ابوبزه مکی مخزومی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۴: خط ۴:
[[غلام]] [[عبدالله بن سائب مخزومی]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۲۹.</ref> که به همین سبب ابوبزه را مخزومی خوانده‌اند <ref>دولابی، ج۱، ص۲۶۰.</ref>. نامش را نافع<ref>دولابی، ج۱، ص۲۶۰؛ که برخی آن را نپذیرفته‌اند ر. ک: هیثمی، ج۸، ص۱۱۸.</ref>، یسار<ref>ابن قانع، ج۳، ص۲۳۷؛ ابن حجر، الاصابه، ج۶، ص۵۳۶؛ به خطا بشار ر. ک: خویی، ص۱۲۸.</ref> و نافع بن یسار گفته‌اند<ref>ابن حجر، فتح الباری، ج۸، ص۶۳۳.</ref>. برخی با اشاره به [[اختلاف]] در نامش، از وی تنها با [[کنیه]] یاد کرده‌اند<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۲۹.</ref>. بعضی گفته‌اند وی در اصل [[اهل]] [[فارس]] بود که به دست [[سائب بن صیفی]] [[مسلمان]] شد<ref>با اهل همدان بود و به دست سائب بن آبی سائب مسلمان شد؛ ر. ک: خویی، ص۱۲۸.</ref> و تا زمانی که پسرش [[قاسم بن ابوبزه مکی مخزومی|قاسم]] به [[دنیا]] آمد، در [[مکه]] سکونت داشت <ref>ابن حبان، ص۲۳۱؛ ذهبی، ج۱۲، ص۵۰.</ref>.
[[غلام]] [[عبدالله بن سائب مخزومی]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۲۹.</ref> که به همین سبب ابوبزه را مخزومی خوانده‌اند <ref>دولابی، ج۱، ص۲۶۰.</ref>. نامش را نافع<ref>دولابی، ج۱، ص۲۶۰؛ که برخی آن را نپذیرفته‌اند ر. ک: هیثمی، ج۸، ص۱۱۸.</ref>، یسار<ref>ابن قانع، ج۳، ص۲۳۷؛ ابن حجر، الاصابه، ج۶، ص۵۳۶؛ به خطا بشار ر. ک: خویی، ص۱۲۸.</ref> و نافع بن یسار گفته‌اند<ref>ابن حجر، فتح الباری، ج۸، ص۶۳۳.</ref>. برخی با اشاره به [[اختلاف]] در نامش، از وی تنها با [[کنیه]] یاد کرده‌اند<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۲۹.</ref>. بعضی گفته‌اند وی در اصل [[اهل]] [[فارس]] بود که به دست [[سائب بن صیفی]] [[مسلمان]] شد<ref>با اهل همدان بود و به دست سائب بن آبی سائب مسلمان شد؛ ر. ک: خویی، ص۱۲۸.</ref> و تا زمانی که پسرش [[قاسم بن ابوبزه مکی مخزومی|قاسم]] به [[دنیا]] آمد، در [[مکه]] سکونت داشت <ref>ابن حبان، ص۲۳۱؛ ذهبی، ج۱۲، ص۵۰.</ref>.


از وی به عنوان جد [[قاریان]] مشهور مکه<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۲۹.</ref>، به ویژه جد بزّی [[قاری]]<ref>ر. ک: ادامه بحث.</ref> یاد شده است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۶، ص۵۳۶.</ref>. تنها گزارشی که از وی در دست است اینکه او به همراه مولایش عبدالله بن سائب مخزومی بر [[رسول خدا]]{{صل}} وارد شد و سر و دست و پای آن [[حضرت]] را بوسید <ref>مقریء، ص۸۹؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۹؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۳۴.</ref>. آن حضرت عبدالله بن سائب را به [[نیکی]] با ابویزه سفارش کرد و عبدالله به سبب سفارش رسول خدا{{صل}}، ابوبزه را در [[راه خدا]] [[آزاد]] کرد<ref>ابن قانع، ج۳، ص۲۳۷.</ref>. این [[روایت]] از سوی برخی، برای جایز بودن بوسیدن دست مورد استناد قرار گرفته است<ref>مقریء، ص۸۹.</ref>.
از وی به عنوان جد [[قاریان]] مشهور مکه<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۲۹.</ref>، به ویژه جد بزّی [[قاری]]<ref>ر. ک: ادامه بحث.</ref> یاد شده است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۶، ص۵۳۶.</ref>. تنها گزارشی که از وی در دست است اینکه او به همراه مولایش عبدالله بن سائب مخزومی بر [[رسول خدا]] {{صل}} وارد شد و سر و دست و پای آن [[حضرت]] را بوسید <ref>مقریء، ص۸۹؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۹؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۳۴.</ref>. آن حضرت عبدالله بن سائب را به [[نیکی]] با ابویزه سفارش کرد و عبدالله به سبب سفارش رسول خدا {{صل}}، ابوبزه را در [[راه خدا]] [[آزاد]] کرد<ref>ابن قانع، ج۳، ص۲۳۷.</ref>. این [[روایت]] از سوی برخی، برای جایز بودن بوسیدن دست مورد استناد قرار گرفته است<ref>مقریء، ص۸۹.</ref>.


افرادی را منسوب به ابوبزّه، بزّی خوانده‌اند<ref>برای نمونه ر. ک: سمعانی، ج۱، ص۳۶۰؛ ذهبی، ج۱۲، ص۵۰.</ref>. از جمله کسانی که به نسبت بزی مشهورند، [[ابوالحسن مقری]] است که از [[نوادگان]] ابوبزه بوده و به عنوان مقری [[اهل مکه]] و صاحب [[قرائت]] عبدالله بن کثیر شناخته شده است<ref>سمعانی، ج۱، ص۳۶۰.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوبزه مکی مخزومی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۱۵۰-۱۵۱.</ref>
افرادی را منسوب به ابوبزّه، بزّی خوانده‌اند<ref>برای نمونه ر. ک: سمعانی، ج۱، ص۳۶۰؛ ذهبی، ج۱۲، ص۵۰.</ref>. از جمله کسانی که به نسبت بزی مشهورند، [[ابوالحسن مقری]] است که از [[نوادگان]] ابوبزه بوده و به عنوان مقری [[اهل مکه]] و صاحب [[قرائت]] عبدالله بن کثیر شناخته شده است<ref>سمعانی، ج۱، ص۳۶۰.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوبزه مکی مخزومی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۱۵۰-۱۵۱.</ref>

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۲۷

مقدمه

غلام عبدالله بن سائب مخزومی[۱] که به همین سبب ابوبزه را مخزومی خوانده‌اند [۲]. نامش را نافع[۳]، یسار[۴] و نافع بن یسار گفته‌اند[۵]. برخی با اشاره به اختلاف در نامش، از وی تنها با کنیه یاد کرده‌اند[۶]. بعضی گفته‌اند وی در اصل اهل فارس بود که به دست سائب بن صیفی مسلمان شد[۷] و تا زمانی که پسرش قاسم به دنیا آمد، در مکه سکونت داشت [۸].

از وی به عنوان جد قاریان مشهور مکه[۹]، به ویژه جد بزّی قاری[۱۰] یاد شده است[۱۱]. تنها گزارشی که از وی در دست است اینکه او به همراه مولایش عبدالله بن سائب مخزومی بر رسول خدا (ص) وارد شد و سر و دست و پای آن حضرت را بوسید [۱۲]. آن حضرت عبدالله بن سائب را به نیکی با ابویزه سفارش کرد و عبدالله به سبب سفارش رسول خدا (ص)، ابوبزه را در راه خدا آزاد کرد[۱۳]. این روایت از سوی برخی، برای جایز بودن بوسیدن دست مورد استناد قرار گرفته است[۱۴].

افرادی را منسوب به ابوبزّه، بزّی خوانده‌اند[۱۵]. از جمله کسانی که به نسبت بزی مشهورند، ابوالحسن مقری است که از نوادگان ابوبزه بوده و به عنوان مقری اهل مکه و صاحب قرائت عبدالله بن کثیر شناخته شده است[۱۶][۱۷]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن اثیر، ج۶، ص۲۹.
  2. دولابی، ج۱، ص۲۶۰.
  3. دولابی، ج۱، ص۲۶۰؛ که برخی آن را نپذیرفته‌اند ر. ک: هیثمی، ج۸، ص۱۱۸.
  4. ابن قانع، ج۳، ص۲۳۷؛ ابن حجر، الاصابه، ج۶، ص۵۳۶؛ به خطا بشار ر. ک: خویی، ص۱۲۸.
  5. ابن حجر، فتح الباری، ج۸، ص۶۳۳.
  6. ابن اثیر، ج۶، ص۲۹.
  7. با اهل همدان بود و به دست سائب بن آبی سائب مسلمان شد؛ ر. ک: خویی، ص۱۲۸.
  8. ابن حبان، ص۲۳۱؛ ذهبی، ج۱۲، ص۵۰.
  9. ابن اثیر، ج۶، ص۲۹.
  10. ر. ک: ادامه بحث.
  11. ابن حجر، الاصابه، ج۶، ص۵۳۶.
  12. مقریء، ص۸۹؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۹؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۳۴.
  13. ابن قانع، ج۳، ص۲۳۷.
  14. مقریء، ص۸۹.
  15. برای نمونه ر. ک: سمعانی، ج۱، ص۳۶۰؛ ذهبی، ج۱۲، ص۵۰.
  16. سمعانی، ج۱، ص۳۶۰.
  17. خانجانی، قاسم، مقاله «ابوبزه مکی مخزومی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۱۵۰-۱۵۱.