ادب فنای مقربان ج۲ (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '==دربارهٔ کتاب==' به '== دربارهٔ کتاب ==') |
جز (جایگزینی متن - '| تعداد جلد = ↵|' به '|') |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| محل نشر = قم، ایران | | محل نشر = قم، ایران | ||
| سال نشر = اولین چاپ: ۱۳۸۳، آخرین چاپ: ۱۳۹۱ | | سال نشر = اولین چاپ: ۱۳۸۳، آخرین چاپ: ۱۳۹۱ | ||
| تعداد صفحات = ۵۳۰ | | تعداد صفحات = ۵۳۰ | ||
| شابک = 3-88-5984-964-978 | | شابک = 3-88-5984-964-978 |
نسخهٔ ۱۶ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۰۴
ادب فنای مقربان، ج ۲ | |
---|---|
از مجموعه | ادب فنای مقربان |
زبان | فارسی |
ترجمهٔ کتاب | شرح زیارت جامعهٔ کبیره |
نویسنده | عبدالله جوادی آملی |
تحقیق یا تدوین | محمد صفایی |
ویراستار | محمد ربیع میرزایی |
موضوع | زیارت جامعه کبیرهٔ، امامت و ولایت |
مذهب | شیعه |
ناشر | [[:رده:انتشارات نشر اسراء|انتشارات نشر اسراء]][[رده:انتشارات نشر اسراء]] |
محل نشر | قم، ایران |
سال نشر | اولین چاپ: ۱۳۸۳، آخرین چاپ: ۱۳۹۱ ش |
تعداد صفحه | ۵۳۰ |
شابک | ۳-۸۸-۵۹۸۴-۹۶۴-۹۷۸ |
شماره ملی | م۸۱-۱۷۴۴۹ |
این کتاب، جلد دوم از مجموعهٔ نه جلدی ادب فنای مقربان است و با زبان فارسی به شرح زیارت جامعهٔ کبیره میپردازد. پدیدآورندهٔ این اثر عبدالله جوادی آملی و ناشر آن نشر اسراء است. تحقیق و ویرایش این جلد را به ترتیب محمد صفایی و محمد ربیع میرزایی به عهده داشتهاند.
دربارهٔ کتاب
- در معرفی این کتاب آمده است: «مؤلف ضمن شرح فرازهای دیگری از این زیارت، با استناد به آیات، روایات و نیز اقوال عارفان و سالکان، معارف و مفاهیم مرتبط با امامت و ولایت را بیان کرده است».
فهرست کتاب
- و ذوی النّهی و أولی الحجی
- و کهف الوری
- و ورثة الأنبیاء
- و المثل الأعلی
- و الدّعوة الحسنی
- و حجج الله علی أهل الدّنیا و الاخرة و رحمة الله و برکاته
- السّلام علی محالّ معرفة الله
- و مساکن برکة الله
- و معادن حکمة الله
- و حفظة سرّ الله
- و حملة کتاب الله
- و أوصیاء نبی الله
- و ذریّة رسول الله
- صلی الله علیه و آله و رحمة الله و برکاته
- السّلام علی الدّعاة الی الله
- و الأدلاء علی مرضات الله
- و المستقرّین فی أمر الله
- و التامّین فی محبّة الله
- و المخلصین فی توحید الله
- و المظهرین لأمر الله
- و عباده المکرمین الّذین لا یسبقونه بالقول و هم بأمره یعملون و رحمة الله و برکاته
- فهرستها.[۱]
دربارهٔ پدیدآورنده
آیتالله عبدالله جوادی آملی (متولد ۱۳۱۲ ش، آمل)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: ابوالحسن جوادی آملی، محمد تقی آملی، ابوالحسن شعرانی، محییالدین الهی قمشهای، محمد حسین فاضل تونی، سید حسین طباطبایی بروجردی، سید محمد محقق داماد، هاشم آملی، امام خمینی و علامهٔ طباطبایی به اتمام رساند. او در کنار دروس فقه و اصول به تحصیل علوم عقلی و عرفانی اهتمام ورزید. عضویت در شورای عالی قضایی، نمایندگی مجلس خبرگان رهبری و امامت جمعهٔ قم از جمله فعالیتهای وی است.[۲] او علاوه بر تدریس تفسیر قرآن کریم و خارج فقه، به تبیین رشتههای گوناگون معقول و منقول اسلامی مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «تفسیر تسنیم»، «ادب فنای مقربان»، «شمیم ولایت»، «همتایی قرآن و اهل بیت»، «تحریر رسالة الولایة شمس الوحی تبریزی»، «حکمت نظری و عملی در نهجالبلاغه»، «علی مظهر اسمای حسنای الاهی»، «تجلی ولایت در آیهٔ تطهیر»، «ولایت در قرآن»، «کوثر کربلا»، «ولایت علوی (ع)»، «ولایت فقیه»، «فاطمه اسوه بشر»، «عصاره خلقت»، «وحی و نبوت»، «فلسفه تولی و تبری از نگاه قرآن و روایات»، «پیامبر رحمت (ص)»، «فلسفهٔ الهی از نظر امام رضا (ع)»، «حیات عارفانه امام علی (ع)»، «حکمت علوی (ع)»، «امام مهدی موجود موعود»، «نزول وحی»، «قرآن حکیم از منظر امام رضا (ع)» و «علی بن موسی الرضا و القرآن الحکیم» برخی از این آثار است.[۳]