بانی در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
| پرسش مرتبط = امام حسین (پرسش) | | پرسش مرتبط = امام حسین (پرسش) | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*پایهگذار، مؤسس. در [[فرهنگ عاشورا]] و [[مراسم سوگواری]]، کسی که بر پای دارنده مجلس عزا یا [[تعزیه]] و [[روضه]] و [[سخنرانی]] برای [[امام حسین]]{{ع}} و دیگر [[معصومین]] است. بانی مجلس معمولا بنا به [[نذر]] و نیاز یا از روی [[عشق]] و علاقه دست به این کار میزند و متکفل [[خرج]] و هزینه [[پذیرایی]] و اجرت [[روضه]] خوان و [[تعزیه]] خوان و [[واعظ]] و محل برگزاری جلسه میشود. به مؤسس ساختن [[مسجد]] و [[حسینیه]] هم بانی گفته میشود. رسم است که [[واعظ]] و مداح، بانی مجلس را یاد و [[دعا]] میکند که [[خداوند]] قبول فرماید و مورد [[عنایت]] و [[کرم]] [[امام حسین|ابا عبدالله]] قرار گیرد<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۷۴.</ref>. | * پایهگذار، مؤسس. در [[فرهنگ عاشورا]] و [[مراسم سوگواری]]، کسی که بر پای دارنده مجلس عزا یا [[تعزیه]] و [[روضه]] و [[سخنرانی]] برای [[امام حسین]] {{ع}} و دیگر [[معصومین]] است. بانی مجلس معمولا بنا به [[نذر]] و نیاز یا از روی [[عشق]] و علاقه دست به این کار میزند و متکفل [[خرج]] و هزینه [[پذیرایی]] و اجرت [[روضه]] خوان و [[تعزیه]] خوان و [[واعظ]] و محل برگزاری جلسه میشود. به مؤسس ساختن [[مسجد]] و [[حسینیه]] هم بانی گفته میشود. رسم است که [[واعظ]] و مداح، بانی مجلس را یاد و [[دعا]] میکند که [[خداوند]] قبول فرماید و مورد [[عنایت]] و [[کرم]] [[امام حسین|ابا عبدالله]] قرار گیرد<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۷۴.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} |
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۲
مقدمه
- پایهگذار، مؤسس. در فرهنگ عاشورا و مراسم سوگواری، کسی که بر پای دارنده مجلس عزا یا تعزیه و روضه و سخنرانی برای امام حسین (ع) و دیگر معصومین است. بانی مجلس معمولا بنا به نذر و نیاز یا از روی عشق و علاقه دست به این کار میزند و متکفل خرج و هزینه پذیرایی و اجرت روضه خوان و تعزیه خوان و واعظ و محل برگزاری جلسه میشود. به مؤسس ساختن مسجد و حسینیه هم بانی گفته میشود. رسم است که واعظ و مداح، بانی مجلس را یاد و دعا میکند که خداوند قبول فرماید و مورد عنایت و کرم ابا عبدالله قرار گیرد[۱].
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۷۴.