تضییق در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
* [[تضییق]]: تنگ‌ گرفتن در مقابل وسعت<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۳۸۳.</ref>؛ اعم از [[امور مادی]] و [[معنوی]].
* [[تضییق]]: تنگ‌ گرفتن در مقابل وسعت<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۳۸۳.</ref>؛ اعم از [[امور مادی]] و [[معنوی]].
*{{متن قرآن|وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ}}<ref>«و به آنها زیان مرسانید برای آنکه (زندگی را) برایشان تنگ گیرید» سوره طلاق، آیه ۶.</ref>.
*{{متن قرآن|وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ}}<ref>«و به آنها زیان مرسانید برای آنکه (زندگی را) برایشان تنگ گیرید» سوره طلاق، آیه ۶.</ref>.
*در [[قرآن کریم]] با موضوعات و موارد مختلف آمده است:
* در [[قرآن کریم]] با موضوعات و موارد مختلف آمده است:
#'''ضیق در مکان:''' {{متن قرآن|وَضَاقَتْ عَلَيْكُمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ}}<ref>«و زمین با گستردگیش بر شما تنگ شد» سوره توبه، آیه ۲۵.</ref>.
# '''ضیق در مکان:''' {{متن قرآن|وَضَاقَتْ عَلَيْكُمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ}}<ref>«و زمین با گستردگیش بر شما تنگ شد» سوره توبه، آیه ۲۵.</ref>.
#'''ضیق در سینه و صدر ([[مخالف]] انشراح):''' {{متن قرآن|وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنْطَلِقُ لِسَانِي}}<ref>«و سینه‌ام تنگ می‌شود و زبانم روان نمی‌گردد» سوره شعراء، آیه ۱۳.</ref>.
# '''ضیق در سینه و صدر ([[مخالف]] انشراح):''' {{متن قرآن|وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنْطَلِقُ لِسَانِي}}<ref>«و سینه‌ام تنگ می‌شود و زبانم روان نمی‌گردد» سوره شعراء، آیه ۱۳.</ref>.
#'''ضیق در تقدیر و احاطه:''' {{متن قرآن|وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا}}<ref>«و چون فرشتگان ما نزد لوط آمدند از (آمدن) آنان پریشان گشت و دستش از (یاری به) آنان کوتاه شد» سوره هود، آیه ۷۷.</ref>.
# '''ضیق در تقدیر و احاطه:''' {{متن قرآن|وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا}}<ref>«و چون فرشتگان ما نزد لوط آمدند از (آمدن) آنان پریشان گشت و دستش از (یاری به) آنان کوتاه شد» سوره هود، آیه ۷۷.</ref>.
#'''ضیق در نفس:''' {{متن قرآن|ضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنْفُسُهُمْ}}<ref>«تا آنگاه که زمین با همه فراخنایش بر آنان تنگ آمد و جانشان به لب رسید» سوره توبه، آیه ۱۱۸.</ref>.
# '''ضیق در نفس:''' {{متن قرآن|ضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنْفُسُهُمْ}}<ref>«تا آنگاه که زمین با همه فراخنایش بر آنان تنگ آمد و جانشان به لب رسید» سوره توبه، آیه ۱۱۸.</ref>.
#'''ضیق در مطلق امری:''' {{متن قرآن|وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ}}<ref>«و به آنها زیان مرسانید برای آنکه (زندگی را) برایشان تنگ گیرید» سوره طلاق، آیه ۶.</ref><ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۵۷-۵۸.</ref>.
# '''ضیق در مطلق امری:''' {{متن قرآن|وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ}}<ref>«و به آنها زیان مرسانید برای آنکه (زندگی را) برایشان تنگ گیرید» سوره طلاق، آیه ۶.</ref><ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۵۷-۵۸.</ref>.
* [[تضییق]] در مطلق امر، به معنای عرصه را تنگ ‌کردن و ایجاد [[محدودیت]] شدید، چه در صحنه تصمیم‌گیری [[اعتقادی]] و چه در [[مقام عمل]] آمده است. [[اسلام]] در تنگنا و [[محدودیت]] قراردادن افراد و نقض [[حقوق]] آنان را به‌شدت ردّ کرده است: {{متن قرآن|وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ}}<ref>«و به آنها زیان مرسانید برای آنکه (زندگی را) برایشان تنگ گیرید» سوره طلاق، آیه ۶.</ref>؛ امّا تنگ ‌شدن عرصه بر [[کفار]] و [[مشرکان]] به ‌واسطه [[اعمال]] خودشان یا [[عذاب الهی]] است.
* [[تضییق]] در مطلق امر، به معنای عرصه را تنگ ‌کردن و ایجاد [[محدودیت]] شدید، چه در صحنه تصمیم‌گیری [[اعتقادی]] و چه در [[مقام عمل]] آمده است. [[اسلام]] در تنگنا و [[محدودیت]] قراردادن افراد و نقض [[حقوق]] آنان را به‌شدت ردّ کرده است: {{متن قرآن|وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ}}<ref>«و به آنها زیان مرسانید برای آنکه (زندگی را) برایشان تنگ گیرید» سوره طلاق، آیه ۶.</ref>؛ امّا تنگ ‌شدن عرصه بر [[کفار]] و [[مشرکان]] به ‌واسطه [[اعمال]] خودشان یا [[عذاب الهی]] است.
*معنای دیگر ضیق که صفت پسندیده‌ای برای [[پیامبر]]{{صل}} و همه [[رهبران الهی]] است، ضیق [[قلب]] و صدر به [[دلیل]] [[اعمال ناشایست]] [[مردم]] است که [[خداوند]] [[وعده]] [[شرح صدر]] به انبیایش داده است: {{متن قرآن|وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَلَا تَكُنْ فِي ضَيْقٍ مِمَّا يَمْكُرُونَ}}<ref>«و بر آنان اندوه مخور و از نیرنگی که می‌بازند در تنگدلی به سر مبر» سوره نمل، آیه ۷۰.</ref> که همان صفت دل‌مشغولی و [[نگرانی]] از [[ایمان]] و [[اعمال]] [[مردم]] است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۸۶.</ref>.
* معنای دیگر ضیق که صفت پسندیده‌ای برای [[پیامبر]] {{صل}} و همه [[رهبران الهی]] است، ضیق [[قلب]] و صدر به [[دلیل]] [[اعمال ناشایست]] [[مردم]] است که [[خداوند]] [[وعده]] [[شرح صدر]] به انبیایش داده است: {{متن قرآن|وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَلَا تَكُنْ فِي ضَيْقٍ مِمَّا يَمْكُرُونَ}}<ref>«و بر آنان اندوه مخور و از نیرنگی که می‌بازند در تنگدلی به سر مبر» سوره نمل، آیه ۷۰.</ref> که همان صفت دل‌مشغولی و [[نگرانی]] از [[ایمان]] و [[اعمال]] [[مردم]] است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۸۶.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۰۳

مقدمه

  1. ضیق در مکان: ﴿وَضَاقَتْ عَلَيْكُمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ[۳].
  2. ضیق در سینه و صدر (مخالف انشراح): ﴿وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنْطَلِقُ لِسَانِي[۴].
  3. ضیق در تقدیر و احاطه: ﴿وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا[۵].
  4. ضیق در نفس: ﴿ضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنْفُسُهُمْ[۶].
  5. ضیق در مطلق امری: ﴿وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ[۷][۸].

منابع

پانویس

  1. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۳۸۳.
  2. «و به آنها زیان مرسانید برای آنکه (زندگی را) برایشان تنگ گیرید» سوره طلاق، آیه ۶.
  3. «و زمین با گستردگیش بر شما تنگ شد» سوره توبه، آیه ۲۵.
  4. «و سینه‌ام تنگ می‌شود و زبانم روان نمی‌گردد» سوره شعراء، آیه ۱۳.
  5. «و چون فرشتگان ما نزد لوط آمدند از (آمدن) آنان پریشان گشت و دستش از (یاری به) آنان کوتاه شد» سوره هود، آیه ۷۷.
  6. «تا آنگاه که زمین با همه فراخنایش بر آنان تنگ آمد و جانشان به لب رسید» سوره توبه، آیه ۱۱۸.
  7. «و به آنها زیان مرسانید برای آنکه (زندگی را) برایشان تنگ گیرید» سوره طلاق، آیه ۶.
  8. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۵۷-۵۸.
  9. «و به آنها زیان مرسانید برای آنکه (زندگی را) برایشان تنگ گیرید» سوره طلاق، آیه ۶.
  10. «و بر آنان اندوه مخور و از نیرنگی که می‌بازند در تنگدلی به سر مبر» سوره نمل، آیه ۷۰.
  11. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۸۶.