ایلیا: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۷: خط ۷:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*ایل به‌معنای خدا است و [[بیت المقدس]] از جهت این‌که حرم الهی است ایلیا نامیده می‌شود<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۳۶.</ref>. در حدیثی می‌خوانیم: پرچم‌های سیاهی از خراسان به اهتزاز درمی‌آید که چیزی نمی‌تواند از پیشروی آن جلوگیری کند، تا در ایلیا فرود می‌آید و استقرار می‌یابد<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۳۶</ref>. در روایتی آمده است: [[سفیانی]] روی تخته‌سنگی در دروازه ایلیا سر بریده می‌شود<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۱۳۳.</ref>. شاید در این‌جا منظور از دروازه ایلیا، منطقه‌ای در کرانه‌های دریاچه طبریه باشد و شاید همان مدخل فلسطین باشد که راه ایلیا از آن‌جا آغاز می‌شود<ref>همان.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۵۰.</ref>.
* ایل به‌معنای خدا است و [[بیت المقدس]] از جهت این‌که حرم الهی است ایلیا نامیده می‌شود<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۳۶.</ref>. در حدیثی می‌خوانیم: پرچم‌های سیاهی از خراسان به اهتزاز درمی‌آید که چیزی نمی‌تواند از پیشروی آن جلوگیری کند، تا در ایلیا فرود می‌آید و استقرار می‌یابد<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۳۶</ref>. در روایتی آمده است: [[سفیانی]] روی تخته‌سنگی در دروازه ایلیا سر بریده می‌شود<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۱۳۳.</ref>. شاید در این‌جا منظور از دروازه ایلیا، منطقه‌ای در کرانه‌های دریاچه طبریه باشد و شاید همان مدخل فلسطین باشد که راه ایلیا از آن‌جا آغاز می‌شود<ref>همان.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۵۰.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۰

مقدمه

  • ایل به‌معنای خدا است و بیت المقدس از جهت این‌که حرم الهی است ایلیا نامیده می‌شود[۱]. در حدیثی می‌خوانیم: پرچم‌های سیاهی از خراسان به اهتزاز درمی‌آید که چیزی نمی‌تواند از پیشروی آن جلوگیری کند، تا در ایلیا فرود می‌آید و استقرار می‌یابد[۲]. در روایتی آمده است: سفیانی روی تخته‌سنگی در دروازه ایلیا سر بریده می‌شود[۳]. شاید در این‌جا منظور از دروازه ایلیا، منطقه‌ای در کرانه‌های دریاچه طبریه باشد و شاید همان مدخل فلسطین باشد که راه ایلیا از آن‌جا آغاز می‌شود[۴][۵].

منابع

پانویس

  1. روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۳۶.
  2. روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۳۶
  3. روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۱۳۳.
  4. همان.
  5. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۵۰.