اهل نص و تعیین: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اهل نص و تعیین در قرآن]] - [[اهل نص و تعیین در حدیث]] - [[اهل نص و تعیین در فقه اسلامی]] - [[اهل نص و تعیین در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط = اهل نص و تعیین (پرسش)}} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اهل نص و تعیین در قرآن]] - [[اهل نص و تعیین در حدیث]] - [[اهل نص و تعیین در فقه اسلامی]] - [[اهل نص و تعیین در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط = اهل نص و تعیین (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
اهل نص و تعیین، بر خلاف [[اهل حل و عقد]]، قایل به [[نص]] و [[تعیین]] [[شرعی]] [[جانشین رسول خدا]]{{صل}}، از سوی [[خداوند]] بودند. آنها، بر اساس [[نزول]] [[آیه]] {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ...}}<ref>«امروز دینتان را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را (به عنوان) آیین شما پسندیدم» سوره مائده، آیه ۳.</ref> در [[واقعۀ غدیر]]، معتقدند که [[خداوند]] [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} را [[جانشین]] [[رسول]] خود [[تعیین]] کرده است<ref>الغدیر، ج۱، ص۱۴؛ مسند احمد، ج۱، ص۸۴؛ المناقب آل ابی طالب، ص۲۱۷؛ جمل من انساب الاشراف، ج۲، ص۲۵۹؛ ینابیع الموده، ج۱، ص۸۹ و ج۲، ص۸۵۸.</ref>؛ ولیکن شورای "[[سقیفه بنی ساعده]]" از همان آغاز، با [[نیرنگ]] و [[انحراف]] [[افکار]] عمومی، وی را از [[مقام]] الهیاش دور نگه داشتهاند. | اهل نص و تعیین، بر خلاف [[اهل حل و عقد]]، قایل به [[نص]] و [[تعیین]] [[شرعی]] [[جانشین رسول خدا]] {{صل}}، از سوی [[خداوند]] بودند. آنها، بر اساس [[نزول]] [[آیه]] {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ...}}<ref>«امروز دینتان را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را (به عنوان) آیین شما پسندیدم» سوره مائده، آیه ۳.</ref> در [[واقعۀ غدیر]]، معتقدند که [[خداوند]] [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} را [[جانشین]] [[رسول]] خود [[تعیین]] کرده است<ref>الغدیر، ج۱، ص۱۴؛ مسند احمد، ج۱، ص۸۴؛ المناقب آل ابی طالب، ص۲۱۷؛ جمل من انساب الاشراف، ج۲، ص۲۵۹؛ ینابیع الموده، ج۱، ص۸۹ و ج۲، ص۸۵۸.</ref>؛ ولیکن شورای "[[سقیفه بنی ساعده]]" از همان آغاز، با [[نیرنگ]] و [[انحراف]] [[افکار]] عمومی، وی را از [[مقام]] الهیاش دور نگه داشتهاند. | ||
در سال ۳۶ ه.ق (۲۴ ژوئن سال ۶۵۵ م.) پس از دو دهه [[انحراف]] و [[انحطاط جامعه]] و [[حکام]] از [[سنت]] [[رسول الله]]، [[مردم]] به [[علی]]{{ع}} روی آوردند و آن [[حضرت]] را به [[خلافت]] برگزیدند، ولی چندی بعد، با توطئهای از پیش [[تعیین]] شده، آن [[حضرت]] در [[محراب]] [[مسجد کوفه]] به [[شهادت]] رسید<ref>تاریخ عرب، ص۲۳۰؛ الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۲۵۴؛ تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۱۲.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|واژهنامه فقه سیاسی]]، ص ۵۵.</ref>. | در سال ۳۶ ه. ق (۲۴ ژوئن سال ۶۵۵ م.) پس از دو دهه [[انحراف]] و [[انحطاط جامعه]] و [[حکام]] از [[سنت]] [[رسول الله]]، [[مردم]] به [[علی]] {{ع}} روی آوردند و آن [[حضرت]] را به [[خلافت]] برگزیدند، ولی چندی بعد، با توطئهای از پیش [[تعیین]] شده، آن [[حضرت]] در [[محراب]] [[مسجد کوفه]] به [[شهادت]] رسید<ref>تاریخ عرب، ص۲۳۰؛ الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۲۵۴؛ تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۱۲.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|واژهنامه فقه سیاسی]]، ص ۵۵.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۳۶
مقدمه
اهل نص و تعیین، بر خلاف اهل حل و عقد، قایل به نص و تعیین شرعی جانشین رسول خدا (ص)، از سوی خداوند بودند. آنها، بر اساس نزول آیه ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ...﴾[۱] در واقعۀ غدیر، معتقدند که خداوند علی بن ابی طالب (ع) را جانشین رسول خود تعیین کرده است[۲]؛ ولیکن شورای "سقیفه بنی ساعده" از همان آغاز، با نیرنگ و انحراف افکار عمومی، وی را از مقام الهیاش دور نگه داشتهاند. در سال ۳۶ ه. ق (۲۴ ژوئن سال ۶۵۵ م.) پس از دو دهه انحراف و انحطاط جامعه و حکام از سنت رسول الله، مردم به علی (ع) روی آوردند و آن حضرت را به خلافت برگزیدند، ولی چندی بعد، با توطئهای از پیش تعیین شده، آن حضرت در محراب مسجد کوفه به شهادت رسید[۳][۴].
منابع
پانویس
- ↑ «امروز دینتان را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را (به عنوان) آیین شما پسندیدم» سوره مائده، آیه ۳.
- ↑ الغدیر، ج۱، ص۱۴؛ مسند احمد، ج۱، ص۸۴؛ المناقب آل ابی طالب، ص۲۱۷؛ جمل من انساب الاشراف، ج۲، ص۲۵۹؛ ینابیع الموده، ج۱، ص۸۹ و ج۲، ص۸۵۸.
- ↑ تاریخ عرب، ص۲۳۰؛ الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۲۵۴؛ تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۱۲.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژهنامه فقه سیاسی، ص ۵۵.