متقی هندی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<onlyinclude> | <onlyinclude> | ||
[[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[متقی هندی]]]] | [[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[متقی هندی]]]] | ||
[[علاءالدین علی بن حسام‌الدین بن قاضی خان قادری شاذلی هندی برهانفوری]] معروف به «متقی هندی»، فقیه حنفی، محدث، واعظ (متولد 885 و يا 888ق، هندوستان، متوفای ۹۷۵ ق)، تحصیلات خود را در محضر اساتیدی همچون: [[بهاءالدين صوفى برهانپورى]]، [[حسام‌الدين متقى ملتانى]]، [[ ابوالحسن شافعى بكرى]] و [[محمد بن محمد سخاوى مصرى ]] به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «[[البرهان فی علامات مهدی آخر الزمان (کتاب)|البرهان فی علامات مهدی آخر الزمان]]»، «إرشاد العرفان وعبارة الإیمان» و «[[کنز العمال (کتاب)|کنز العمال | [[علاءالدین علی بن حسام‌الدین بن قاضی خان قادری شاذلی هندی برهانفوری]] معروف به «متقی هندی»، فقیه حنفی، محدث، واعظ (متولد 885 و يا 888ق، هندوستان، متوفای ۹۷۵ ق)، تحصیلات خود را در محضر اساتیدی همچون: [[بهاءالدين صوفى برهانپورى]]، [[حسام‌الدين متقى ملتانى]]، [[ ابوالحسن شافعى بكرى]] و [[محمد بن محمد سخاوى مصرى ]] به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «[[البرهان فی علامات مهدی آخر الزمان (کتاب)|البرهان فی علامات مهدی آخر الزمان]]»، «إرشاد العرفان وعبارة الإیمان» و «[[کنز العمال (کتاب)|کنز العمال]]» برخی از این آثار است.<ref>[[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲ (کتاب)|فرهنگ اعلام تاریخ اسلام]] ج۲، ص۱۵۴۰.</ref> | ||
</onlyinclude> | </onlyinclude> | ||
نسخهٔ ۱۶ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۹
علاءالدین علی بن حسام‌الدین بن قاضی خان قادری شاذلی هندی برهانفوری معروف به «متقی هندی»، فقیه حنفی، محدث، واعظ (متولد 885 و يا 888ق، هندوستان، متوفای ۹۷۵ ق)، تحصیلات خود را در محضر اساتیدی همچون: بهاءالدين صوفى برهانپورى، حسام‌الدين متقى ملتانى، ابوالحسن شافعى بكرى و محمد بن محمد سخاوى مصرى به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «البرهان فی علامات مهدی آخر الزمان»، «إرشاد العرفان وعبارة الإیمان» و «کنز العمال» برخی از این آثار است.[۱]
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲، ص۱۵۴۰.