احمد بن عمره کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[راوی امام رضا]] {{ع}}. احمد بن عمره کوفی را در کسوت [[اصحاب]] و [[راویان امام رضا]] {{ع}} برشمرده‌اند<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۹۰.</ref>. تنها [[روایت]] منقول وی در کتب [[روایی]] درباره [[ملاقات]] او با [[امام]] است<ref>الخرائج و الجرائح، ج۱، ص۳۶۲؛ بحار الأنوار، ج۴۹، ص۵۲؛ مسند الإمام الرضا {{ع}}، ج۱، ص۲۴۹.</ref>. نمازی با ذکر این روایت در کتاب خود آن را به [[الخرائج و الجرائح]] راوندی استناد می‌دهد<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۹۰.</ref> که در آن از وی با نام احمد بن عمر یاد شده است<ref>الخرائج و الجرائح، ج۱، ص۳۶۲.</ref>.

از [[سیاق]] [[حدیث]] بر می‌آید که احمد بن عمره در [[کوفه]] توطن داشته و شاید بتوان دلیل اشتهار او به کوفی را نیز از این مطلب گمانه زد. با اینکه جزئیات زمانی این [[دیدار]] مشخص نشده است. ظاهراً احمد بن عمره از [[شهر]] خود به قصد [[دیدار امام]] [[رضا]] {{ع}} راهی [[خراسان]]<ref>مستدرک سفینة البحار، ج۸، ص۷۳.</ref> می‌گردد و هنگامی که به محضر ایشان مشرف می‌شود چنین عرض می‌کند که همسرش در هنگام عزیمت او باردار بوده است و از امام می‌خواهد [[دعا]] فرماید [[خداوند]] فرزند پسری به او [[عنایت]] کند. امام به او مژده پسردار شدن می‌دهد و می‌فرماید که نام او را عمر بگذارد. احمد می‌گوید: من قصد کرده‌ام نام او را [[علی]] بگذارم و به خانواده‌ام نیز آن را سفارش کرده‌ام. امام بار دیگر بر همان نکته پیشین تأکید می‌فرماید. وی به کوفه باز می‌گردد، در حالی که پسرش به [[دنیا]] آمده بود و او را علی نامیده بودند. سپس احمد نام [[کودک]] را به عمر [[تغییر]] می‌دهد. آنگاه همسایگانش به او می‌گویند: از این پس [[بدگویی]] دیگران را درباره‌ات نمی‌پذیریم! بدین ترتیب بر او آشکار می‌شود امام به [[صلاح]] کار او بیش از خودش [[آگاه]] بوده است<ref>الخرائج و الجرائح، ج۱، ص۳۶۲؛ مسند الإمام الرضا {{ع}}، ج۱، ص۲۴۹؛ بحار الأنوار، ج۴۹، ص۵۲.</ref> و [[با تدبیر]] ایشان او توانست از [[شر]] همسایگانی که به [[گمان]] [[علوی]] بودنش در صدد ایجاد [[فتنه]] برایش بودند [[نجات]] یابد<ref>مستدرک سفینة البحار، ج۸ ص۷۳.</ref>.

با اینکه نامی از احمد بن عمره در کتب رجالی کهن نیامده است، شاید بنا به همین داده [[تاریخی]] اندک، برخی نام وی را در زمره [[راویان امام رضا]] {{ع}} آورده‌اند<ref>مسند الإمام الرضا {{ع}}، ج۲، ص۵۱۸.</ref><ref>.منابع: بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علی، محمدباقر بن محمدتقی معروف به علامه مجلسی (۱۱۱۰ق)، تحقیق: جمعی از محققان، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، الخرائج و الجرائح، سعید بن هبة الله معروف به قطب الدین راوندی (۵۷۳ق)، تحقیق زیر نظر: سید محمد باقر ابطحی، قم، مدرسة الإمام المهدی، اول، ۱۴۰۹ق؛ مستدرک سفینة البحار، علی بن محمد نمازی شاهرودی (۱۴۰۵ق)، تحقیق: حسن نمازی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۹ق؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، علی بن محمد نمازی شاهرودی (۱۴۰۵ق)، تهران، شفق - حیدری، اول، ۱۴۱۲ق؛ مسند الإمام الرضا، عزیزالله بن محمد عطاردی قوچانی معاصر)، مشهد، کنگره جهانی امام رضا، اول، ۱۴۰۶ق.</ref><ref>[[ارینب سادات امیری|امیری، ارینب سادات]]، [[احمد بن عمره کوفی - امیری (مقاله)|مقاله «احمد بن عمره کوفی»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام رضا]] ص ۷۰۹.</ref>