خورشید غایب (کتاب)

خورشید غایب
زبان	فارسی
نویسنده	حسین نوری طبرسی
موضوع	مهدویت
مذهب	شیعه
ناشر	[[:رده:انتشارات انتشارات مسجد مقدس جمکران|انتشارات انتشارات مسجد مقدس جمکران]][[رده:انتشارات انتشارات مسجد مقدس جمکران]]
محل نشر	قم، ایران
سال نشر	۱۳۸۲ ش
تعداد صفحه	۲۱۰
شابک	‎۹۶۴-۶۷۰۵-۸۹-۸‬
شماره ملی	‎‭م‌۸۲-۹۱۳۳

خورشید غایب، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی دوازده باب از ویژگی‌های امام مهدی(ع) می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این کتاب حسین نوری طبرسی است و انتشارات مسجد مقدس جمکران انتشار آن را به عهده داشته است. این کتاب تلخیصی از کتاب نجم الثاقب در احوال امام غایب است.

دربارهٔ کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «مطالب کتاب در دوازده باب به طبع رسیده که عبارت‌اند از: ولادت با سعادت امام زمان(ع)، اسامی و لقب‌ها و کینه‌های آن حضرت، برخی خصوصیات آن حضرت، گفتار دانشمندان اهل تسنن درباره آن حضرت، اثبات این که مهدی موعود(ع) همان حجة بن الحسن است، برخی از معجزات آن حضرت، برخی وظایف مردم نسبت به آن حضرت، اختصاص برخی از زمان‌ها به آن حضرت، برخی از اعمالی که ممکن است جهت ملاقات آن حضرت مؤثر باشد، استغاثه به آن حضرت، داستان‌های کسانی که در زمان غیبت کبری خدمت آن حضرت رسیده‌اند، و ۶ پاسخ به اشکالی که به خاطر یک روایت مطرح شده است».

فهرست کتاب

• فهرست مطالب
• پیش‌گفتار

باب اول: ولادت با سعادت امام زمان(ع)

• کلام علامه طباطبایی در اینکه «حکیمه» دو نفرند

باب دوم: اسماء و القاب و کنیه‌های آن حضرت(ع)

1. «احمد»
2. «ابوالقاسم»
3. «ابوعبدالله»
4. «ابوالحسن» و «ابوتراب»
5. «ابوصالح»
6. «بَقِیهُ‌الله»
7. «بقیه‌الانبیاء»
8. «حجه» و «حجه‌الله»
9. «حق»
10. «خاتِم‌الاوصیاء»
11. «خاتم‌الائمه»
12. «خَلَف» و «خَلَف صالح»
13. «خلیفه‌الله»
14. «داعی»
15. «صاحب»
16. «صاحب‌الزمان»
17. «صاحب‌الدار»
18. «صاحب‌الناحیه»
19. «صاحب‌العصر»
20. «صالح»
21. «صاحب‌الأمر»
22. «عین» و «عین‌الله»
23. «غایب»
24. «قائم»
25. «محمد»
26. «مُنْتَقِم»
27. «مهدی»
28. «عبدالله»
29. «مؤمل»
30. «مُنْتَظَر»
31. «ماء مَعین»
32. «مبدأالآیات»
33. «مُضطَرَ»
34. «نور آل‌محمد»
35. «وجه» و «وجه‌الله»
36. «ولی‌الله»
37. «وارث»
38. «هادی»
39. «یَعْسوبُ الدین»

باب سوم: شمایل و بعضی از خصایص حضرت مهدی(ع)

• ذکر جمله‌ای از خصایص حضرت مهدی(ع)

باب چهارم: گفتار دانشمندان سنی درباره آن جناب(ع) باب پنجم: مهدی موعود همان حجه بن الحسن العسکری(ع) است

• روایات اهل‌تسنن
• روایات شیعه امامیه

باب ششم: معجزات صادره از آن بزرگوار

باب هفتم: تکالیف مردم نسبت به امام عصر(ع)

• ذکر چند دعا در رابطه با امام عصر(ع)
• دعای غریق
• رقعه حاجت
• واسطه بودن نواب اربعه

باب هشتم: اوقات مخصوص به امام عصر(ع)

• زیارت امام عصر(ع) در روز جمعه
• بهترین اعمال در روز جمعه

باب نهم: اعمال و آداب مخصوص جهت ملاقات آن حضرت(ع)

• دعاهایی مخصوص دیدن حضرت حجت(ع) در خواب یا بیداری
• اعمالی که با انجام آن می‌توان پیامبر(ص) را در خواب دید

باب دهم:استغاثه به حضرت(ع)

• دعای توسل به امام زمان(ع)

باب یازدهم: تشرف‌یافتگان در زمان غیبت کبری

• حکایت اول: داستان مسجد مقدس جمکران
• حکایت دوم: اسماعیل بن عیسی بن حسن هرقلی
• حکایت سوم: داستان برادر میرزا محمدحسین نایینی
• حکایت چهارم: نقل از سید بن طاووس
• حکایت پنجم: داستان شیخ ورام
• حکایت ششم: داستان علامه حلی
• حکایت هفتم: نقل از سید بن طاووس
• حکایت هشتم: شنیدن سید بن طاووس صدای حضرت را
• حکایت نهم:زیارت امیرالمؤمنین توسط امام عصر(ع)
• حکایت دهم: نقل از شیخ ابراهیم کفعمی
• حکایت یازدهم: نقل از ریاض‌العلماء
• حکایت دوازدهم: نقل از سید حیدر کاظمینی
• حکایت سیزدهم: نقل از علی بن یونس عاملی
• حکایت چهاردهم: نقل از میرزا محمدتقی الماسی
• حکایت پانزدهم: نیز به نقل از میرزا محمدتقی الماسی
• حکایت شانزدهم: نقل از بحارالانوار
• حکایت هفدهم: شیعیان بحرین
• حکایت هیجدهم: نقل از شیخ حر عاملی
• حکایت نوزدهم: و نیز به نقل از شیخ حر عاملی
• حکایت بیستم: مقدس اردبیلی
• حکایت بیست و یکم: نقل از ملامحمدتقی مجلسی
• حکایت بیست و دوم: نقل از میرزا محمد استرآبادی
• حکایت بیست و سوم: نقل از سید علیخان موسوی
• حکایت بیست و چهارم: نقل از سید بحرالعلوم
• حکایت بیست و پنجم: نقل از سید مهدی قزوینی

باب دوازدهم: جمع بین حکایات و روایت «کذب الوقاتون»

• فهرست مصادر

دربارهٔ پدیدآورنده

حسین بن محمد تقی بن علی محمد نوری طبرسی (متولد ۱۲۵۴ق حله و متوفای ۱۳۲۰ق نجف) مشهور به محدث نوری، محدث، رجال‌شناس معاصر، کتب بسیاری نوشته که از جمله آن‌ها "نجم الثاقب" مشتمل بر احوال امام غائب است. در زمان شیخ انصاری سنت زیارت امام حسین (ع) با پای پیاده رواج داشت و بسیاری از بزرگان و علما با پای پیاده به زیارت کربلا می‌رفتند؛ اما مدتی بعد این این سنت به فراموشی سپرده شده بود و محدث نوری این سنت را دوباره زنده کرد.

طرح جلد دیگری از این کتاب