افضلیت امام از دیدگاه وهابیت: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۵: خط ۵:
| پرسش مرتبط  =
| پرسش مرتبط  =
}}
}}
==مقدمه==
== مقدمه ==
شاخص‌ترین چهره [[سلفیه]] در سده‌های اخیر [[ابن‌تیمیه]] (۷۲۸ق) است. اجازه دهید با دیدگاه او آشنا شویم. او [[معتقد]] است که از نظر [[جمهور]] [[اهل سنت]] و نیز دیگران، [[امامت افضل]] در صورت امکان [[واجب]] است، اما اگر در [[ولایت]] و [[امامت]] فرد [[افضل]] مفسده‌ای باشد، این [[منصب]] به [[مفضول]] می‌رسد.
شاخص‌ترین چهره [[سلفیه]] در سده‌های اخیر [[ابن‌تیمیه]] (۷۲۸ق) است. اجازه دهید با دیدگاه او آشنا شویم. او [[معتقد]] است که از نظر [[جمهور]] [[اهل سنت]] و نیز دیگران، [[امامت افضل]] در صورت امکان [[واجب]] است، اما اگر در [[ولایت]] و [[امامت]] فرد [[افضل]] مفسده‌ای باشد، این [[منصب]] به [[مفضول]] می‌رسد.
او [[ابوبکر]] را افضل می‌داند و بر این [[باور]] است که [[امامت ابوبکر]] موافق با قاعده تقدیم افضل بر مفضول است، اما اگر کسی [[امام علی]]{{ع}} را افضل بداند و از سویی به امامت ابوبکر تن دهد، اوست که باید به منع این آموزه یعنی [[لزوم]] امامت افضل بپردازد<ref>احمد بن عبدالحلیم بن تیمیه حرانی، منهاج السنة النبویة، ج۳، ص۳۹۱-۳۹۲.</ref>.
او [[ابوبکر]] را افضل می‌داند و بر این [[باور]] است که [[امامت ابوبکر]] موافق با قاعده تقدیم افضل بر مفضول است، اما اگر کسی [[امام علی]] {{ع}} را افضل بداند و از سویی به امامت ابوبکر تن دهد، اوست که باید به منع این آموزه یعنی [[لزوم]] امامت افضل بپردازد<ref>احمد بن عبدالحلیم بن تیمیه حرانی، منهاج السنة النبویة، ج۳، ص۳۹۱-۳۹۲.</ref>.


ابن‌قیم جوزی یکی دیگر از علمای نامدار [[سلفی]] با بیان [[سنت نبوی]]، معتقد است که امامت و ولایت فرد انفع و [[اصلح]] برای امر [[حکومت]] لازم است، هر چند افضل نباشد<ref>ابن‌قیم جوزی، اعلام الموقعین عن رب العالمین، ج۱، ص۱۰۶-۱۰۷.</ref>.
ابن‌قیم جوزی یکی دیگر از علمای نامدار [[سلفی]] با بیان [[سنت نبوی]]، معتقد است که امامت و ولایت فرد انفع و [[اصلح]] برای امر [[حکومت]] لازم است، هر چند افضل نباشد<ref>ابن‌قیم جوزی، اعلام الموقعین عن رب العالمین، ج۱، ص۱۰۶-۱۰۷.</ref>.


من از مجموع سخنان [[دانشمندان]] وهابی همین نظر را به دست آوردم. برای نمونه، البانی از دانشمندان نامی [[وهابیت]] در برخی آثار خود به مسئله [[افضلیت]] پرداخته است. او گاهی با اشاره به اقتدای [[حضرت عیسی]]{{ع}} به [[حضرت مهدی]]{{ع}} آن را شرافتی برای [[دین اسلام]] می‌داند؛ آن‌گاه می‌افزاید که می‌توان این سخن را نیز مطرح کرد که در ابتدای [[ظهور امام زمان]]{{ع}} حضرت عیسی{{ع}} به آن [[امام]] [[اقتدا]] می‌کند تا نشان دهد که تابع [[پیامبر اسلام]] است اما در ادامه کار، [[امام عصر]]{{ع}} به حضرت عیسی{{ع}} اقتدا می‌کند؛ زیرا اقتدای مفضول به [[فاضل]] یک قاعده است<ref>محمد ناصرالدین البانی، مصابیح التنویر علی صحیح الجامع الصغیر، ج۱، ص۱۴۱.</ref>.
من از مجموع سخنان [[دانشمندان]] وهابی همین نظر را به دست آوردم. برای نمونه، البانی از دانشمندان نامی [[وهابیت]] در برخی آثار خود به مسئله [[افضلیت]] پرداخته است. او گاهی با اشاره به اقتدای [[حضرت عیسی]] {{ع}} به [[حضرت مهدی]] {{ع}} آن را شرافتی برای [[دین اسلام]] می‌داند؛ آن‌گاه می‌افزاید که می‌توان این سخن را نیز مطرح کرد که در ابتدای [[ظهور امام زمان]] {{ع}} حضرت عیسی {{ع}} به آن [[امام]] [[اقتدا]] می‌کند تا نشان دهد که تابع [[پیامبر اسلام]] است اما در ادامه کار، [[امام عصر]] {{ع}} به حضرت عیسی {{ع}} اقتدا می‌کند؛ زیرا اقتدای مفضول به [[فاضل]] یک قاعده است<ref>محمد ناصرالدین البانی، مصابیح التنویر علی صحیح الجامع الصغیر، ج۱، ص۱۴۱.</ref>.


برخی دیگر از نویسندگان وهابی نیز جواز [[امامت مفضول با وجود افضل]] را نظریه تمام [[اهل سنت و جماعت]] به شمار آورده‌اند<ref>علی بن نایف الشحود، موسوعة الدین النصحیة، ج۱، ص۲۲۶.</ref>.
برخی دیگر از نویسندگان وهابی نیز جواز [[امامت مفضول با وجود افضل]] را نظریه تمام [[اهل سنت و جماعت]] به شمار آورده‌اند<ref>علی بن نایف الشحود، موسوعة الدین النصحیة، ج۱، ص۲۲۶.</ref>.
خط ۱۷: خط ۱۷:
حاصل آنکه، آنچه موجب تقدیم کسی بر کسی برای امامت می‌شود، اصلح بودن آن به حال [[امت]] است<ref>عبدالله بن عمر بن سلیمان دمیجی، الامامة العظمی عند اهل السنة و الجماعة، ج۱، ص۲۷۰-۲۸۰.</ref>.
حاصل آنکه، آنچه موجب تقدیم کسی بر کسی برای امامت می‌شود، اصلح بودن آن به حال [[امت]] است<ref>عبدالله بن عمر بن سلیمان دمیجی، الامامة العظمی عند اهل السنة و الجماعة، ج۱، ص۲۷۰-۲۸۰.</ref>.


در برخی منابع [[وهابیت]] نیز بیش از آنکه به مسئله [[لزوم]] یا عدم [[لزوم افضلیت]] پرداخته شود، مباحث مبسوطی درباره مفاضله میان [[خلفا]] آمده است<ref>ر.ک: سلیمان بن عبدالله بن محمد بن عبدالوهاب، التوضیح عن توحید الخلاق فی جواب اهل العراق، ج۱، ص۱۵۵-۱۵۶. جالب اینکه این نویسنده، عایشه را از لحاظ علمی بر حضرت زهرا{{س}} برتر می‌داند و تفضیل آن حضرت بر عایشه را تنها به لحاظ ذات می‌داند. (علی بن نایف الشحود، المفصل فی احکام الهجرة، ص۳۴۵؛ نیز، ر.ک: عبدالله بن عمر بن سلیمان دمیجی، الامامة العظمی عند اهل السنة و الجماعة، ج۱، ص۲۸۲).</ref>.
در برخی منابع [[وهابیت]] نیز بیش از آنکه به مسئله [[لزوم]] یا عدم [[لزوم افضلیت]] پرداخته شود، مباحث مبسوطی درباره مفاضله میان [[خلفا]] آمده است<ref>ر. ک: سلیمان بن عبدالله بن محمد بن عبدالوهاب، التوضیح عن توحید الخلاق فی جواب اهل العراق، ج۱، ص۱۵۵-۱۵۶. جالب اینکه این نویسنده، عایشه را از لحاظ علمی بر حضرت زهرا {{س}} برتر می‌داند و تفضیل آن حضرت بر عایشه را تنها به لحاظ ذات می‌داند. (علی بن نایف الشحود، المفصل فی احکام الهجرة، ص۳۴۵؛ نیز، ر. ک: عبدالله بن عمر بن سلیمان دمیجی، الامامة العظمی عند اهل السنة و الجماعة، ج۱، ص۲۸۲).</ref>.
ابوالاعلی [[مودودی]] از [[دانشمندان]] نوسلفیه از [[حق]] [[حاکمیت خدا]] و [[رسول]] سخن می‌گوید، اما در باره اینکه [[جانشین]] رسول باید چه صفاتی داشته باشد، سخنی نمی‌گوید<ref>ابوالاعلی مودودی، تدوین الدستور الاسلامی، ص۲۶-۲۹.</ref><ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[افضلیت امام از منظر عقل و نقل (کتاب)|افضلیت امام از منظر عقل و نقل]]، ص ۹۲.</ref>
ابوالاعلی [[مودودی]] از [[دانشمندان]] نوسلفیه از [[حق]] [[حاکمیت خدا]] و [[رسول]] سخن می‌گوید، اما در باره اینکه [[جانشین]] رسول باید چه صفاتی داشته باشد، سخنی نمی‌گوید<ref>ابوالاعلی مودودی، تدوین الدستور الاسلامی، ص۲۶-۲۹.</ref><ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[افضلیت امام از منظر عقل و نقل (کتاب)|افضلیت امام از منظر عقل و نقل]]، ص ۹۲.</ref>


۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش