تا چون [[مرتکب معصیت]] تو شدم و به [[کردار]] زشتم سزاوار [[خشم]] تو گشتم، لگام عذر خویش بازچید و سخن کفرش بر من خواند سپس بر من پشت کرد و از من [[بیزاری]] جست»<ref>نیایش سیودوم.</ref><ref>اشاره به این آیه: {{متن قرآن|إِذْ قَالَ لِلْإِنْسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِنْكَ}} «همچون شیطان که به آدمی گفت: کافر شو و چون کافر شد گفت: من از تو بیزارم» سوره حشر، آیه ۱۶.</ref>. | ||
#'''[[بینیازی]] از [[کافران]]'''؛ «بار خدایا! بارِ [[منت]] هیچ [[گنهکار]] و [[کافر]] بر دوش من مَنِه و برای هیچ یک از آنان در نزد من [[نعمت]] و بهرهای قرار مده و مرا نیز به آنان محتاج مکن بلکه [[آرامش]] و بینیازی و کفایت مرا تنها به خود و [[بندگان]] نیکوکارت منحصر فرمای»<ref>نیایش بیست ویکم.</ref><ref>همچنین نک: مدخلهای شرک، مشرکان و توحید.</ref>.<ref>راهنمای موضوعی صحیفه سجادیه، دکتر علی شیروانی، معاونت پژوهشی و آموزشی سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۵ ش؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۸۵ ش؛ فرهنگنامه موضوعی صحیفه سجادیه، سیداحمد سجادی، مرکز تحقیقات رایانهای حوزه علمیه اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۵ ش؛ قرآن کریم، ترجمه سیدعلی موسوی گرمارودی، انتشارات قدیانی، چاپ دوم، ۱۳۸۴ ش؛ مجموعه آثار استاد شهید مرتضی مطهری، ج۱۵، انتشارات صدرا، چاپ هفتم، ۱۳۹۰ ش؛ مفردات الفاظ القرآن، راغب اصفهانی، ترجمه مصطفی رحیمینیا، نشر سبحان، چاپ دوم، ۱۳۸۸ ش.</ref>.<ref>[[علی باقریفر|باقریفر، علی]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «کفر»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۷۶.</ref> | #'''[[بینیازی]] از [[کافران]]'''؛ «بار خدایا! بارِ [[منت]] هیچ [[گنهکار]] و [[کافر]] بر دوش من مَنِه و برای هیچ یک از آنان در نزد من [[نعمت]] و بهرهای قرار مده و مرا نیز به آنان محتاج مکن بلکه [[آرامش]] و بینیازی و کفایت مرا تنها به خود و [[بندگان]] نیکوکارت منحصر فرمای»<ref>نیایش بیست ویکم.</ref><ref>همچنین نک: مدخلهای شرک، مشرکان و توحید.</ref>.<ref>راهنمای موضوعی صحیفه سجادیه، دکتر علی شیروانی، معاونت پژوهشی و آموزشی سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۵ ش؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۸۵ ش؛ فرهنگنامه موضوعی صحیفه سجادیه، سیداحمد سجادی، مرکز تحقیقات رایانهای حوزه علمیه اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۵ ش؛ قرآن کریم، ترجمه سیدعلی موسوی گرمارودی، انتشارات قدیانی، چاپ دوم، ۱۳۸۴ ش؛ مجموعه آثار استاد شهید مرتضی مطهری، ج۱۵، انتشارات صدرا، چاپ هفتم، ۱۳۹۰ ش؛ مفردات الفاظ القرآن، راغب اصفهانی، ترجمه مصطفی رحیمینیا، نشر سبحان، چاپ دوم، ۱۳۸۸ ش.</ref>.<ref>[[علی باقریفر|باقریفر، علی]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «کفر»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۷۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۳۰: | خط ۲۷: | ||
[[رده:کفر در معارف و سیره سجادی]] | [[رده:کفر در معارف و سیره سجادی]] | ||