احتضار: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[احتضار در قرآن]] | پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[احتضار در قرآن]] | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
واژه «[[احتضار]]»، مصدر ثلاثی مزید از باب افتعال و از ریشه «ح ض ر» و از نظر لغوی بهمعنای غایب نبودن <ref>القاموس المحیط، ج۱، ص۵۳۴.</ref> و در اصطلاح، بهمعنای [[جان]] کندن <ref>جواهرالکلام، ج۴، ص۵؛ [[الدرالمنثور]]، ج۲، ص۴۶۰؛ المصباح، ص۱۴۰.</ref> و حضور [[مرگ]] است <ref> القاموسالمحیط، ج۱، ص۵۳۵؛ اقربالموارد، ج۱، ص۶۶۷.</ref> و مراد از حضور مرگ (انتقال از [[دنیا]] به [[آخرت]]) حضور اسباب و مقدمات آن میباشد؛<ref> [[مجمعالبیان]]، ج۳، ص۳۷؛ الکاشف، ج۷، ص۳۳۴ـ۳۳۵؛ [[تفسیر]] [[قرطبی]]، ج۲، ص۱۷۳.</ref> بهگونهای که شخص، چیزهای غیر [[مادّی]] مانند [[فرشته مرگ]] را ببیند و از [[زندگی]] [[دنیایی]] [[ناامید]] شده، به مرگ خویش [[اطمینان]] یابد. <ref> مجمعالبیان، ج۳، ص۳۷.</ref> [[عرب]] حاضر شدن سبب مرگ را کنایه از مسبّب میداند. <ref> تفسیر قرطبی، ج۲، ص۱۷۳.</ref> به شخص در حال احتضار، «محتضَر» و «محضور» گفته میشود. <ref> المصباح، ص۱۴۰؛ تاج العروس، ج۶، ص۲۹۱.</ref> ناگفته نماند که اصطلاح احتضار، مربوط به مرگ تدریجی بوده، درباره مرگ دفعی، بهکار نمیرود؛ البتّه دفعی بودن مرگ، دلیل خوب یا بد بودن شخص نیست. طبق [[حدیثی]]، مرگ دفعی [[تخفیف]] و [[راحتی]] برای [[مؤمن]]، و [[گرفتاری]] و [[غضب]] برای [[کافر]] است؛<ref>من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۱۵۱.</ref> زیرا مؤمن با [[توبه]]، [[استغفار]] و [[وصیت]]، خود را آماده مرگ و در یک لحظه جانش را به [[خداوند]] [[تسلیم]] میکند؛ ولی کافر این [[آمادگی]] را ندارد. <ref> [[تفسیر موضوعی]]، ج۵، ص۲۱.</ref> | واژه «[[احتضار]]»، مصدر ثلاثی مزید از باب افتعال و از ریشه «ح ض ر» و از نظر لغوی بهمعنای غایب نبودن <ref>القاموس المحیط، ج۱، ص۵۳۴.</ref> و در اصطلاح، بهمعنای [[جان]] کندن <ref>جواهرالکلام، ج۴، ص۵؛ [[الدرالمنثور]]، ج۲، ص۴۶۰؛ المصباح، ص۱۴۰.</ref> و حضور [[مرگ]] است <ref> القاموسالمحیط، ج۱، ص۵۳۵؛ اقربالموارد، ج۱، ص۶۶۷.</ref> و مراد از حضور مرگ (انتقال از [[دنیا]] به [[آخرت]]) حضور اسباب و مقدمات آن میباشد؛<ref> [[مجمعالبیان]]، ج۳، ص۳۷؛ الکاشف، ج۷، ص۳۳۴ـ۳۳۵؛ [[تفسیر]] [[قرطبی]]، ج۲، ص۱۷۳.</ref> بهگونهای که شخص، چیزهای غیر [[مادّی]] مانند [[فرشته مرگ]] را ببیند و از [[زندگی]] [[دنیایی]] [[ناامید]] شده، به مرگ خویش [[اطمینان]] یابد. <ref> مجمعالبیان، ج۳، ص۳۷.</ref> [[عرب]] حاضر شدن سبب مرگ را کنایه از مسبّب میداند. <ref> تفسیر قرطبی، ج۲، ص۱۷۳.</ref> به شخص در حال احتضار، «محتضَر» و «محضور» گفته میشود. <ref> المصباح، ص۱۴۰؛ تاج العروس، ج۶، ص۲۹۱.</ref> ناگفته نماند که اصطلاح احتضار، مربوط به مرگ تدریجی بوده، درباره مرگ دفعی، بهکار نمیرود؛ البتّه دفعی بودن مرگ، دلیل خوب یا بد بودن شخص نیست. طبق [[حدیثی]]، مرگ دفعی [[تخفیف]] و [[راحتی]] برای [[مؤمن]]، و [[گرفتاری]] و [[غضب]] برای [[کافر]] است؛<ref>من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۱۵۱.</ref> زیرا مؤمن با [[توبه]]، [[استغفار]] و [[وصیت]]، خود را آماده مرگ و در یک لحظه جانش را به [[خداوند]] [[تسلیم]] میکند؛ ولی کافر این [[آمادگی]] را ندارد. <ref> [[تفسیر موضوعی]]، ج۵، ص۲۱.</ref> | ||
==احتضار در قرآن کریم== | == احتضار در قرآن کریم == | ||
==رویدادهای [[زمان]] احتضار== | == رویدادهای [[زمان]] احتضار == | ||
=== رسیدن [[جان]] به گلو=== | === رسیدن [[جان]] به گلو === | ||
===[[ناامیدی]] از شفای محتضر=== | === [[ناامیدی]] از شفای محتضر === | ||
===[[یقین]] محتضر به جدایی=== | === [[یقین]] محتضر به جدایی === | ||
===جمع شدن ساقها=== | === جمع شدن ساقها === | ||
===[[ظهور]] [[فرشتگان]] در [[زمان]] احتضار=== | === [[ظهور]] [[فرشتگان]] در [[زمان]] احتضار === | ||
==[[شداید]] احتضار== | == [[شداید]] احتضار == | ||
==[[احتضار]] پایان مهلت [[پذیرش توبه]]== | == [[احتضار]] پایان مهلت [[پذیرش توبه]] == | ||
==درخواست تأخیر مرگ و بازگشت به [[دنیا]]== | == درخواست تأخیر مرگ و بازگشت به [[دنیا]] == | ||
==اعتراف [[ستمگران]] بر [[ضد]] خویشتن== | == اعتراف [[ستمگران]] بر [[ضد]] خویشتن == | ||
==اتصال احتضار به [[عذاب]] یا [[آسایش]] پس از مرگ== | == اتصال احتضار به [[عذاب]] یا [[آسایش]] پس از مرگ == | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۵
مقدمه
واژه «احتضار»، مصدر ثلاثی مزید از باب افتعال و از ریشه «ح ض ر» و از نظر لغوی بهمعنای غایب نبودن [۱] و در اصطلاح، بهمعنای جان کندن [۲] و حضور مرگ است [۳] و مراد از حضور مرگ (انتقال از دنیا به آخرت) حضور اسباب و مقدمات آن میباشد؛[۴] بهگونهای که شخص، چیزهای غیر مادّی مانند فرشته مرگ را ببیند و از زندگی دنیایی ناامید شده، به مرگ خویش اطمینان یابد. [۵] عرب حاضر شدن سبب مرگ را کنایه از مسبّب میداند. [۶] به شخص در حال احتضار، «محتضَر» و «محضور» گفته میشود. [۷] ناگفته نماند که اصطلاح احتضار، مربوط به مرگ تدریجی بوده، درباره مرگ دفعی، بهکار نمیرود؛ البتّه دفعی بودن مرگ، دلیل خوب یا بد بودن شخص نیست. طبق حدیثی، مرگ دفعی تخفیف و راحتی برای مؤمن، و گرفتاری و غضب برای کافر است؛[۸] زیرا مؤمن با توبه، استغفار و وصیت، خود را آماده مرگ و در یک لحظه جانش را به خداوند تسلیم میکند؛ ولی کافر این آمادگی را ندارد. [۹]
احتضار در قرآن کریم
رویدادهای زمان احتضار
رسیدن جان به گلو
ناامیدی از شفای محتضر
یقین محتضر به جدایی
جمع شدن ساقها
ظهور فرشتگان در زمان احتضار
شداید احتضار
احتضار پایان مهلت پذیرش توبه
درخواست تأخیر مرگ و بازگشت به دنیا
اعتراف ستمگران بر ضد خویشتن
اتصال احتضار به عذاب یا آسایش پس از مرگ
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ القاموس المحیط، ج۱، ص۵۳۴.
- ↑ جواهرالکلام، ج۴، ص۵؛ الدرالمنثور، ج۲، ص۴۶۰؛ المصباح، ص۱۴۰.
- ↑ القاموسالمحیط، ج۱، ص۵۳۵؛ اقربالموارد، ج۱، ص۶۶۷.
- ↑ مجمعالبیان، ج۳، ص۳۷؛ الکاشف، ج۷، ص۳۳۴ـ۳۳۵؛ تفسیر قرطبی، ج۲، ص۱۷۳.
- ↑ مجمعالبیان، ج۳، ص۳۷.
- ↑ تفسیر قرطبی، ج۲، ص۱۷۳.
- ↑ المصباح، ص۱۴۰؛ تاج العروس، ج۶، ص۲۹۱.
- ↑ من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۱۵۱.
- ↑ تفسیر موضوعی، ج۵، ص۲۱.