ابوضمیره حمیری: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

نام وی را به [[اختلاف]] [[سعد]] ([[سعید]])<ref>موارد اختلاف و تصحیف را بنگرید در ابن حبان، مجروحین، ج۱، ص۲۴۴؛ ابن ابی حاتم، ج۳، ص۵۸؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۸؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۷۴.</ref> و [[روح]] نامیده‌اند. [[بخاری]]<ref>بخاری، ج۲، ص۳۸۸.</ref> نام فرزند [[ابوضمیره]] (ضمیره یا ضمره) را سعد آورده، ولی [[ابن حجر]] با اعلام اینکه بخاری، به [[یقین]] سعد را نام ابوضمیره می‌داند، بخشی از این تصحیف‌ها را به عهده شارحان نهاده و آن را نتیجه اختلاف درباره نام [[پدر]] و انتقال آن به پسر دانسته است<ref>ابن حجر، فتح، ج۱، ص۴۱۲؛ ر. ک: ابن حبان، ج۳، ص۱۵۱؛ ابن عدی، ج۲، ص۳۵۶.</ref>. کسانی که ابوضمیره را روح نامیده‌اند، وی را فرزند سندر (=[[زیبا]]) یا شیرزاد (=داروی گیاهی زیاد کننده شیر) گفته‌اند<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۸.</ref>. [[طبری]]<ref>تاریخ، ج۲، ص۴۲۰.</ref> بر اساس گفتار نسب‌شناسان [[فارسی]] [[زبان]]، نامش را "واح"، فرزند شیر زبن بیرویس بن تاریشمة بن ماهوش بن با کمهیر آورده است. از این رو، نژاد وی را نیز به اختلاف، [[عرب]] [[حمیری]] از [[آل]] ذی یزن<ref>بخاری، ج۲، ص۳۸۸؛ ابن ابی حاتم، ج۳، ص۵۸؛ ابن حبان، مجروحین، ج۱، ص۲۴۴.</ref> ضمری لیثی<ref>ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۱۹۹.</ref> و فارسی از [[فرزندان]] گشتاسب<ref>تاریخ، ج۲، ص۴۲۰؛ ابن شهر آشوب، ج۱، ص۱۴۸.</ref> دانسته‌اند. [[مجلسی]]<ref>مجلسی، ج۲۶، ص۲۲.</ref> پس از آوردن اختلاف نظرها، عرب بودن وی را مشهور دانسته و [[احمدی میانجی]]<ref>احمدی میانجی، ج۳، ص۲۵۴-۲۵۵.</ref> با تکیه بر دو روایتی که در ادامه می‌آید، فارسی بودن ابوضمیره را احتمال داده است.

ابوضمیره در شمار [[غنایم]] و موالیان [[آزاد]] شده [[رسول خدا]]{{صل}} بود. برخی وی را خریده [[ام سلمه]] برای [[حضرت]] و [[آزاد]] شده ایشان دانسته‌اند<ref>ابن شهر آشوب، ج۱، ص۱۴۸.</ref>. انضمام دو [[روایت]] [[اسیران]] [[بحرین]] و [[اسارت]] ام ضمیره، احتمال اسارت ضمیره و خانواده‌اش را در [[نبرد]] بحرین تقویت می‌کند. بر پایه خبر نخست، [[ابواسید انصاری]]، اسیرانی از بحرین آورد و [[رسول خدا]]{{صل}} فرزند زنی را که در فراغ فرزندش می‌گریست، به وی برگرداند<ref>مالک، ج۴، ص۲۸۰.</ref>. بنا بر خبر دوم، ضمیره می‌گوید: رسول خدا{{صل}} ام ضمیره (مادرش) را گریان دید و سبب آن را پرسید. گفت: میان من و فرزندم جدایی انداخته‌اند. فرمود: {{متن حدیث|لا يُفَرَّقُ بَيْنَ الْوَالِدَةِ وَ وَلَدِهَا }}؛ و فردی را نزد صاحب ضمیره فرستاد و وی را به شتربچه‌ای خرید<ref>بخاری، ج۲، ص۳۸۹؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۹.</ref>. حضرت پس از [[آزادی]]، برای وی و خاندانش نامه‌ای به خط [[ابی بن کعب]] نوشت و در آن با اشاره به آزادی آنان، یادآور شد که اینان خاندانی از [[عرب]] هستند که [[مسلمان]] شده‌اند و کنار رسول خدا{{صل}} بودن را، بر [[پیوستن]] به قومشان ترجیح داده‌اند. حضرت درباره آنان به [[نیکی]] سفارش کرد<ref>ابن قتیبه، ص۱۴۸؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۹؛ ابن عساکر، ج۴، ص۲۹۳؛ ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۴۰۲.</ref>. این [[نامه]] را برخی از [[ابن سعد]] نقل کرده‌اند<ref>ر. ک: ابن کثیر، ج۵، ص۳۴۳.</ref> که در چاپ موجود یافت نشد. حمیدالله <ref>(الوثائق، ۳۲۹ نامه شماره ۲۴۴)</ref> این نامه را برای ابو ضمره حبشی آورده و از شخص دیگری نیز به نام [[ابوضمیره]] [[ایرانی]] نام برده است. [[احمدی میانجی]]<ref>احمدیم یانجی، ج۳، ص۲۵۴-۲۵۵.</ref> بر اساس همان دو خبر بالا، [[فارسی]] بودن ابوضمیره را احتمال داده و عبارت [[اهل بیت]] من العرب را، به منزله عرب بودن و تأکیدی بر آزادی آنان [[تفسیر]] کرده است تا عرب، برخوردی مانند [[موالی]] [[عجم]] با آنان نداشته باشد.