ابوالحسین بصری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = ابوالحسین بصری| مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = ابوالحسین بصری| مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
==آشنایی اجمالی==
==آشنایی اجمالی==
[[ابوالحسین محمد بن علی بن طیب بصری]] وی [[اهل بصره]] و ساکن [[بغداد]] بود و از [[دانشمندان]] [[علم کلام]]<ref>تاریخ بغداد، ج۳، ص۱۰۰. </ref> و از [[پیشوایان]] [[معتزله]] به شمار می‌‌آمد. <ref>وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۷۱. </ref> از استادان وی اطلاعی در دست نیست، ولی از فردی به نام [[هلال بن محمد]] تنها یک [[حدیث]] نقل کرده است. <ref>تاریخ بغداد، ج۳، ص۱۰۰.</ref> وی در بغداد به [[تدریس]] علم کلام [[اشتغال]] داشت و [[شاگردان]] بسیاری در حلقه درس او شرکت می‌‌کردند؛ <ref> المنتظم، ج۱۵، ص۳۰۰. </ref> شاگردانی چون [[خطیب بغدادی]] و [[عبدالله جرجانی]] از وی مطالبی شنیده و [[روایت]] کرده‌اند<ref>تاریخ بغداد، ج۳، ص۱۰۰. </ref> و [[ابوعلی بن ولید]] و [[ابوالقاسم بن بتان معقول]] را از وی فرا گرفته‌اند. وی فردی [[فصیح]] و [[بلیغ]] و دارای اطلاعات بسیاری بود. گفته‌اند: [[فخرالدین رازی]] کتاب المحصول خویش را از کتاب المعتمد فی اصول الفقه [[ابوالحسین بصری]] اخذ کرده است. <ref>سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۵۸۷ ـ ۵۸۸.</ref> وی دارای آثار و تصنیفاتی دیگری نیز در موضوعات مختلف بوده که عبارت‌اند از: تصفّح الادله در دو مجلد، غرر الادلّه، شرح الاصول الخمسه، <ref>وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۷۱. </ref> شرح اسماء الطبیعی<ref>الاعلام، ج۶، ص۲۷۵.</ref> و فائت العین علی کتاب العین. <ref>هدیة العارفین، ج۲، ص۶۹.</ref> وی در ماه [[ربیع الاول]] [[سال]] ۴۳۶ه در بغداد [[وفات]] کرد و [[ابوعبداللّه صیمری]] بر او [[نماز]] گزارد و در [[مقبره]] شونیزی بغداد [[دفن]] گردید<ref>تاریخ بغداد، ج۳، ص۱۰۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۶۱.</ref>
[[ابوالحسین محمد بن علی بن طیب بصری]] وی [[اهل بصره]] و ساکن [[بغداد]] بود و از [[دانشمندان]] [[علم کلام]]<ref>تاریخ بغداد، ج۳، ص۱۰۰. </ref> و از [[پیشوایان]] [[معتزله]] به شمار می‌‌آمد. <ref>وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۷۱. </ref> از استادان وی اطلاعی در دست نیست، ولی از فردی به نام [[هلال بن محمد]] تنها یک [[حدیث]] نقل کرده است. <ref>تاریخ بغداد، ج۳، ص۱۰۰.</ref> وی در بغداد به [[تدریس]] علم کلام [[اشتغال]] داشت و [[شاگردان]] بسیاری در حلقه درس او شرکت می‌‌کردند؛ <ref> المنتظم، ج۱۵، ص۳۰۰. </ref> شاگردانی چون [[خطیب بغدادی]] و [[عبدالله جرجانی]] از وی مطالبی شنیده و [[روایت]] کرده‌اند<ref>تاریخ بغداد، ج۳، ص۱۰۰. </ref> و [[ابوعلی بن ولید]] و [[ابوالقاسم بن بتان معقول]] را از وی فرا گرفته‌اند. وی فردی [[فصیح]] و [[بلیغ]] و دارای اطلاعات بسیاری بود. گفته‌اند: [[فخرالدین رازی]] کتاب المحصول خویش را از کتاب المعتمد فی اصول الفقه [[ابوالحسین بصری]] اخذ کرده است. <ref>سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۵۸۷ ـ ۵۸۸.</ref> وی دارای آثار و تصنیفاتی دیگری نیز در موضوعات مختلف بوده که عبارت‌اند از: تصفّح الادله در دو مجلد، غرر الادلّه، شرح الاصول الخمسه، <ref>وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۷۱. </ref> شرح اسماء الطبیعی<ref>الاعلام، ج۶، ص۲۷۵.</ref> و فائت العین علی کتاب العین. <ref>هدیة العارفین، ج۲، ص۶۹.</ref> وی در ماه [[ربیع الاول]] [[سال]] ۴۳۶ه در بغداد [[وفات]] کرد و [[ابوعبداللّه صیمری]] بر او [[نماز]] گزارد و در [[مقبره]] شونیزی بغداد [[دفن]] گردید<ref>تاریخ بغداد، ج۳، ص۱۰۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۳، ص ۲۹۶.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ ‏۲۲ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۷

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابوالحسین محمد بن علی بن طیب بصری وی اهل بصره و ساکن بغداد بود و از دانشمندان علم کلام[۱] و از پیشوایان معتزله به شمار می‌‌آمد. [۲] از استادان وی اطلاعی در دست نیست، ولی از فردی به نام هلال بن محمد تنها یک حدیث نقل کرده است. [۳] وی در بغداد به تدریس علم کلام اشتغال داشت و شاگردان بسیاری در حلقه درس او شرکت می‌‌کردند؛ [۴] شاگردانی چون خطیب بغدادی و عبدالله جرجانی از وی مطالبی شنیده و روایت کرده‌اند[۵] و ابوعلی بن ولید و ابوالقاسم بن بتان معقول را از وی فرا گرفته‌اند. وی فردی فصیح و بلیغ و دارای اطلاعات بسیاری بود. گفته‌اند: فخرالدین رازی کتاب المحصول خویش را از کتاب المعتمد فی اصول الفقه ابوالحسین بصری اخذ کرده است. [۶] وی دارای آثار و تصنیفاتی دیگری نیز در موضوعات مختلف بوده که عبارت‌اند از: تصفّح الادله در دو مجلد، غرر الادلّه، شرح الاصول الخمسه، [۷] شرح اسماء الطبیعی[۸] و فائت العین علی کتاب العین. [۹] وی در ماه ربیع الاول سال ۴۳۶ه در بغداد وفات کرد و ابوعبداللّه صیمری بر او نماز گزارد و در مقبره شونیزی بغداد دفن گردید[۱۰].[۱۱]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳

پانویس

  1. تاریخ بغداد، ج۳، ص۱۰۰.
  2. وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۷۱.
  3. تاریخ بغداد، ج۳، ص۱۰۰.
  4. المنتظم، ج۱۵، ص۳۰۰.
  5. تاریخ بغداد، ج۳، ص۱۰۰.
  6. سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۵۸۷ ـ ۵۸۸.
  7. وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۷۱.
  8. الاعلام، ج۶، ص۲۷۵.
  9. هدیة العارفین، ج۲، ص۶۹.
  10. تاریخ بغداد، ج۳، ص۱۰۰.
  11. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳، ص ۲۹۶.