الظلیمة الظلیمة: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۲

مقدمه

ظلیمه، آنچه از انسان به ناحق و ظالمانه بگیرند، آنچه را که نزد ظالم درخواست می‌‌کنی^[۱]. کلماتی حاکی از ظلم و ستمی که بر امام حسین(ع) از سوی امّت روا شد. این تعبیر، در زیارت ناحیه مقدسه آمده و اینکه ذوالجناح، اسب سید الشهدا(ع) پس از کشته شدن امام، همهمه‌کنان و اشک‌ریزان و بی‌صاحب به سوی خیمه‌‌ها می‌‌آمد، در حالی که می‌‌گفت: الظَّلِيمَةَ الظَّلِيمَةَ لِأُمَّةٍ قَتَلَتِ ابْنَ بِنْتِ نَبِيِّهَا^[۲]. داد از دست امّتی که پسر دختر پیامبر خود را کشته‌اند^[۳].

منابع

محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا

پانویس

↑ مجمع البحرین.
↑ بحار الأنوار، ج۴۴، ص۲۶۶، زیارت ناحیه مقدسه.
↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۹۶.

[1] مجمع البحرین.

[2] بحار الأنوار، ج۴۴، ص۲۶۶، زیارت ناحیه مقدسه.

[3] محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۹۶.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{امامت}}
 ==مقدمه==
 ظلیمه، آنچه از [[انسان]] به ناحق و ظالمانه بگیرند، آنچه را که نزد [[ظالم]] درخواست می‌‌کنی<ref>مجمع البحرین.</ref>. کلماتی حاکی از [[ظلم]] و ستمی که بر [[امام حسین]]{{ع}} از سوی [[امّت]] روا شد. این تعبیر، در [[زیارت ناحیه مقدسه]] آمده و اینکه [[ذوالجناح]]، اسب [[سید الشهدا]]{{ع}} پس از کشته شدن [[امام]]، همهمه‌کنان و اشک‌ریزان و بی‌صاحب به سوی خیمه‌‌ها می‌‌آمد، در حالی که می‌‌گفت: {{عربی|الظَّلِيمَةَ الظَّلِيمَةَ لِأُمَّةٍ قَتَلَتِ ابْنَ بِنْتِ نَبِيِّهَا}}<ref>بحار الأنوار، ج۴۴، ص۲۶۶، زیارت ناحیه مقدسه.</ref>. داد از [[دست]] امّتی که پسر [[دختر پیامبر]] خود را کشته‌اند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۹۶.</ref>.