اسید جعفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اسید جعفی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اسید جعفی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
به گفته [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶.</ref>، [[ابواحمد عسکری]] وی را از [[صحابه]] دانسته است، اما [[ابن حبان]]<ref>ابن حبان، ج۴، ص۴۲.</ref> او را در شمار ثقات [[تابعین]] آورده و می‌گوید: وی [[روایات]] مرسل نقل می‌کرد. اما [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶.</ref> به روایتی که در پی می‌آید [[استدلال]] کرده، می‌گوید: اینکه وی گفته است نزد [[رسول خدا]]{{صل}} بودم، دلالت دارد که روایتش مرسل نیست.
به گفته [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶.</ref>، [[ابواحمد عسکری]] وی را از [[صحابه]] دانسته است، اما [[ابن حبان]]<ref>ابن حبان، ج۴، ص۴۲.</ref> او را در شمار ثقات [[تابعین]] آورده و می‌گوید: وی [[روایات]] مرسل نقل می‌کرد. اما [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶.</ref> به روایتی که در پی می‌آید [[استدلال]] کرده، می‌گوید: اینکه وی گفته است نزد [[رسول خدا]] {{صل}} بودم، دلالت دارد که روایتش مرسل نیست.


از وی نقل شده است که گفت: نزد رسول خدا{{صل}} بودم که آن [[حضرت]] برای [[اهل]] [[طائف]] نوشتند: «نبیذ غُبَیراء [[حرام]] است»<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶؛ نیز ر.ک: بخاری، ج۲، ص۱۵؛ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۱۷؛ احمدی میانجی، ج۳، ص۵۵۹.</ref>. نبیذ غبیراء، نوعی شراب بود که [[حبشیان]] از ذرت تهیه می‌کردند<ref>ابن سلام، ج۴، ص۲۷۸.</ref> و به سبب رواج بین [[مردم]]، به آن شراب عالَم (خمر العالَم) گفتند<ref>زمخشری، ج۲، ص۴۱۸.</ref>. اگر این نقل را بپذیریم، می‌‌توان وی را [[صحابی]] دانست.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسید جعفی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۸۴.</ref>
از وی نقل شده است که گفت: نزد رسول خدا {{صل}} بودم که آن [[حضرت]] برای [[اهل]] [[طائف]] نوشتند: «نبیذ غُبَیراء [[حرام]] است»<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶؛ نیز ر. ک: بخاری، ج۲، ص۱۵؛ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۱۷؛ احمدی میانجی، ج۳، ص۵۵۹.</ref>. نبیذ غبیراء، نوعی شراب بود که [[حبشیان]] از ذرت تهیه می‌کردند<ref>ابن سلام، ج۴، ص۲۷۸.</ref> و به سبب رواج بین [[مردم]]، به آن شراب عالَم (خمر العالَم) گفتند<ref>زمخشری، ج۲، ص۴۱۸.</ref>. اگر این نقل را بپذیریم، می‌‌توان وی را [[صحابی]] دانست.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسید جعفی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۸۴.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۳

مقدمه

به گفته ابن حجر[۱]، ابواحمد عسکری وی را از صحابه دانسته است، اما ابن حبان[۲] او را در شمار ثقات تابعین آورده و می‌گوید: وی روایات مرسل نقل می‌کرد. اما ابن حجر[۳] به روایتی که در پی می‌آید استدلال کرده، می‌گوید: اینکه وی گفته است نزد رسول خدا (ص) بودم، دلالت دارد که روایتش مرسل نیست.

از وی نقل شده است که گفت: نزد رسول خدا (ص) بودم که آن حضرت برای اهل طائف نوشتند: «نبیذ غُبَیراء حرام است»[۴]. نبیذ غبیراء، نوعی شراب بود که حبشیان از ذرت تهیه می‌کردند[۵] و به سبب رواج بین مردم، به آن شراب عالَم (خمر العالَم) گفتند[۶]. اگر این نقل را بپذیریم، می‌‌توان وی را صحابی دانست.[۷]

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶.
  2. ابن حبان، ج۴، ص۴۲.
  3. ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶.
  4. ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶؛ نیز ر. ک: بخاری، ج۲، ص۱۵؛ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۱۷؛ احمدی میانجی، ج۳، ص۵۵۹.
  5. ابن سلام، ج۴، ص۲۷۸.
  6. زمخشری، ج۲، ص۴۱۸.
  7. خانجانی، قاسم، مقاله «اسید جعفی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۸۴.